Back To The Ocean [ EDITING ]

Kabanata 1

ENCOUNTER

"YOU'RE daughter have a stage 2 cancer Leukemia"

Mga salitang nagpagunaw sa mundo ko at mga salita na sumira sa mga pangarap ko. Masyado pa akong bata nun nang sabihin saakin at sa pamilya ko ang kalagayan kong yun.

Pero kahit bata pa ako nun hindi ako ganun hindi yun naging dahilan para hindi maintindihan ang sinabi nang doctor saakin at sa pamilya ko, oo masyado pa akong bata non pero kahit ganun alam ko kung ano ang ibig sabihin ng doctor.

Akala ko nga noon nagbibiro lang ang doctor kaya hindi ko siya kaagad pinaniwalaan. Pero nang ipakita saakin ng doctor ang result na ginawa saakin, doon ko nakumpirma na hindi nga talaga siya nagloloko.

Sa sobrang indenial ko noon at hindi matanggap ang kung ano ang kapalaran na nakahanda na para saakin, i was not ready for it. Emotionally, mentally, and phisically. I'm not ready and will never be. Inakala ko noon na nagbibiro lang yung doctor na yun saamin pero alam ko hindi.

Nahirapan ako na tanggapin lahat. I know i am not the only one who's only hurting that time dahil siguro ako na isa ang pamilya ko sa pinaka naapektuhan that time

Sobra silang nahirapan at nasaktan, i know.. Lalo na si mama na halos gabi-gabi  kong naririnig na umiiyak.

Hindi ko inaakala na ganito na pala ang sakit ko. Akala kasi namin normal na lagnat lang pero hindi na pala.

Cronic Lympocythic Leukemia. Yun daw ang sakit ko base sa test na ginawa saakin.

Masakit mang tanggapin ang kapalaran na ibinigay saakin wala na akong magagawa kundi ang tanggapin nalang ito at labanan.

I have my dreams.. I want to finish my study, have a fine job, help my parents in our company, makita ang kambal na grumaduate at maraming pang iba.

Yan ang pinanghahawakan at panghahawakan ko para mabuhay.

Since i'm 15 years old ng madiagnose ako sa sakit na leukemia pabalik balik kami sa hospital, kaya para dina magbalik balik napag disisiyonan na ng magulang ko na dito nalang ako.

Kung sa ibang may sakit na leukemia ay nakakayanan pa nila ang mag-aral o magtrabaho para kahit papaano ay may magawa sila sa mga nalalabi nilang oras ako ay hindi, ang pamilya ko ay nagdesisiyon na dumito ako para nang sagayon ma monitor ako ng maayus ng mga doctor.

Sa sobrang tagal ko nga dito halos maging bahay ko na toh, kilala ko na halos lahat ng nurses dito pati doctor, syempre pati rin ako kilala na nila. Parang ito na yung naging pangalawang tahanan ko

Lalo na si sir Agathon na nurse ko napakabait niya sakin. He's always visiting me on my room to check if i'm not ok or i'm ok. If i already have been eaten or not

"Oh Zb! tapos na ba ang chemo?"ani ni nurse beth isa sa mga nurse na lagi ko ring nakakausap dito.

"Ah opo katatapos ko lang po kaya heto naglalakad lakad"sabi ko kay nurse beth at tumango naman siya. "sige po mauna na po ako sainyo have a good day po!"sigaw ko habang papalayo.

"Good morning sir jay!!"

"Good morning rin Zb!"

"Good afternoon ate lex!" nakangiti kong bati ko sa nurse na nakasalubong ko.

"Oh! Good afternoon din Zb!" balik niya sakin

"Good afternoon po sainyong lahat! Have a nice day!" ganyan lagi ang eksena kapag nakakasalubong ko sila. Pagbibigay respeto na rin sakanila at pasasalamat dahil sa araw araw na pag-aalaga nila saaming mga pasyente at para mas ganahan pa sila sa trabaho.