Back To The Ocean [ EDITING ]

Chapter 17

Sorry

Hindi ako kaagad nakatulog nang gabing iyon dahil sa nangyare at sa pag-iisip tungkol sakanya. Hanggang ngayon ramdam na ramdam ko pa rin yung tinatawag na after shock.

So he's finally here. He's finally back.

At ng makita siya ulit, pansin ko ang laking pinagbago niya. Lalo na sa features niya ngayon. Mas tumagkad siya.

At ang isa sa palaisipan na kagabi ko pa iniisip. Bakit naging ganun yung reaction ng puso ko? Normal pa ba yun? Oo normal pa yun. Walang ibang-ibig sabihin pa 'yun.

Hindi pwede.

Nagising ako kinaumagahan sa isang banayad na haplos sa ulohang gumising saakin . Kaya naman unti unti kong binuksan ang mga mata ko at kinusot kusot pa iyon.

"Zb . . . Anak.." boses ni mama.

"Wake up... Kailangan mo ng kumain at mag ready. Diba ngayon ang check up at chemo mo?"

Wala sa oras ay dali dali naman akong bumangom sa pagkakahiga. Ang kaninang papikit pikit at lantang katawan ay biglang nabuhay sa narinig.

"Ngayon ang check up mo, do you want me to go with you, anak? Besides, you're dad is here naman para magbantay..."

"Hindi na po ma!" agarang sabi ko. Basa sa mukha ni mama ang gulat dahil sa biglaan kong pagsigaw.

"A-ah what I mean, Ma, is that kaya ko na p-po." malumanay kong pagpapaliwanag na may halong kaba.

Ngunit itinaasan lamang ako ng kilay na mama. Halatang hindi kumbinsido.

"Is there something wrong? Anak?" may bahid ng pag-aalala niyang tanong na kaagad ko namang ikinailing.

"Wala po ma. Sorry po nabigla lang po ako. Saka kaya ko naman na po, ma. At isa pa mas maganda kung samahan niyo nalang po si daddy dito. Kaya ko na po yun. Ako na po ang bahala kaya wag na po kayong mag-alala. At sure po ako na kapag nagising ang kambal. Hahanapin ho nila kayo niyan. Kaya ako na po." sabi ko.

Nagkaroon pa kami ng kaunting pagtatalo ni mama non. Pinipiliy niyang sumama pero sinabihan ko nalang siya na magiging maayos naman ko doon. Kaya naman kalaunan din ay hinayaan nalamang ako ni mama

Kaya naman dali dali ko na ring binilisan ang kilos. After a few minutes natapos na rin ako sa pag-aayos ng sarili. At para sa outfi ko ngayon, I wore a clasic flower vintage dress. Tinirintas ko rin sa magkabilang gilid ng buhok ko at tyaka iyon ipinaikot hanggang sa likod, nag iwan rin ako ng ilang mga strands ng buhok ko sa harapan para kahit papaano ay hindi magmukhang plain ang itsura.

At isinuot ko na rin yung caramel color  timberland shoes. Oo, alam ko na para sa ilan ay ang weird kasi dress tapos shoes? Eh sa yun ang taste ko, anong magagawa nila?

Naglagay rin ako ng kaunting liptint sa labi at kinulayan lang ng tama ang mukha para kahit papaano ay hindi ako magkumakhang animec at makulay naman. At sa panghuli namam, sinuot ko na yung binnie ko . My favorate vintage color binnie.

Hindi namam halatang favorate ko ang vintage ano?

At sakto naman na pagkatapos kong mag-ayos ay lumabas na ako ng cr at sakto naman na sa paglabas ko ay siya ring naabutan ko ang kambal na gising na.

"Saan ang lakad?" tanong ni Zack

"Papa check up." sagot ko.

"Vintage... Again." natawa naman ako sa biglang sabi na iyon ni Zamiel.