DarknessYesterday, I already told to my parents at pati na rin sakanila Ester, Yuki, and Ara about my sitwation. Of how how my situation got worsen and worsen each passing day, but that's the only thing that I've said to them. I actually didn't tell them yet na may taning na ako.
I can't bear to see them again in that kind of situation ever again. This kind of scenario is not for me. It's too heavy and painful to watch and witness.
Kahapon palang na makitang sobrang nasasaktan na sila halos hindi ko na masikmura, ang sabihin pa ba ang bagay na 'yon.
"I told you, you both don't need to do this, Zack nd Zamiel. Ang kulit niyong dalawa." sabi ko sa dalawa pero mukhang para naman silang walang naririnig. Tinignan lamang nila ako ng ilang saglit bago itinuon muli sa ginagawa ang atensyon.
Kanina kasi habang nagkakaroon kami ng heart to heart to talk about sa kalagayan ko, na-explain ko kasi sakanila yung effect ng leukemia sa akin na ganito ganiyan hanggang sa paglagas ng buhok ko. At habang ine-explain ko sakanila ang lahat doon nila naisipan na magpakalbo.
I don't know kung anong maramdaman sa mga oras na iyon. Naghalo-halo lahat ng emosyon ko.
'Oh, God thank you for giving and having this kind of brothers. What did I do to deserve this kind of brothers'
Dalawa lang silang nandito na nagbabantay sa akin dahil umalis saglit sila daddy at mama para mag grocery saglit. Simula kasi ng malaman nila ang sitwasyon ko naging madalas na ang pagpunta nila dito, kahit sila Ester din.
Napasimangot naman si Zack.
Sinabi ko na nga sa kanila na hindi naman kailangan na gawin pa nila na kalbohin ang sarili pero nagpumilit pa rin sila. Sabi nila hayaan ko nalang daw sila para pare-parehas daw kami at isa raw ito sa pagpapakita nila ng loyalty sa akin, at para daw kung sakali na hindi daw ako mahiyang maglalalakad sa labas kaya sasamahan nalang daw nila ako na kalbo.
"Ikaw na nga 'tong sinasamahan sa pagiging walking egg, nagdadaldal ka nanaman." nanunuya niyang sabi habang focus na focus sa ginagawang pagkakalbo sa sarili. Rinig ko naman ang mahinang pagtawa ni Zamiel.
Tignan mo 'tong mga batang 'to akala mo kung sinong matanda saming tatlo ah. Mga abnoy.
Nandito kasi kami sa loob ng banyo ko rito sa kwarto. Nasa may sink in sila sa tapat ng salamin na nag ra-razor habang nandito naman ako sa may hamba ng puntuan at at pinapanood sila na walang pagdadalawang isip ma kinakalbo ang buhok nila. Watching them doing this thing makes me emotional.
I felt the side of ny eyes watered while seing them cutting off their hair for me.
Tumalikod ako saglit sa kanila at palihim ko na lamang na pinunasan ang luhang pumatam mula sa mga mata ko.
'I'm so lucky to have them both in my life.'
Zack took his phone out and started to taking a few picture of him and Zamiel after they razored their hair. And after taking some of picture of themselves bigla nalang akong hinila ni Zack at ipwenesto sa gitna nilang dalawa ni Zamiel.
Mirror selfie. Iyon ang atake namin ngayon.
Dalawa kami ni Zack na medyo umatras ng kunti kay Zamiel at pagkatapos non gumawa kami ng expresiyon na animo parang gulat na gulat habang nakaturo ako sakaniya habang ang kanang kamay ay nasa bibig ko na nakatakip para magmukhang gulat na gulat at ang isa naman ay nakaturo sakaniya. Samantalang ang kay Zack naman ay nasa may ulo niya ang kanang kamay na para bang nababaliw at may gulat ring expresiyon sa mukha, dahil ang kabila ay ang siyang nay hawak ng cellphone na aming gamit sa pagkuha ng litrato.