SON ŞANS AŞK | Kardeşlerim

30. Bölüm

Keyifli okumalarr 🦋

Bölüm şarkısı: Gripin - Durma Yağmur Durma

"Halacım?"

"İyi günler kiminle görüşüyorum?"

**

Sinyal sesiyle kulağımdan telefonu uzaklaştırıp hattan düşen aramaya baka kalmıştım. Kalbim sıkışıyordu. Halamın aramasını bir erkek yapmıştı ve ben ona kim olduğunu ne olduğunu soramadan arama kapanmıştı. Şebeke çubuklarına baktım. Olmayan çubuklara.

İstanbul' un orta yerinde telefon çekmiyordu.

Stresle farkında olmadan salladığım bacağıma bir el temas ettiğinde düşüncelerimden sıyrılıp yanımda oturan Kaan' a baktım.

Ne olduğunu anlamaya çalışır gibi yüzümü inceliyordu. Bense bu araçtan nasıl ineceğimi ve o kişiye nasıl ulaşacağımı düşünüyorum.

"İyi misin?" diye sordu eli hâlâ bacağımdayken.

Başımı iki yana salladım.

"Çok kötü bir şey oluyor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum"

Kaşları çatıldı. Yüz kasları gerildi.

"Ne gibi?"

"Bilmiyorum, halam aradı. Ama arayan kişi bir erkekti ve kim olduğumu sordu. Sonra arama kapandı."

Düşünür yüz ifadesiyle başını yana çevirdi.

"Hemen kötüye yorumlama, bir şey olmamıştır" dedi bacağımdaki eli elime uzanırken.

"Bilmiyorum Kaan, bilmiyorum çok korkuyorum"

Gözlerime baktı.

"Korkma, ben buradayım."

Yavaşça başımı omzuna koydum. Gözlerimi kapatıp şehir merkezine gitmeyi bekledim.

Sonunda şehir merkezine varmıştık.

Omzundan başımı kaldırıp hareketlendiğim de o da ayağa kalktı.

"Hadi inelim" dedim.

Aile şirketimizin önünde duran otobüsten Kaan ile birlikte inmiştik.

Hızlı adımlarla içeriye girerken Kaan' ın da ardımdan attığı adım seslerini duyabiliyordum.

Koşarak üst kata çıktım. Koridora girdiğim sırada tanıdık bir simayla karşılaşmam aniden durmama neden olmuştu.

"Canım?"

"Beste, babam nerde?"

Yutkundu.

"Belisacığım, istersen biraz otur ve soluklan ne dersin?" dedi sahte bir samimiyetle.

"İkinci defa sormak istemiyorum Beste"

Yan tarafımızdan geçen kadına baktım. Babamın asistanıydı. Burçin hanım.

"Burçin hanım?"