Avengers - The Mutant Thief

Deel 24: Captain Marvel

"Captain Marvel heeft nieuws gebracht. Kijk, Tony. Wacht, ik zal het voorlezen." kijkt Bruce op van zijn computer. Tony laat alles vallen en komt bij Bruce staan. "Dus ik heb dus ik ben langs geweest en inderdaad Soetopola is niet zo heel ver vandaan. Al die inwoners ze weten van de stenen en zoeken ze ook. Ze zijn al in bezit van één meteoriet. Momenteel is de grote baas op buitenlandse missie. Hij heeft een menselijke vorm aangenomen, volgens de inwoners. Ik weet niet wat dat hij van plan is om te doen. Ik heb geprobeerd om zijn naam te vinden, maar niemand loste iets. Ze hebben ook de reden gezegd waarom ze de meteorieten nodig hebben. Ik weet waarvoor ze dienen. Het is namelijk om te zorgen dat hun geheim wapen terug herstelt wordt. Dat het wapen geladen wordt door de kracht van de meteorieten." leest hij het voor. Tony kijkt versteld naar het scherm. "Amai, dat is goed dat we de steen vernietigd hebben. Zo kunnen ze het wapen niet meer gebruiken." "Ja, dat is waar. Er is nog." knikt Bruce. Tony neemt een stoel en zet zich naast Bruce. Hij kijkt geïnteresseerd mee. Tony is even benieuwd naar de rest van de mail als Bruce. Geen seconde later gaan ze verder met lezen.

"De planeet bevindt zich op ongeveer zeven lichtjaar. Het zijn ook de wezens die geholpen hebben bij de overval op de juwelier. Maar ik heb ook ontdekt dat ze wouden zien wie er krachten had en ze kwamen in New York en botste ze net op het moment op Lewis. Zo konden ze zien dat hij de krachten had. Daarom zijn ze nu op zoek naar hem. Binnenkort zoeken enkele premiejagers naar hem. En ze proberen dichter tot bij hem te komen. We moeten echt opletten voor hen, want ze echt wel duidelijk plannen ermee van plan. Vooral omdat ze zoeken naar de steen. Ze weten dat hij op Aarde ligt. Ik weet niet waar de steen is, maar zorg dat het niet in handen komt van hen. Het is een dodelijk wapen dat ze ermee willen maken. Daarmee kunnen ze planeten kapot maken. Ik heb ook een bewijs gevonden dat zij achter de activatie zitten van de steen, omdat zij die toen gevonden hebben. Ze dachten: we gaan hem activeren en dan kunnen we het pakken en meenemen. Maar daar hebben ze fout gedacht en zijn ze de steen verloren. Dus zijn zitten daadwerkelijk achter de dood van Lewis zijn ouders. Sommige van die Soetopolanen zijn heel praatgraag en praten hun mond voorbij. Ze mogen er niet over praten. Niemand mag van hun plannen op de hoogte zijn, maar dat is nu te laat. Wij zijn gewaarschuwd." Tony weet even niet wat hij hoort. Dit is geweldig nieuws. Maar nu moeten we het nog bewijzen. Bruce denkt na. Wat kunnen ze hiermee allemaal niet al doen? "Goed, dat we al veel informatie hebben gekregen van Captain Marvel. Dat is echt super." "Ik denk dat Lewis het graag gaat horen. We zullen het hem zo gaan vertellen." zegt Bruce. "Weet je. Anders doen we het meteen. Kom we vertrekken naar hem." staat Tony op en maakt aanstalten om de ruimte te verlaten. Bruce neemt nog snel een tablet met het bericht op. Tony is te enthousiast om te wachten om het te vertellen. Iedereen moet dit meteen weten. Bruce schudt mijn zijn hoofd.

"Lewis, kom eens kijken. We hebben nieuw. Groot nieuw. We weten veel meer over de planeet door Captain Marvel." Tony komt enthousiast de ruimte in. "Kijk maar." reageert Bruce. Hij overhandigd de tablet aan Lewis. Ik kijk hen aan. Niet wetend waar ik me aan moet verwachten. Ik lees de brief en zie wat ze allemaal geschreven heeft. Naarmate ik verder in de brief ga, hoe blijer ik word. Ik kan het niet geloven wat ik lees. "Dat is goed nieuws. We weten al veel meer. Maar als ze zegt dat hij een menselijke vorm heeft aangenomen, kan hij overal zitten. Hoe gaan we hem dan kunnen vinden." vraag ik. Het is wel goed nieuws, maar er zijn een paar vragen die nu in mijn hoofd rond spoken. "Dat weten we nog niet. Maar nu weten we tenminste al dat hij een menselijke vorm heeft en dat hij hier ergens in de buurt rondloopt. Want met het wapen hebben we misschien heel veel kans dat hij hier is op zoek naar de steen." antwoordt Tony. "Ja, dat is waar. Dan moeten we nu opletten waar we naartoe gaan." reageert Steve. Hij kan ons in het oog houden of ons volgen. "Ja, best wel." zegt Bruce. "Oké, ik ben wel blij. Een opluchting om dat te weten." "Ja, dat is waar." "Kunnen we dit niet aan de politie tonen? Gaat dat geen bewijs zijn? Als die wezens dat vertellen dat zij achter alles zitten?" pols ik. "Ik vrees ervoor. Dat is niet echt een bewijs dat zij er achter zitten. Carol kan het verzonnen hebben. Bijvoorbeeld." reageert Tony. "Daar gaat ze toch niet over liegen?" "Nee, maar zo is het wel. De politie heeft een sluitend bewijs nodig." "Hoe gaan we dat dan doen?" "Dat gaan we uitzoeken. Deze avond en de komende dagen als het nodig is." Een paar vertrekken uit de woonkamer. Ik maak aanstalten om mee te gaan, maar ze houden me tegen.

"Lewis, ik heb een vraagje. Heb jij al eens op een spelconsole gespeeld?" vraagt Clint. Ik schud mijn hoofd. "Nee, nog nooit. Soms heb ik een paar spelletjes op mijn gsm gespeeld. Maar verder niet." "Wat zou je er eens van denken om dat eens te doen? Om te ontspannen?" "Dat is waar. Jij moet echt leren om te ontspannen." zegt Tony. "Nu toch niet? Ze zoeken mij." reageer ik. "Gewoon eventjes. Daarna gaan we terug vollenbak op zoek naar die mens? Is dat een deal?" Ik knik. Peter is er en ook Cooper, de zoon van Clint. Met ons drietjes beginnen we te spelen. In het begin lukt het me niet. We racen met auto's. Ik eindig altijd laatste. Peter en Cooper die racen om de eerste plaats. "Ik stop. Het is echt niet meer leuk." zeg ik en leg de afstandsbediening op tafel. "We zullen het anders op makkelijk zetten. Dat gaat misschien beter zijn." reageert Peter. "Nog een keer. Ik moet nog allerlei dingen doen." ga ik op hem in. "Vandaag doe jij niets meer. Dat is een bevel van meneer Stark." zegt Peter. Ik rol met mijn ogen. Waarom moet ik altijd luisteren naar iedereen? Ik kan mij nu niet ontspannen als ik weet dat er iemand rondhangt die me wilt pakken. We spelen nog een spelletje. Dit keer gaat het makkelijker. Ik word vijfde van de tien deelnemers. Cooper is eerste en Peter is tweede. "We hebben ook nog andere spelletjes. We kunnen misschien voetballen?" "Ja, dat is goed." Ik mag toch niets anders doen. "Ik moet straks nog wel gaan trainen." "Die training is voor een keer afgelast. Deze avond staat in teken van ontspannen." Ik zucht. Soms behandelen ze mij echt als een klein kind. Ik ben zestien. We beginnen aan een match. Ik heb er niet veel zin in, maar het moet wel. We spelen alle drie in dezelfde ploeg. Ik sta als verdediger. Daar moet je niet veel bij doen. "Ik ga mijn lader halen voor mijn gsm." zeg ik na de match.

In mijn kamer zoek ik mijn lader. Als ik terug naar de woonkamer stap, maak ik een omweg langs de laboratorium van Tony. Daar zijn ze aan het onderzoeken hoe ze kunnen bewijzen dat de wezens achter alles zit. "Ik hoop dat Lewis zich een beetje ontspant en amuseert. Het was een goed idee om Peter en Cooper naar hier te halen." hoor ik Tony zeggen. "Ja. Als hij morgen wakker wordt kennen we wel manier om zijn onschuld te bewijzen." reageert Bruce. Plots is het stil. Er wordt niets meer gezegd of bewogen. Ik kijk fronsend. Snel verlaat ik mijn plek. Misschien hebben ze door dat ik er ben. Ik ga terug naar de woonkamer. Peter en Cooper zullen vast op mij aan het wachten zijn.