[Chapter 17: PLAIN PLAN IN HAND]
The story is being sad,
being a psychopath,
crazy, like a crazy
plain plan
in your hand.[JUNE 1, 2017]
Ayesha POV's
Ilang minuto ang lumipas ng tinawag ako ni alvin, nagyon nasa sala na kami ngayon katabi ko si alvin at kaharap ko naman si jane, Kinuha ko ang kanin at inabot naman ni jane ang hotdog at spam na ngayon ay ulam namin. I think niluto niya 'to.
"Ate, you're okay?" tanong ni alvin para mapatango ako habang ngumunguya ng pagkain sa aking bibig. "Sure ka, bes?" tanong ulit ni jane para napatango ulit ako. Napangawang nalang ako ng hindi ko natatandaan ang mga pangyayari kanina. Nahihibang na ba ako?
"Magandang hapon po, ma'am and sir" saad ni manong jeff para mapatingin ako sakanya, tumango nalang ako.
Nagtinginan naman sila jane at manong jeff ng napansin kong hindi sila nagpapansinan. "Manong, may problema ba tayo?" saad ko. "May problema ka 'ba kay jane?!" sigaw ko para gulat na mapalingon si alvin.
"Ate, calm down your shouting over manong jeff." saad ni alvin habang hinihimas niya ang aking likod. "Get out! I siad get out!" sigaw ko para mapasunod naman si manong jeff sa akin.
"Ate please...calm down" ulit na pagpapakalma ni alvin sa'kin para mapa-inhale-exhale ako, calm down...relax...
Agad akong tumayo at nagtungo sa kwarto namin at agad na humiga sa single bed and i clap three times para i-on ang sourceful fan.
Naiinitan lang guro ako, Agad akong napaisip na kanina pa talagang gumagabag sa aking isip. Ano sino yung nasa pang-inip ko
it's not human, its not things, it's so strange that why im having this thinking. Wait i think it's an animal... A Bird! right a bird.
"Ate," Mahinang saad ni alvin para mapalingon ako sa pinto na naroon siya.
"I already talk to you, vin. Kumatok ka bago papasok" hirit ko pa sakanya. Napakunot naman ang aking noo ng nakita ko si alvin na para bang may sinisilipan.
Dahan siyang pumasok sa loob at dahan din isinara ang pinto. "Ate, i think someone's want's a talk to you." saad niya para gulat akong napatango sakanya, hindi mo aakalain na may maghahanap sakin pero sabagay maganda naman talaga ako, matagal na.
"Sino na naman 'yan?" tanong ko para mapa-open ulit siya sa pinto bago niya isinara ang pjnto ay sumenyas parin siya sa'kin.
"That guy" saad niya para mapatawa ako. "Seryoso kaba vin?" saad ko. "Baka guni-guni mo lang 'ya—" hindi ko na tinuloy ang sinabi ko dahil sumabat na siya.
"Come on, I'm not joking. okay" saad niya at padabog na lumabas at dabog na isinirado ang pinto.
***
Keil POV's
Ilang minuto akong naghintay sa sala nila ayesha ng biglaang may umupo sa gilid ko. "Kamusta kana ba?" bigla niyang tanong sakin para mapatingin siya sa'kin, ilang segundo akong hindi nakapagsalita para tawagain ulit ako.
"Hijo," saad niya para mapagalaw ako. "A-ako po ba?" tanong ko para mapatango siya. "M-maayos naman ho" saad ko para mapangisi siya. Baliw ba 'to???
"Hindi mo ba natatandaan hijo?" tanong niya sa'kin para mapayuko at mapailing-iling nalang ako, tatayo na sana ako ng bigla kong nakita si Ayesha...
"Ayesha!" sigaw ko para mapatayo ako at mapatingin sakanya. "Bat ang pawis mo?" tanong niya sakin para mapangiti ako ng kaunti. "Umupo ka muna" saad niya para mapatingin ako at mapaupo katabi parin yung lalaki.
"Manong ayusin mo muna yung lamp sa itaas, mukhang sira ata" saad ni ayesha para mapatayo na ngayon yung lalaki at napangiti at napatango sa sinabi ni ayesha.
"Oh, bat pawis na pawis ka?" Tanong ni ayesha sa'kin para mapangiti ako ng kaunti. "Wala lang 'to" saad ko, ngiti-ngiti lang ako dito pero nilalamig na ang mga kamay ko.
"Sama ka sa'kin" bilis kong saad at agad na hinawakan ang kanyang kanang pulsohan at dinala ko siya sa may malaking puno dito.
"May problema ba?" panimula niya sa'kin, halos hindi ako mapatingin ng maayos sa kanyang mata, halos nakakamatay.
"Wala naman," saad ko, gusto ko lang naman malaman kung ano ang nararamdaman niya sa'kin, hindi yung padalos-dalos, i don't want her to be pressure para lang sakin. Nope, i don't want that I want her to be peaceful and not getting hard to herself so she can relax and never getting a head-ache.
"Bakit ka naman namumula?" tanong niya sakin para mapaupo nalang ako at napatabi sakanya. "Wala lang 'to" saad ko naman para mapangiti siya. "Sus nagcrucrush kalang sakin eh" saad niya para mapatawa ako at mapabuga sa hangin. wth how did she know that?.
"No, you misunderstand me." saad ko para mapangiti din siya ulit. Nah that's smile really effective on me.
"Parang timang 'to, ano ba dapat gawin natin dito" saad niya para mapangiti ako, it's been months since i haven't smile.
"May ibibigay ako sa'yo" saad ko sakanya para mapaupo siya at tumabi nalang din ako bago ko kunin yung isang kwintas.
"Pikit ka muna" saad ko para mapataas kaagad ang kanyang kilay, maldita talaga.
"Bakit naman?" tanong niya para mapailing ako ng kaunti. "Pikit ka nalang" saad ko at unti-unti kong kinuha ang kwintas na nasa loob ng box.
"Hala!, ano 'to?!" sigaw niya para mapatawa ako. "Sabi kong pikit eh" biro ko sakanya at sumunod naman siya kaya unti-unti kong ipinasuot sakanya ang binigay kong kwintas.
"Pasabog 'to ha, diko inexpect" saad niya. "Wag kang mag-alala babawi ako" saad ulit niya para lumapit ako sakanya at unti-unti sinuot ang kwintas.
Ilang oras na ang lumipas ng hindi na umiimik si ayesha simula nung binigyan ko siya ng kwintas.
"Una nako.." saad ko at agad na tumayo. "sandali" saad niya para mapahinto ako at mapatingin sakanya. "pwede ba tayong magkita sa sabado, sa plaza?" tanong niya para mapangiti ako. "Segi ba...pero sa isang kundisyon" saad ko para mapatingin siya sakin.
"Libre mo'ko" saad ko at agad siyang ngumiti. Natatanaw ko na isa sa mga di inaasahang tawag nilang matatamis na tanawin.
sa ilang taon kung hinintay nais ko nading sabihin sa aking sarili na malaya na'ko sa isang relasyon na hindi na babalik, ilang ulit din akong sumubok sa love na iyan pero wala eh masasaktan talaga kaya kung susubok ulit ako dapat walang masayang.
ilang oras din ang lumipas ng narating ko na ang parking lot, masasabi kong sulit ang kaba sa pagharap ko ni ayesha hindi ngalang mahaba yung istorya namin para sa isa't-isa pero sulit naman dahil ibinigay ko sakanya ang matagal ko ng regalo sakanya.
Pinaandar ko na ang kotse at sumabay nalang din sa agos ng mga sasakyan na nasa daan, hindi ko matatanggi na hindi talaga matatanggal ang ngiti sa'king labi.
Agad na nawala ang aking mga ngiti ng nakita ko ang isang itim na kotse na sumusunod sa'kin, halos hindi ko mapigilan ang paggamit ng gas para lang matakasan ang kotseng sumusunod sa akin.
Narinig ko ang malakas na kalabog ng sasakyan halos maluwa ang aking mga mata
ng nakita ko ang itim na sasakyan na walang tigil sa bangga ng aking kotse.Well, your part is done...
Goodbye, MyOneONlyPrinCE
Well it's the end of your story, i mean lovestory.(To be continued)
YOU ARE READING
An Adopted Girl
Mystery / Thriller"Being a friend with a stranger...Isn't strange?". A coldly woman with a very high standard towards with her's circle of people but when a random girl approach her with a mysterious one-wish...A wish that could incounter a lot of trouble, where she...