Criminal

Toplantı

"Ama o"
"Evli değil Seungmin seni kandırıyor valla abimin en son ki sevgilisi sanırım 3 sene önceydi." Aden ve Astrid onun bu şaşkınlığına gülerken Jisung kafasını sağ sola sallıyordu, Chan kucağında ki köpeği Seungmin kucağına verdiğinde Seungmin girdiği transtan çıkmış kucağında ki köpeği sevmeye başlamıştı.

(sokak nöbetçileri okuyanlar bu konuda ki bölümü ona benzetebilir haklısınız O BÖLÜMÜ ÇOK SEVMİŞTİM O YÜZDEN BÖYLE BİR ŞEY YAZMAK İSTEDİM)

''Yeni bir görevimiz var, ****** binasında önemli kişilerin toplandığı bir sanat atölyesi olacak. Hedefimiz bu çocuk.'' Jisung dosyayı açık bir şekilde masaya bıraktığında Minho hemen uzanıp dosyaya baktığında Jisung onun bu haline gülümsemişti, bu onlarla yapacakları ilk görevdi. Üst kademe birilerinin olması onlar için iyi olacaktı. ''Burayı biliyorum, babam o davetten bahsetmişti.''

''Davete toplam bizle beraber yirmi bir kişi olacak, hepsi dosyanın içinde. Amacımız çocuğu sağ sağlam oradan çıkarmak olacak, o çocuk şu anlık yer yüzünde bilinen tek özel çocuk.'' dediğinde Chan ile Minho arasında garip bir bakışma gerçekleşmişti, Minho dosyayı önüne çekmiş çocuğa bakmıştı. ''On dört yaşında, adı Erin kendisi hakkında pek bir bilgi yok ama onu satmaya çalışanlardan birisi abisi.'' demişti Seungmin oturduğu sandalyede dikleşerek, ''küçük bir kız çocuğu öz abisi tarafından satılıyor he... ne acınası.'' Changbin'in kız çocuklarına karşı bir zaafı vardı, bu küçükken ablasını kaybetmesinden dolayıydı. ''Hepsi babamın deneyleri yüzünden, elimde olsa bütün güçlerini siler düzgün bir hayat yaşamasını sağlardım ama olmuyor işte...'' Jisung derin bir nefes alıp saçlarını karıştırmıştı, gözleri tam karşısında masanın diğer baş tarafında oturan Minhoya kaymıştı, Jisung'un bu hali Minhoyu üzüyordu. Masada ölüm sessizliği vardı, Jeongin başından beri hiç konuşmamış sadece anlatılanları dinlemişti. Hep böyleydi, sessiz ve soğukkanlı.

Hyunjin onun bu halini izlerken gözleri birbirlerini buldu, Hyunjin onun gülümsemesi için göz kırpmış başını sağ tarafa yatırmıştı ama Jeongin hiçbir tepki vermeyince Hyunjin'in gülümseyen yüzü düşmüştü. Jeongin bunu fark edince derin bir nefes alıp karşısında duran sarışının ayağına hafifçe vurmuş kendisine bakmasını sağlamıştı, Hyunjin'in gözleri tekrar onu bulduğunda Jeongin ona silik bir gülümseme sunduğunda Astrid ağzını kapatarak oturduğu sandalyeden zıplayarak ayağa kalmıştı. ''Gülümsedi gördüm, valla ha gördüm gülümsedi. Toplantı masasında gülümsedi.'' herkes Jeongin'e baktığında Astrid'in gülümsemesini niye bu kadar abarttığını sadece Jisunglar anlamıştı, Jisung onun bu tepkisine kahkaha attığında ne olduğunu anlamamışlardı.

''Hyunjin seni cidden tebrik ediyorum, şu zamana kadar Jeongin'i toplantı masasında -ne kadar normal hayatta da gülümsemese de- ilk güldüren kişi sen oldun.'' dediğinde Hyunjin az önce neden gülümsemesine karşılık vermediğini anlamış gülmüştü, kapı çaldığında Aden ayağa kalkmış kapıyı açmıştı. Gelenler Asia ve Louisaydı. ''Maşallah kurtlar sofrası gibi,'' Asia boş olan sandalyeye oturmuştu, ''bunun olacağı aklıma gelmezdi.'' Louisa Asia'nın yanına değil masaya yakın olan koltuğun kenarına oturmuştu zaten koltuk Asia'nın sandalyesinin arkasındaydı. ''Mükemmel aile tablosu değil mi?'' Astrid dalga geçermiş gibi gülmüştü ama aslında şaka yapıyordu, Astrid cidden bazen bipolar olabiliyordu. Jisung boğazını temizlediğinde ortamı ciddileştirmiş Astrid'e düzgün davran dermiş gibi bir bakış atmıştı. ''Başa alıyorum, kızın adı Erin, on dört yaşında bir abisi var ama şöyle ki kızın ismi Jisung'un babasının deney dosyalarında kayıtlı değil. Şüphemiz Jisung'un babasının kızın abisi yani İan Silverseythe ile beraber çalıştığı yönde, şu an dünya üzerinde on özel insan olduğu biliniyor ama bu kız ile on bir. Daha önce radarımıza hiç yakalanmadı.''