ARRHYTHMIA

PROLOGUE REVISED

I'm trapped in a labyrinth of her contradictions, her love a beacon in the darkness, yet her actions a path to despair.

In a dance of deception, she juggles two destinies, her heart torn between the sanctity of marriage and the allure of forbidden.

I was a relentless hunter, chasing a love that was as elusive as the wind, until my heart, like a wounded bird, chose to rest its wings

In the symphony of love's rhythm, my heart found itself lost in a sweet arrhythmia. Every smile she bestowed, every joke she found amusing, sent a jolt of electricity through my veins, causing my pulse to race, my heart to flutter, and my entire being to vibrate in harmony with her presence. Like a melody gone rogue, my heart danced to the beat of her love, a rhythm that was both exhilarating and exhausting.

____________________

"Bago natin simulan ang kasalang ito,nais kong malaman kung may tumututol ba sa kasalang ito?" rinig kong sabi ng pari na kahit medyo malayo pa ako ay dinig na dinig ko ito dahil sa lakas ng speaker na gamit nila kaya nung marinig ko iyon ay mas binilisan ko pa ang pagtakbo para makaabot ako.

"Tatlo." bilang na tumatakbo sa isip ko feeling ko kasi nag c-countdown na si father

"Dalawa."

"Isa." kabadong kabado na ako pero dinalian ko pa ang pagtakbo dahil kaunting hakbang nalang ang kailangan ko upang makapasok na sa loob.

"Wala namang tumututol kaya't simulan na natin ang kasa~." hindi ko na pinatapos pa yung sinasabi ni father.

"Itigil ang kasal!" sigaw ko habang hingal na hingal akong napahawak sa mga binti ko dahil sa pagod.

abay sino ba namang hindi mapapagod eh ang layo ng bahay namin dito tas naflatan pa ako ng gulong kanina sa kalsada kaya eto no choice tinakbo ko nalang buti nalang medyo malapit nalang iyon papunta dito.

Napatingin ako agad sa babaeng balak ko talagang puntahan dito.

"Father huwag niyo na po ituloy yung kasal!" sigaw ko at tumingin sa paligid at duon bigla akong nahiya naka tingin na pala silang lahat sa akin, yung iba nagulat, yung iba naman naguguluhan, at yung iba hindi ko mabasa yung expression nila pero hindi ko na inintindi pa iyon dahil iisa lang ang pakay ko dito.

dali-dali akong tumakbo papunta sa harapan kahit na hinihingal pa rin ako. Nang nasa tapat na nila ako ay balak pang itago nung lalaki itong si ma'am sa likod niya pero bago niya pa magawa iyon ay mabilis kong hinawakan yung kamay ni ma'am.

" Haven ano ba? bitawan mo nga ako" mahinang sabi niya habang nag pupumiglas pero dahil mabait ako umiling lang ako.

"Pasensya na po father, hindi na po kasi siya pwede ikasal ulit" mapait na ngiti kong saad kay Father na ngayon ay naguguluhan na.