[Chapter 22: The letter]
Tears are falling
because of this
letter.
Third Person POV
"Wait lang muna bes ah, titignan ko lang sa labas kung nandito na ba yung sundo natin" saad ni Jane at agad naman siyang lumabas sa kanilang inuupuan sa labas. "Bakit nandito ka?" saad ni Jane. "Tsaka, asan ba yung tatay mo ha" saad ulit ni Jane para mapaatras ang kanyang lalaking kausap.
Agad namang napaturo ang lalaki at ibinigay ang lokasyon kung nasan ang kanyang itay. At papalit pa lamang ito sa kanila.
"Manong, bakit ang tagal tagal mo, kanina pa kami naghihintay" saad ni Jane sa matandang lalaki na tanging reaction lang ay naka kunot noo.
"Hindi naman 'to tungkol kay Ayesha, tungkol ito sayo, baka nalilimutan mo" saad ng Lalaki para mapatango kaagad ang babae.
Agad na lumisan si Jane sa kina tatayuan niya at pinuntahan si Ayesha na kanyang iniwan sa kantong may upuan.
"Hali kana," saad ni Jane sa kay Ayesha at agad niya itong inaalalayan kaagad silang sumakay sa likod at tumambad sa kanila abg bunsong kapatid na lalaki ni Ayesha na si Alvin.
Mabilis na pinaharorot ni maning jeff ang sasaktan kaya mabilis silang nakarating sa bahay. "Nandito na po tayo, maam" saad ni manong jeff. Agad namang bumaba ang kapatid ni ayesha at sumunod naman si Jane at agad na inalalayan si ayesha.
"Dad!" gulat na sigaw ni alvin para mapatingin si ayesha sa kay alvin na ngayon ay nakayakap na ito sa kanyang ama.
Bumitaw si Ayesha sa pagkarga nito ni Jane. "Bat ka nandito?" tanong ni ayedha na tanging nadidinig lang sa bahay. "Oh come on, ate naman bat ang sungit sungit mo!" sigaw ni alvin sa kay ayesha.
"Bakit ngayon ka lang umuwi?" nangingilid na luhang sinaad ni ayesha sa harap ng kanyang ama, hindi niya nais mapaluha sa harap nito.
"B-busy kasi sa work anak eh, pero hayaan ko na dito nako magtatrabaho" saad ng kanyang ama at ngumiti. "Pagpasensyahan muna si ate, dad" saad ni alvin sakanyang ama at agad namang ngumiti ang kanyang ama.
"It's okay lang 'nak, naiintindihan ko naman" saad ng kanyang ama at bago paman siya pumasok sa bahay ay ginulo muna niya ang buhok ng kanyang anak na lalaki at ngumiti ng marahan.
"Kain na!" Sigaw kanilang ina para lumingon ang kanyang binata at lumabas naman ang kanyang dalagang anak na kakatapos lang ng pag-cr habang ang kanilang ama ay nasa hapag kainan.
"So, how was your school?" simulang tanong ng kanilang ama na sumira sa katahimikan nilang pamilya. "Im already full, thanks for this meal, my" saad ni ayesha para mapatingin nalang ang kanyang amaat marahan nalabg ngumiti.
"My princess...is grown up now" mahinang saad ng kanyang ama kahit mahina pa iti ay dinig na dinig ng kanyang anak na babae. "My princess really grown up" patuloy pa ng ama para mapahinto si ayesha at mapalingon.
Naramdaman ni ayesha ang mga sakit at lamig na sakit ng kanyang ama para mapapikit nalang siya at ngumiti nalang ng marahan. "The princess is grown up now, stop comparing me to that princess that you know" saad ni ayesha. "Palaging trabaho nalang. Well, its really okay because i know to myself that i can lived without a father, without you." saad ulit ni ayesha at diniinan niya ang kanyang pagsabi sa huling salita.
Bago siya tumalikod at umalis ay pinunasan muna niya ang kanyang mga luha na di makakaawat sa pag-agos.
Hindi na nakatiis ang ginang at agad na tumayo at sinundan ang kanyang anak na babae. Isang malakas na sampal ang naabutan ni ayesha sa kanyang ina mismo.
"Parang wala ka ng respeto ah" saad ng ginang para mapayuko si ayesha. "Kung ganyan lang inaasal mo sakanya edi sana di nalang siya umuwi dito" saad parin ng ginang, halos lamunin ng hiya si ayesha. Ayesha feel emotional when it comes to her dad because she always treat her dad like a trash.
Kinabukasan. Himbing ang tulog ng kanyang anak na babae, hindi matatago ang mata niyang namamaga dahil sa iyak na tanging matamis na ngiti lang ang kanyang ginawa upang maibsan ito. Unti-unti siyang tumingin siya sa kanyang anak na babae.
Hindi na siya nag-abala pang gisingin ang dalawa dahil takot na baka mangyari ulit ang nangyari kagabi. Dahan-dahan niyang inilagay ang isang papel sa ilalim ng unan ng kanyang babaeng anak, dahan ulit siyang lumuhod at ingat na inilagay ang isang pirasong sa ilalim ng unan ng kanyang anak na lalaki.
Bago paman siya lumisan ay binigyan niya parin ng isang matamis na halik sa noo ang dalawang bata na parang bang bumalik siya sa panahong mga batapa ang kanyang mga anak at tila bang wala pa silang alam sa mundo. Tulad ng pag-alis niya ay tinitigan niya muna ng maigi ang kanyang dalawang anak, hindi man niya masabi sa harapan ng kanyang dalawang anak ay alam niyang may pagamamahal parin ang kanyang dalawang anak sakanya lalo na ang kanyang panganay.
Naalimpungatan si Ayesha sa sinag ng araw, hindi niya batid kung bakit ang sakit ng dibdib niya ngayon na kakasimula palang bumangon. Huminto si Ayesha at napatahimik tila para siyang detective na malapit ng mahuli ang kanyang ninanais na target, agad siyang napatingin sa ibaba ng double deck. Ngayon lang niyang nakita ang kanyang kapatid na lalaki na umiiyak.
"Vinnie, umiiyak kaba?" tanong bi ayesha peri hindi sumagot si alvin tanging hikbi lang ng kanyang kapatid ang kanya dinig. "Under your pillow" saad ni alvin para agad na tiningnan ni ayesha ang nasa ilalim ng kanyang unan.
Isa itong maliit na pirasong papel, hindi niya batid kubg bakit may paganito ang kanyang ina na sabagay ay nasa bahay naman abg kanyang ina ngayon. Tila napatigil si Ayesha ng binuklat niya ang isang maliit na papel.
Maraming pagkakataon na sa tuwing pag-uwi ko ay hindi mo 'ko nagugustohan at yun ang pinakagusto kong makita...ang makunot na noo at palaging nagseselos. Pero ayos lang basta para sa'kin gusto kitang makitang ngumiti ka na kahit patago at kahit unting panahon lang ay nakita kitang masaya dahil sa dinala ko.
Alam ko na marami aking pagkukulang sayo, A, pero pwede ko naman sanang malaman kung ano ang iyong hinanakit anak...gusto kong malaman kung bakit ka galit sakin..kung bakit ang lalim nito, hindi paba sapat anak para respetohin moko anak? kahit na hindi mo na ako respetohin bilang daddy mk pero sana respetohin mo muna ang iyong mommy.
Sa susunod na pagbalik ko dito, sana magbago kana...sana mag-iba na ang dating mo sakin 'e kung hindi sana makita ko nalang ang princess ng buhay kong ngumiti.
Tila walang boses ang lumalabas sa kay ayesha at tanging agos ng kanyang luba lang ang kanyang dinadama. Dinamdam niya ito, sakit na para bang hindi na magagamotan.
Nais niya rin bang magbago tulad ng pagbabago ng kanyang sarili dahil alang sa isang estrangherong babae?
(To be continued)
YOU ARE READING
An Adopted Girl
Mystery / Thriller"Being a friend with a stranger...Isn't strange?". A coldly woman with a very high standard towards with her's circle of people but when a random girl approach her with a mysterious one-wish...A wish that could incounter a lot of trouble, where she...
