ZÜMRÜT YEŞİLİ (Meriç & Vera)

⏳1.Bölüm⏳-Soğuk Nefes

Vera Çelik'in Ağzından:

(Saat 00:39)

Okuldan saatler önce çıkmış ve gece yarılarına kadar şehri dolaşmış ve eve dönüyordum. Gerçi saat gece yarısını geçeli çok olmuş. Ne farkeder! Sonuçta 18 yaşında reşit bir bireyim... Gece yarılarına kadar dolaşmaya hakkım var... Ama babam bir polis olduğu için eve her geç kalışımda azar yemekten de kurtulamıyordum... Ne kadar büyürsem büyüyeyim sanırım hep babamın gözünde küçük bir kız çocuğu olarak kalacaktım... Zaten o benim hayattaki tek ailemdi... Annem 15 sene önce vampirler tarafından öldürüldü... Daha doğrusu babam öyle anlatmıştı... O iğrenç vampirler tarafından acımasız bir şekilde öldürüldüğünü... Ve babamda o günden sonra and içmiş tek bir vampir kalmayıncaya kadar durmayacağına... Ama maalesef sorun gitgide büyüyordu... O iğrenç yaratıklar her gün bir aileyi daha katletmeye devam ediyorlardı... İnsanların kanlarını son damlasına kadar emiyorlardı... Bazıları zar zorda olsa kurtuluyordu.. Bu vampirler arasında safkan olanlarda vardı... Ki onlar en tehlikelileriydi...Kanını emdikleri insanlarıda kendi türlerine dönüştürüyorlardı... Ama bunlar sadece bana anlatılanlar ve üniversite kampüsünde konuşulanlar... Babamında hiç kanlı canlı bir vampirle karşılaştığı olmamış... Gerçi şuan çok saçma bir cümle kurdum... Kanlı canlı(!) Onlar zaten yaşayan ölüler değilmiydi? Yaşayan ölüler... Çok garip bir kelime...Acaba gerçekten anlatıldıkları kadar kötüler mi? Ne saçmalıyorum ben ya... Onlar annemi öldürdüler benim... Katil onlar! Bu düşüncelerin ardından sonunda evime gelmiştim... Zile bastım.. İki kere de kapıyı tıklattım... Ama açan olmadı, anlaşılan babam daha gelmemişti... Galiba yine gece mesaisine kalacaktı... Neyse yanlız kalmaya alışkınım sonuçta... Anahtarımı cebimden çıkardım ve kapı deliğine sokmaya çalıştım.. Her yer karanlık olduğu için pek bir şey gözükmüyordu... ...O yüzden bu iş pek kolay olmayacaktı...Kaç seferdir şu lanet anahtarı deliğe sokmaya çalıştığımı bile hatırlamıyorum bile ... Ve en sonunda çantamdan telefonumu çıkardım ve onun ışığını kapıya tutup anahtarı kolayca deliğe soktum ve çevirip açtım.. Tam telefonumu çantama geri koyacaktım ki... Bir anda ensemde soğuk bir nefes hissettim... Anlaşılan arkamda birisi vardı... Ama babam olmadığından oldukça emindim... Dönüp arkamdaki soğuk nefesin sahibine bakmak istiyordum. Ama bir o kadarda korkuyordum... Kaskatı kesilmiştim. Bedenim resmen bana ihanet ediyordu... Korkudan hiçbir şekilde hareket edemiyordum... Yinede kendimi zorlayıp arkamı dönmeye çalıştım o anda o soğuk nefesin sahibinin ellerini omzumda hissetmemle irkilmem bir oldu... İyice korkularım artıyordu... Baba gece mesaisene kalacak zamanmıydı ya? Bu düşüncelerden sıyrılıp hızlı bir biçimde arkamı döndüm... İşte şimdi göz göze gelmiştik... Gecenin bir yarısı şuan karşımda dikilen kişi oldukça yakışıklı ve uzun boyluydu...Yüzünün yarısını örten bir maske olmasına rağmen zümrüt yeşili gözleri Geceyi aydınlatıyordu... Sertçe yutkundum...Ve:

" Buyrun kime bakmıştınız? "

Diye sordum...
Ama o hiç aldırış etmeden zümrüt yeşili gözleri ile bana bakmaya devam ediyordu... Sonra birden hafif bir ses tonu ile konuştu:

" Birazdan yapacağım şey için özür dilerim Vera..."

Vera mı...Adımı biliyordu... Ama nasıl?

Bu tanımadığım Hayatımda ilk defa gördüğüm Zümrüt Yeşili ,benim adımı nereden biliyordu... Beni tanıyor olmalıydı?

Ben bu düşünceler içinde kaybolmuşken onun ne yaptığına bile dikkat edememiştim... Cebinden bir şırınga çıkarmış ve onu bana enjekte etmişti... Onun etkisiyle bayılmam bir olmuştu... Tek hatırladığım Zümrüt yeşillinin beni kucaklamasıydı...
Ben gece bitti sanarken anlaşılan..
Gece daha yeni başlıyordu!

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

1. Bölümün Sonu()

Evet gelsin yorumlar🥰 ilk bölümü nasıl buldunuz...

•°•°•°•°•°•°•°•°••°•°•°•°•°•°•°•°••°•°•°•°•°•°

Unstoppable isimli hikayemede