despair ✓

zero, -

Bu nota nasıl başlayacağım hakkında çok düşündüm Jisung ama, merhaba. İyi misin, nasılsın? Gerçi bu notu okuyorsan iyi değilsindir büyük ihtimalle ancak, sen yine de iyi ol. Çünkü bu notu yazdıktan bir süre sonra gideceğim ve sen beni belki de çoktan unutmuş olacaksın.

Hatta belki de bu mektup eline ulaşmaz bişe.

Seni özledim Jisung, şimdiden. Özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim. İster miydim sence ben gitmek? Seni bırakmak ister miydim? Hayır.

Anlar mısın beni gitsem? Kızar mısın? Bir daha yanına gelemeyeceğim için, nefret eder misin benden? Etme.

Anlamlandıramıyorum, beynimde birleştiremiyorum bir şeyleri. Yaşam amacım ne? Başkalarının kurallarına uyarak yaşamak mı? Hayır, ben bu değilim. İşte bu yüzden bu mektubu yazıyorum, belki bir şeyleri en azından senin kafanda tamamlayabiliriz. Çünkü senden başka kimse beni anlamıyor.

Yorulursan koş bana tamam mı? Açarım sana kollarımı. Gökten açacağım ama bu sefer. Göğe koş, aya koş. Sen ayın hep güzel olduğunu söylerdin. Ben de en sevdiğin yerde olacağım. Gitmeyeceğim yani.

Güvende hissedeceğin insanlara koş, hep hayatında ben olmayacağım ya. Onlar açsın sana kollarını.

Ben babamın kollarına koşmaya çalıştım, annemin kollarıma koşmaya çalıştım ama olmadı Jisung, yapamadım. Sen de yapamayacaksın, bunu da biliyorum.

Özür dilesem bir işe yarar mı bunun için?

Düştüğümde kimse olmadı yanımda. Kendim oldum hep yanımda, kendim sardım yaralarımı. Kendime sarıldım, kendime hikayeler okudum yatmadan önce. Sen de böyle ol demiyorum ancak, kendi yaralarını kendin sarmayı öğren, tamam mı? Herkes o kadar güvenilir değil işte, bana bak. Ben bile gidiyorum. İronik.

Bana anlatırdın her gününü. Okulda neler yapardım, halanlarda neler yaptın hep onu anlatırdın yanıma gelip. Ne kadar iç açıcı olaylar olmasa da iyiymiş gibi anlatıp kendini iyi hissettirmeye çalışırdın.

Sen hep böyle bir çocuktun Jisung. Kendin kendini yetiştirdin benden çok. Yanında çok oldum belki ama kendin yanında ben olmama rağmen kendi yolunu seçip o yoldan yürüdün. Hem mantığın hem hissin ile. Mükemmeldin Jisung, mükemmeldin. Bir insanın sahip olabileceği en iyi şeylerdendin.

Fakat şu sözlerini unutamıyorum işte:

"Kimse olmasa bile senin yanımda olacağını biliyorum zaten."

Olamadım. Seni yalnız bıraktım.

Ama yorgunum Jisung. Yorgunum.
Dinlenmek istiyorum işte. Omuzlarımda olan yükleri bırakıp, dinlenmek.

Bu beni kötü biri mi yaptı senin gözünde Jisung? Yaptıysa... Özür dilesem geçer mi? Lütfen geçsin, sen beni unut istemiyorum. Aklında kötü bir hatıra olarak kalmak istemiyorum.

Hatıraları geri getirebilir miyiz peki? Beni özlediğinde, geri getirebilir misin? Fiziksel olmasına gerek yok.

Bilmiyorum Jisung, belki şu an okurken hiçbir şey anlamayacaksın ama, beni anladığın gün seni yukarıdan izleyeceğim. Ya da belki yalandır, seni izleyemem. Ama olsun, sen yine de izleyeceğimi düşün.

Hayattan yorulacaksın, gerçekten ölmek istemenin ne demek olduğunu tadacaksın, biliyorum Jisung. Yaşayacaksın bunu ama sen üstesinden en güzel şekilde kalkarsın, bilmiyor muyum sanıyorsun? Sakın ama sakın, benim yaptığım şu iğrenç işe kalkışma, tamam mı? Kimse cennetin ya da cehennemin varlığını kanıtlayamaz sonuç olarak, birbirimizi tekrar göremeden diğer hayatlarımızı yaşamaya geçip, unutabiliriz birbirimizi. Hatıralarda bile kalmayacağız belki.

Şu an yanımda uyuyorsun ama ben banyoya gidip şu işi bitireceğim. Yanakların çok güzel, sıkıyorum hep onları biliyorsun. O yüzden onları beğenmemezlik yapıp, kilo verip eritmeye çalışma, bozuşuruz.

Gitmeden,

En küçük kırıntıda ışıklarını kapatma, kapatsan bile gelip birisi senin için yakacak. Kim bilmiyorum ama bunu yapacak.

Hep sev beni, hep sev. Ben seni seviyorum, çok.  Hatıralarında kalmayı umarak bitiriyorum mektubu.

Bir gün hatıraların en güzel kısmında buluşma dileğiyle.

-H.M

.

en derin yaralarla başlar, en derin gülücükler. en yüksek uçurumlardan düşerken öğrenirsin uçmayı. en derin denizlerde boğula boğula becerirsin tek bir nefesle yaşamayı.

-friedrich nietzsche

this is just the beginning.