An Adopted Girl

CHAPTER 11

[Chapter 11: shocking wish]

Changing yourself
is better,
better future for
yourself.

Ayesha POV's

Halos magt-tatlong araw na nung simulang matulog si keil sa bahay namin. Hindi naman sa crush ko siya or what but accidentally nakita siya ni mommy. Mommy went through, mommy interviewed him. Wala naman akong pake so i let him stay. Sabi ni mom eh.

"Tara na keil" tawag ko sa kanya para mapalingon siya sa akin. "Tumayo kana dyan" saad ko ulit at tumingin sa telepono ko. well nakakamiscall parang patayan ah.

"Dali na, naka 12 missed call na si vin. Sesermonan na anman niya ako mamaya." saad ko para mapatingin ako sakanya, ang bagal talaga nito. kaagad akong tumayo at hinila siya papuntang labas.

Kaagad ko siyang nakita. naka-white polo, tenernohan din niya yung polo sa sapatos, relos kaya ang aliwalas niya talaga.

"Hey, vin!" sigaw ko para mapalingon siya sa akin, kumakaway-kaway naman ito para mapangisi ako.

Nasa harap ko na siya. "Vin, nadala mo ba yung balloons  na regalo natin ni ryui?" tanong ko para mapahinto si alvin sa pagc-cellphone. "It's already here" saad niya para itinaas niya ang tote bag na dala niya at agad na bumalik sa kanyang ginagawa.

"Malapit na yung Taxi cab, ate" saad ni alvin para mapatango nalang ako. "oh, hey" saad niya at kinamayan niya si keil na nakatayo lamang.

"Nandito na yung taxi" saad nito para mapatingin ako sa paparating na sasakyan. "Good Morning ho sir. maam. Sakay na po kayo!" maligalig na saad ng drayber para mapangisi ako.

"Frontseat ka ate?" tanong niya sakin mapatango ako. well as always im in frontseat.

Yung dalawa nasa likod kaya mas lalo akong nasayahan, wala na talagang ingay.

"Ate oh," He handed me a blanket. I am sure na masuwerte ang magiging asawa ng kapatid ko. "Thank you" saad ko at ngumisi kasabay ng pagkuha ko sa kumot na maliit.

Makalipas ang ilang oras ng naramdaman ko na may tumatapik sa aking balikat. I open my eyes and saw the drayber smiling at me. "Nandito na po kayo, maam" saad niya sakin. I fakely give him a smile. Hes weird.

"Tara na ate" saad ni alvin sa akin para dali-dali akong bumaba sa sasakyan but before that I saw alvin scaning the code through his phone.

Natanaw ko si keil na tahimik lang sa gilid, hindi siya nagsasalita kaya kaagad ko siyang tinabihan. Im not being werd but im really trying to be friendly at him. idk why.

"tara" saad niya sakin para mapataas ang kilay ko. really he's not gonna wait for alvin. "Tara na daw" saad ni alvin para gulat akong mapalingon sakanya na nasa gilid ko na ngayon. ginitna pa talaga ako ng dalawang 'to.

tok—tok—tok

Kaagad na kumatok sa alvin pagkarating namin sa entrance door ng bahay namin dito kasi gaganapin ang birthday ni ryui ang anak ni manong jeff.

"Tao po?" saad ni alvin at kumatok siya ulit sa malaking kahoy na pinto. Agad namang bumukas at sinalubong kami ng isang bata, isang bata na mahina at hindi pwedeng pa maglaro noon pero ngayon malakas na siya.

Sinalubong kami ngisang bata na si ryui magsa-sampu na siya ngayon kaya birthday niya. "Ryui!" sigaw ni alvin para mapangiti ako, niyakap niya ang bata at hinalikan pa niya.

"Ate A!" gulat akong mapalingon sakanya, papunta siya sa akin. Lumuhod ako para magsakto ang aming height "Hi ryui, kumusta kana?" tanong ko at niyakap ko siya, napabitaw siya sa akin at mangiyak siyang tumango sa akin. so cute. Napangiti nalang ako ng tinititigan ko siya.

"O-opo, okay na o-okay na po a-ako" ngiyak niyang saad sakin para inilahad ko ang aking palad. "Oh, come here" saad ko at kaagad ko siyang niyakap at hinihipo-hipo muna ang kanyang likod.

"You're okay now, don't be sad okay. Your gonna be pangit, enjoy your day because it's your birthdayday. Smile." saad ko at kaagad ko munang iplinansya ang kanyang damit gamit ang aking mga palad. "Okay?" balik ko pa para mas lalo siyang mapangiti at mapatango sa akin.

Agad naman kinarga ni alvin si ryui para mapatayo nako. "Maam, nandito na pala kayo" saad ni manong jeff at inabutan ako ng plato, kutsara at tinidor.

"Kumain kayo maam ah, at ikaw sir kumain kayo ng marami" saad ni manong jeff para mapatango nalang din si keil.

"Pasok muna ako sa loob ah" saad ko kay keil para tumango nalang siya at napaupo sa bakanyeng upuan sa gilid.

Inilibot ko ang aking mga mata sa paligid. Ganon na ganon parin talaga, hindi ito nagbago mga design sa loob at sa labas ay walang kupas na napaganda parin. Napahinto ako ng mahagip ko ang isang babae nakaupo ito nakasuot ng puting bestida.

"Bestie!" sigaw niya sakin para mapakunot noo akong napatanaw. Oh. Transferee girl.

"Hey" pabalik ko naman. Still she had her big smile infront of me. "Kamusta kana, mukhang gumaganda ka lalo ah" saad niya sakin para mapangiti ako ng kaunti. "Im fine" saad ko, hindi naman sa maarte pa ako peeo handa ko ng harapin ang mga pagsubok na dinadala ng babaeng 'to im not a friendly person but surely i can be a good friend to her.

Nagulat ako ng biglaan niya akong hinila papunta ng isang upuan.

"Can you...grant me a w-wish?" Tanong niya sa akin para unti-unti akong mapalunok. Halos hindi ko magawang igalaw ang aking mga kamay. She held my hand.

"Please?" saad nito sakin para mapatango nalang ako. Granting a wish isn't easy, hindi mo alam kung anong kahinatnan o bunga sa isang naglalaman na hiling.

Hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito, why im feeling sad, gulat nalang ako ng biglaan akong napatango.

"Really?, are you really granting me a wish?" tanong niya sakin para mapatwa nalang ako. "yeah" i said.

"Pwede ba akong tumira sainyo?" tanong niya sa akin para natameme ako saglit tsaka tumango.

Hindi naman masama kung susubok ako diba, hindi naman siguro masama kung nais ko lang makipag-kaibigan and i want to explore new things, new environment.

I want a friend...

A friend would stay by my side.

A friend who will help me with my problems.

A friend that would spend a time for me kahit na masama ako.

And I want to explore new things.

A new environment that would change my perspective through other people.

(To be continued)