CHAPTER 18

8 2 0
                                    

[Chapter 18: IT LAST]

When comes to rain,
its a classic one...why?
because their will be a
sealed in memory.

[JUNE 10, 2017]

Ayesha POV's

Nakahiga at mukhang matutunaw na yata yung kisame sa pagtitig ko sakanya. I been waiting for this day, makikita ko na siya. Im really excited to tell him that i like him, sa lahat ng pagkakataon ngayon lang ako nagkaganito.

"Ate, Let's eat!" sigaw ni alvin, i knew it. Agad siyang pumasok. "Diba i told you to kn-" putol kong sabi dahil inunahan niya naman ako. "Oh! come on, that line again. Mom called she want you to take care of me" saad niya para mapatawa ako. "N-nagjojoke kaba?" sabi ko habang tumatawa. "Bro, do i look like im playing" seryoso niyang saad para mapahinto ako sa pagtawa. "Segi na nga, bumaba kana ba'ka magkasakit ka pa niyan baby vinnie" pangaasar ko sakanya para mas lalo siyang mainis at dabog isinarado ang pinto.

Bago ako lumabas ay nilingon  ko muna ang isang bagay na nagpukaw sa atensyon ko and that was my bracelet—my old bracelet that my dad give it to me, i don't know why it's giving a nostalgic moment but for some reason it felt heavy and i know why...because when i am a child, he left my mom a bracelet and while im in a deep sleep my mom secretly put it in my wrist and as soon as i wake-up i saw the bracelet in my wrist but him...he was not there. A comfort from a father that i want.

"Where is mommy?" saad ko sa likod para mapalingon si alvin sa'kin. "It's been 1 week, mom is still in the hospital, as i expected lumala yung sugat niya sa paa" Saad ni alvin habang umiinom ng timplang gatas.  "Sino?" taka kong tanong sakanya para mapatingin siya sakin. "Pinsan natin" saad niya at agad niya itinuro yung picture frame na nasa itaas ng ref namin.

Speaking of mommy, minsan lang din siya umuuwi sa amin, kapag umuuwi naman si mommy sa bahay e-syempre may papalit sa pagbabantay niya (airen) sa hospital at alam niyo kung sino? yes, her three minions, yung tatlong sunod-sunoran niya at paminsan-minsan narin ako dumadalaw sa kay airen, Well as you know magbabalik eskwela na naman.

"Come on, ate!" sigaw ni alvin para mapatakip ako saking tenga, "Baba nako!" sigaw ko pabalik at lumabas na sa room at agad naring bumaba. "Bestie, kain na tayo" saad ni jane habang nakangiting tingin sakin. And now it's complete but except for one person my dad, i just miss my dad.

"How was your vacation?" Tanong ni mommy para ngiti akong mapatingin sakanya. "Well, actually mommy it's quite alright" saad ko para mapangiti si mommy at bumalik nalang ako sa pagkain, napakatahimik naming kumain ng biglaang may nag-doorbell, may delivery yata.

"Ako na kukuha bestie!" sigaw ni jane para mapatingin kami lahat sakanya at napatango nalang ako para mapatayo siya sa harapan at pinagpagan ang kanyang sarili at bilis na lumabas sa mansyon. Napatingin ako sa gilid ng napansin kong tumatakbo si jane papunta sakin.

"Ako na magkukuha Bestie" Pagbubulontaryo ni Jane sa akin at Tumayo na siya pinagpagan ang sarili at lumabas na siya sa mansyon. Agad siyang tumakbo papasok ng bahay at ibinigay niya sa akin. "Ano to?" Excited na tanong niya parang kakainin niya na ang parcel eh. "Mystery box" Sambit ko para mapangisi siya. "Really!" Sigaw niya para magulat ako sa ginawa niya at napatingin naman si Mommy at si Alvin sa kanya. Na papeace sign nalang siya at Umupo na siya ng maayos at bumalik na siya sa kanyang  pagkain.

"Tapos nako" saad ko at napatango naman silang tatlo, napatingin ako biglaan kay mommy kanina lang ba siya nakatutok sakin. "Busog na po talaga ako" saad ko at napatango rin si mommy. "then that's good" Sagot ni mommy para mapangiti ako, napansin ko habang tumatagal mas lalong tumatahimik si mommy parang nahihiya siyang sumigaw dito sa bahay. Kala niya siguro hindi siya nagmamay-ari ng bahay eh siya naman talaga kasi asawa niya si dad. At isa pa kung hindi mo tatanungin o hindi siya magco-complaint ay talaga, sobrang tahimik ng bahay parang walang nakatira, promise.

An Adopted GirlWhere stories live. Discover now