Back To The Ocean [ EDITING ]

Kabanata 16

Heartbeat

"Kuya Rob!"

"Ayah..." gulat niyang tawag saakin. At base sa pagkakatawag niya sa akin alam kong may alam na siya sa mga nangyayare.

Nurse siya dito kaya di na nakakagulat yun.

"Kuya Rob ang kambal po?"

At dahil sa tanong kong 'yon mukhang nakuha naman ni Kuya Rob kung ano ang ibig sabihin non kaya agad agad siyang nagtipa sa computer. Kita ko sa mukha niya ang pag-aalala at awa... Pero sa mga oras na 'to hindi ko kailangan ng awa at simpatya ng kahit sino man dahil mas mahalaga sakin ngayon ang kalagayan ng mga kapatid ko.

"...Kuya Rob, pakibilisan naman po oh." may pagkadespirada at awa kong pakiusap sakanya.

Shit! Please faster gusto ko ng makita at malaman kung ano na yung kalagayan ng mga kapatid ko..

" Nasa Operating Room sila." at nang marinig ang kanina ko oang gustong malaman ay hindi na ako nagdalawang isip na takbuhin ang pasilyo papunta sakanila.

In may 19 years of existence lalo na nung araw na nalaman ko na may sakit ako at kung anong sakit ang dumapo saakin never kong naramdaman yung ganitong klase ng kaba na halos maging dahilan kung bakit ako pwedeng mamatay ng maaga ngayon din.

Nang matanggap ko kanina yung message ni mama saakin na naaksidente ang kambal halos mapatid na ako sa bilis ng tinakbo ko mula rooftop hanggang dito sa groundfloor.

At sakto na pagka liko na pagka liko ko sa hallways papuntang Operating Room ay nadatnan ko na si mama sa labad ng pinto, facing back and fortg with trembling body.

Nasaan si daddy?

At nang maramdaman ang presensiya ko kaafad siyang lumingon sa parte kung nasaan ako.

"Anak...." her voice cracked.

My chest tightened hearing her voice with a lot of pain.

Hindi ko na hinintay pa ang susunod na sasabihin ni mama dahil kaagad akong lumapit sakanya at niyakap siya.

"M-ma..." hindi ko mapigilan ang panginginig sa pagsasalita.

"....Ma, W-what happened po?" i asked while hugging my mother.

"May...m-may nangtrip sa kambal habang papauwi s-sila.." pagkwekwento ni mama.

"Yung kambal...kawawa naman sila.." at doon na napa hagulgol ng iyak si mama.

Wala akong magawa para alisin yung sakit na nararamdaman ni mama dahil maski ako ay nasasaktan sa sinapit ng kanbal.

Ni minsan hindi ko maisip na mangyayare ito sakanila. Kahit na may pagka loko-loko sila lalo ni si Zack malakas ang tiwala at pakiramdam ko na wala naman silang nakaaway or nakakaaway. Ni minsan hindi umabot sa ganito, not until now.

"Si daddy po, ma?" tanong ko kay mama ng mahimasmasan na siya sa pag-iyak.

Pinunasan niya muna ang namumuo nanamang luha sa mata niya bago siya naka sagot.

"Nasa pristinang daddy mo, nakikipag tulungan siya sa mga pulis para mahanap na yung mga nang trip sa mga kapatid mo. Maya maya rin ay nandito na rin yun" aniya.

"Desisdido ang daddy mo na maipakulong sila kahit na minor de edad palang sila... Sinabihan ko na siya na mahihirapan tayo lalo na't wala pa sila sa legal age pero disido ang daddy mo. Galit na galit ang daddy mo."