Obsession of Dela Fuente

Chapter 20

Chapter 20

"Stop!"buong lakas kong sigaw. Napalingon silang lahat sa amin.

"Baby"gusto kong ihampas sa muka ni Yue ang pintong narra ng tawagin niya ako na para bang wala siyang ginagawang masama. Masama ang tinging ipinukol ko sa kaniya ng maglakad ako papalapit kay Mommy na umiiyak.

Takot lang na nakasunod sa akin si Ika. Nakahawak pa nga ito sa laylayan ng damit ko. Nang lalampasan ko na sana si Yue ay mabilis niyang nahawakan ang braso ko at hinila ako papalapit sa kaniya.

Samantalang tumakbo naman papalapit si Ika kayna Mommy at lola. Nabunggo ako sa dibdib ni Yue dahilan upang maamoy ko ang alak sa kaniya. Nagpumiglas ako.

Nakainom siya!

"Let me go!"piglas ko pero humigpit lang ang hawak niya sa braso ko. His blood shot eyes is looking at me intently.

"Bitawan mo ang anak ko"lumingon kami kay Dad ng magsalita siya. Lalapit na nga sana siya sa amin ng muli siyang tutukan ng baril ni Yue. Nangaligkig ako sa takot.

"P-please"pagmamakaawa ko. Lumingon siya sa akin. Pumulupot ang braso niya sa bewang ko. "Marry me please"nagmamakaawa ang boses niya. Tumulo ang luha ko. Muli siyang tumingin sa pamilya ko na nag aalala sa akin.

"I'll marry your daughter. Ibibigay ko ang lahat ng gusto niyo basta hayaan niyo akong pakasalan siya"may diing aniya. Umiling ang mga magulang ko. Umigting ang panga ni Yue at humigpit ang hawak sa akin.

"Mas gugustuhin naming ipakasal siya sa iba wag lang sayo"ani Mommy. Napapikit ako sa takot ng muling magpaputok ng baril si Yue. Parang wala na siya sa katinuan. Alam kong lango na siya sa alak at hindi maganda kapag mas lalo siyang nagalit. Baka hindi na vase ang patamaan niya kung hindi ay sina Dad na.

Pumikit ako ng mariin. "Itigil mo na to please"pakiusap ko. Hindi niya ako nilingon na parang walang naririnig. Masama ang tingin niya sa mga magulang ko. Nanginginig ang kamay kong hinawakan ang damit niya.

"Y-Yue"tawag ko sa kaniya. Dun lang siya bumaling sa akin. Madilim parin ang mata niya. Magsasalita na sana siya ng makarinig kami ng mapanganib na tinig.

"ARYUEH DAMON DELA FUENTE"

Sabay kaming napalingon sa gobernador kasama ang isang lalaki na tamad lang na nakatingin sa amin. Nakapamulsa ito at iiling-iling sa lalaking katabi ko.

"Kuya naman , bakit seneseryoso mo lahat ang sinasabi ko? Wala tuloy akong kotse ngayon"yamot na reklamo ng ikalawang anak ni governor Dela Fuente.

Binatukan siya ng gobernador. "Manahimik ka Vio. Kasalanan mo to"anito.

Napasimangot si Vio. "Eh malay ko bang gagawin niya ang biro ko?"

"Tarantado ka rin! Alam mong nakainom yan! Nakarating din sa akin na ikaw ang dahilan kung bakit nangidnap yan!"halos lumabas na ang litid ng gobernador sa nakasimangot na si Vio. Umismid ang lalaki at sinamaan ng tingin si Yue.

"Si Kuya kaya ang may ideya non. Ako lang ang nag provide nang mga tauhan. At isa pa , nasa lahi niyo kaya ang mangidnap ng babae"ismid nito. Nakatingin lang kaming lahat sa bangayan nila.

Muli siyang binatukan ng gobernador bago kami binalingan. Sumama ang tingin niya kay Yue. "Umuwi ka na , Yue. Mag uusap tayo"seryosong anito. Humigpit ang hawak sa akin ng lalaking katabi ko.

"Hindi ako aalis dito ng hindi kasama si Siah"malamig na aniya. Napahawak sa noo niya ang gobernador at tumingin sa mga magulang ko.

"Maaari bang isama muna namin ang dalagang ito?"tanong niya. Mariing umiling ang aking ama.

"Mawalang galang na gobernador pero hindi ako papayag sa gusto niyo. Nag iisang anak ko si Siana. Hindi ko siya hahayaang mapunta sa anak mo"determinadong ani Dad.

Tumaas ang kilay ng gobernador at ngumisi na parang may naalala. "Ganyan din ang sinabi ng manugang ko nung araw. Pero wala silang nagawa"anito. Nag ngitngit sa galit si Dad.

"Nagbabanta ho ba kayo?"

"Of course not  , Mr. Feleno. Im just telling the truth"ngisi nito. Nawala ang dugo sa muka ko dahil don. Anong gusto niyang palabasin? Na hahayaan niyang mapunta ako sa demonyo niyang anak kahit ayaw ko? Baliw ba siya?

"Magsasampa ako ng kaso"banta ng aking ama. Umalingawngaw sa buong sala ang tawa ng gobernador. Pati si Vio ay natawa na rin. Nangunot ang nuo namin. Anong nakakatawa?

"He will file a case Dad"tawa ni Vio. May paghawak pa ito sa tiyan niya. Gusto ko siyang batuhin ng bag  sa muka dahil sa inis.

"Anong nakakatawa?"galit na tanong ni Dad sa kanila. Umiling naman ang gobernador. Napalingon pa nga ako kay Yue nag bahagya rin siyang natawa.

"Nothing Mr. Feleno. Don't mind us"ngisi ng gobernador. Tumingin siya kay Yue. "Come on son. Let's resolved your problem"yaya nito sa anak.

"Why? You have a solution?"

"Is that a question? We are Dela Fuente my son. A Dela Fuente"makahulugang sabi ng gobernador. Tumango tango naman si Vio. Sumipol pa ito sa hangin.

Yue sighed and nodded. My heart rate fasten when he face me. He held the back of my waist and pull me closer to him. Iniharang ko ang kamay ko sa gitna namin para hindi maglapat ang aming dibdib.

"Mag papaalam lang ako Dad"ngisi niya na nagpataas sa mga balahibo ko sa katawan.

"Sure son"rinig kong ani ng gobernador.

"May payo ako kuya"ngisi ni Vio. Agad siyang binatukan ni Mr. Dela Fuente.

"Cut it off!"

"Fuck your advice Vio"ani naman ni Yue. Nanlaki ang mata ko ng walang pasubali niyang hinalikan ang labi ko. Rinig ko ang galit na pagsinghap ni Dad sa likod namin.

Hindi ako nakagalaw ng walang habas niyang kagatin ang pang ibabang labi ko bago siya tumigil. Napakurap kurap ako. Nang makabawi ay mabilis akong lumayo sa kaniya at malakas siyang sinampal. Pumaling pakanan ang muka niya.

Rinig ko ang pag sipol ni Vio at ng gobernador. "Mas malakas pa yan sa sampal ng Mommy mo anak"parang nang aalo ang tonong wika ng gobernador.

"Okay lang yan Kuya. Hindi yan ang magiging huli"tawa ni Vio. Sinamaan siya ng tingin ni Yue bago lumapit sa kanila. Binatukan niya ang kapatid at inihagis rito ang baril.

"Shut up!"

Walang kahirap hirap naman itong sinambot ng isa. Pinaikot ikot pa niya ang baril sa palad na animo ay sanay na sanay na.

"Ang bulok naman nitong baril mo"komento nito bago sila tuluyang lumabas ng bahay.

Napaupo ako sa sahig sa pang hihina ng mawala na sila sa paningin namin. Agad naman akong dinaluhan nina Mommy at lola. Samantalang tiningnan lang ako ni Dad na parang humihingi ng tawad. Pagkakuwan ay umalis siya sa sala at pumasok sa loob ng kwarto nila ni Mommy.

"Are you okay?"nag aalalang tanong nila sa akin. Nanlabo ang mata ko at sunod sunod na umiling.

"Mommy anong gagawin ko?"iyak kong tanong. Wala silang ibanb ginawa kung hindi ang yakapin ako ng mahigpit at sabihing magiging okay lang ang lahat.

But I know that it was a lie. Alam kong hindi lang ito ang susunod na mangyayari. And my hunch is right. Because after the incident. My body and mind stop working when I heard my father's words. I can't believe what he just said. I keep on shooking my head as I stare at his serious face.

His expression is telling me that he's not joking nor kidding me. Does he know what he is saying? Is he still sane?

"P-pardon?"I asked him again with my shaking voice. I can see how my mother crys beside him. Im here at their room because my Dad said that he has an important matter to say to me.

And I can't believe that this is the important matter he's talking about. My body and soul can't take it. How can he say those words? Parang kelan lang ay tutol siya pero anong nangyari?

"Marry him"