Avengers - The Mutant Thief

Deel 19: Politie

"Tony, weet jij waar dat Lewis is? Hij is niet meer niet op zijn kamer, niet in de woonkamer, niet in de trainingszaal, niet in het labo... Ik ben overal gaan zoeken, maar ik vind hem niet." komt Steve de kamer in. "Hij heeft momenteel ook geen school. Dus daar kan hij ook niet zijn." "Nee, ik weet niet. Ik dacht dat bij jou was of iemand anders. Misschien is hij met Clint op stap. Een beetje aan zijn uithouding werken." "Clint zit in zijn kamer. Ik vind hem niet." reageert Steve. "Oei, dat is echt wel vreemd. Zou hij terug opstap zijn. Hij weet toch dat hij niet mag. We hebben het hem gisteren nog eens gezegd toen hij op stap is geweest." Tony denk na. Waar kan Lewis nu zitten? "Ja, misschien wel. Ik weet het niet. Misschien hem eens proberen te bellen. Misschien reageert hij." Tony trekt een bedenkelijk gezicht. "Dat weet ik niet. Als wij hem nu bellen, dan gaat hij misschien niet reageren. Denk ik." "We zullen hem wel straks vragen als hij terug komt. Maar we moeten hem ook niet te hard straffen daarvoor. Ik snap hem wel. Hij wilt op onderzoek gaan voor zijn ouders. Hij zit misschien bij zijn zus? Dat hij heeft afgesproken met haar." spreekt Steve. "Ja, maar ik hoop dat hem dat dan binnen doet, want als hij nu buiten komt en ze zien hem en dat hij rondloopt zonder dat wij er zijn of geen school heeft, dan hangt hij en dan moet hij naar instellingen." hoopt Tony. Hij heeft echt schrik om Lewis te verliezen. "Dan kan hij zijn zus misschien niet meer zien en dan is moeilijker voor ons zijn onschuld te bewijzen. Als hij nu meewerkt met ons en hij blijft braaf binnen bij ons dan is het makkelijk om te zeggen van kijk hij is onschuldig. Hij was braaf en hij luisterde naar wat wij zeggen. Dan gaat ze sneller zeggen dat hij niet gestraft worden of zelfs geloven dat hij het niet was." "Misschien kunnen we voor de zekerheid toch eens Alix bellen om te zien of hij niet bij haar is. Gewoon voor de zekerheid." stelt Steve voor. Tony knikte goedkeurend. "Ja dat is goed. We zullen aan Friday vragen om haar nummer op te zoeken, dan bellen we haar meteen op."

"Friday, zoek het nummer van Alix Brooks." zegt Tony. "Zal ik doen. Moet ik ondertussen haar direct bellen als ik het gevonden heb?" vraagt Friday. "Dat mag altijd. Hoe sneller we haar te pakken hebben, hoe sneller we nieuws hebben." Friday is aan het zoeken naar het nummer en als ze het gevonden heeft, belt ze het op. Een tijdje blijft het stil en er gebeurt niks. Tot ze oppakt. Tony is opgelucht dat ze opneemt. Hij maakt zich zorgen waar Lewis is. "Hallo, met Alix." horen ze aan de andere kant van de lijn. "Dag Alix, het is met Tony Stark hier. Het was om te vragen of Lewis soms bij jou in de buurt is, want hij is hier niet bij ons." vraagt Tony. "Neen, ik heb hem nog niet gezien vandaag." antwoordt ze. Tony kijkt Steve aan. Waar kan hij zitten? "Oké dankjewel, dat is goed om te weten." reageert hij. "Is er een probleem of zo?" polst Alix. "Neen, het is gewoon dat Lewis eigenlijk niet buitenshuis mag gaan als hij niet naar school moet. Dus zijn we een beetje bang waar dat hij zit of dat hij gepakt wordt. Want dat was een voorwaarde om hier bij ons te blijven en niet naar een instelling te moeten gaan. Hij moest hier binnen blijven en enkel naar school gaan." legt Tony uit. "Oei, als ik hem zie zal ik meteen sturen. Of ik zal eens proberen bellen en ik zal het je laten weten waar hij zit." zegt Alix meteen. "Oké dankjewel!" legt Tony af. Clint komt de ruimte binnen. Hij zoekt ook naar Lewis. "Ik kan misschien eens rond lopen en hem zoeken?" stelt Clint voor. "Ja, dat kunnen we doen." zegt Tony. "Ik zal me klaar maken en vertrekken." verlaat Clint de ruimte. Tony knikt. Hij hoopt dat hij Lewis snel vind. De onwetendheid maakt hem gek.

Hij loopt rond in de buurt van het gebouw. Daar is Lewis niet te bespeuren. Clint besluit om zijn zoekradius te vergroten tot hij in de buurt kan gaan van het huis van zijn ouders. Hij traint Lewis zodat hij in vorm is, maar hij mist ook training voor hem. Deze loopsessie valt hem zwaar. Clint is ook al niet meer van de jongste. Ik zet door. Wie weet waar Lewis is of wat er gebeurd met hem. De politie heeft hem misschien al gevonden. Ik loop richting het huis van zijn ouders. Misschien kom ik hem onderweg tegen. We moeten hem snel vinden. Hij moet niet van zijn problemen weglopen.

Ik loop op straat. Ik heb geen doel vandaag. Ik wou gewoon weg van de Avengers. Ik heb frisse lucht nodig en geen vier muren rond mij. Ik word zot van die vier muren. Ik kijk rond mij en zie niks speciaals. Ik doe niks ergs, ik wandel gewoon. Ze kunnen er niets op zeggen. Een politieauto rijdt voorbij en ik probeer me zo onopvallend mogelijk te gedragen. Hopelijk herkennen ze me niet. De auto stopt een paar meters verder mij. De agenten stappen uit. "Wie ben jij?" vraagt een van de politieagenten. "Ik ben gewoon op wandel." antwoord ik. "Maar jij bent Lewis Brooks. Wat doe jij hier alleen op straat?" informeert de andere agent. "Lewis!" hoor ik achter me. "Je moet niet zo snel gaan, ik volg niet." komt Clint bij mij staan. "Sorry, we waren samen aan het trainen. Hij is sneller dan mij. Je kent de jeugd." De agenten kijken elkaar aan. Maar ze kijken ons ook streng aan. Ze geloven het verhaal met moeite. "Laat hem niet ontsnappen. Straks moet hij naar een instelling." "Hij loopt niet weg. Hij blijft altijd bij ons." De agenten gaan weg. Wij ook. Clint draait zich om. Als hij merkt dat de auto start en wegrijd, begint hij te praten. "Lewis, dit was nipt geweest. Doe dat nooit meer. Volgende keer kunnen we je misschien niet meer helpen. Ik was echt net op tijd bij jou." "Ik word zot tussen die vier muren. Ik wil ook eens wandelen of gewoon de rust opzoeken in een bos of van die stomme dingen doen." Zeg ik. "Ik weet het, maar je moet opletten. Weet je, je mag zo'n dingen doen. Maar dan moet er iemand van ons bij zijn." Clint slaat zijn arm rond mij. "Ik weet dat het moeilijk is om opgesloten te zijn. Maar alles komt goed. We zijn al veel dichter bij de waarheid over je ouders."

Ik kom aan in het gebouw. Tony en Steve komen meteen naar mij. "Dit is al de tweede keer dat je zo wegloopt. Lewis, dit kan niet meer." zegt Tony streng. "Deze keer was het echt nipt. Ik kwam net bij hem aan als de politie hem zagen. We hebben ons er kunnen uitpraten, maar één seconde later en we waren te laat." vertelt Clint. "Lewis toch? Waarom doe je het terug?" "Het gaat zo traag. We zijn nog altijd geen stap verder in het onderzoek. Ik wil gewoon dat het voorbij is. Dat ik weer terug normaal naar buiten kan gaan. Naar het bos gaan of van die stomme uitstappen doen." Ik zet me neer in een van de zetels. Ik ben echt hopeloos. "Ik weet dat je het zwaar hebt, maar we zijn er bijna. Nog heel even doorzetten. Dan kan je weer doen wat je wilt." zegt Tony. Hij zit gehurkt voor mij. "Je kan misschien meer met je zus afspreken. Dat gaat misschien deugd doen." stelt Steve voor. Ik knik. Dat is al eens iets anders dan hier gewoon zitten.