●•Keyifli Okumalar•●
☆Belirsizlik yoruyordu, şuan yorulduğumu hissettim☆
Onu ilk gördüğümde tanıyormuş gibi hissetmiştim ve hala öyle hissediyorum. Sadece ben ve o vardı; diğer herkes yok olmuş sadece o ve ben varmış gibi. Kilitlenip kalmıştı onun ela gözleri benim kahverengi gözlerime. Efe'nin kaşları çatılmış bana bakıyordu. Bir müddet sadece gözlerimiz konuştu, sanki onların sözlerden daha iyi anlaştıkları kanısına vardım. Saçmalıktı ama bu an için çok normal geliyordu. İkimizde hazırlıksız yakalanmıştık, birbirimizi görmeyi beklemiyorduk.
Sonra ellerini saçlarından geçirip tatlı bir gülümseme belirdi dudaklarından, ela gözleri çok güzeldi ama şuan yeşile çalıyordu biraz. Derin anlamlı gözleri.
"Tesadüfleri sevmeye başladığımı söylemiştim," dediğinde dudakları yukarıya doğru kıvrıldı.
Gözlerinden gözümü çekip yüzünü incelediğimde şimdi kaşları çatma sırası bana geçmişti. Gözü mordu, dudağının kenarı kan toplamıştı ve dayak yediği belliydi ya da kavga ettiği. Korkuyla göz bebeklerim irileşti. Yoksa peşimizdeki adamlar mıydı onu bu hale getiren? Ağzımın içi kurumuştu hafifçe yutkundum.
"Bu-Bunu sana kim yaptı?"
Neden bahsettiğimi ilk önce anlamadı sonra bakışlarımı takip ederek dudağının kenarındaki yaraya dokundu.
"Görünmez bir kaza, dolaba çarptım." Ellerini dudağından çekip geçmeyen acısını hatırlamış gibi yüzünü buruşturdu.
"Dolabı mı görmedin?"
Düşünceli bir hale bürününce merakla ona bakıyordum.
"Küçük bir hesaplaşmamız vardı onu hallettik aramızda" dediğinde gerçeği söylemeyeceğini anladım. Ciddi ciddi söyleyeceğini zannetmiştim.
İnanmaz gözlerle ona baktım. "Bir dolapla nasıl hesaplaşıyorsun merak ettim?"
"Solak olmam benim suçum değil," diyerek dudaklarını büzdüğünde canı acımış olacak ki tekrar yüzünü buruşturdu ve ne demek istediğini anlamadığımı bakışlarımdan anladığını umdum.
"Siz sağ elinizle dolabı açarken zorlanmıyorsunuz normal olarak ama solakların eli engel oluyor ve sonuç," yüzünü göstererek, "Bu" dedi.
Gözlerimde dolap açarken bir sahne belirdi, hım evet olabilirdi. Tabi söylediği gerçek olsaydı.
"Burada mı çalışıyorsun?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Işığın İçindeki Karanlık
Teen FictionBiraz hızlı yürümeye başladım. Ne tarafa gittiğimi bile bilmiyordum sadece yağmur hafifleyene kadar bekleyecek bir yer arama çapasına girdim. "Tamda yürüyüşe çıkacak zamanı bulmuşum. Aman ne güzel!" Ellerimle saçlarımı kapattım. Önümü zar zor görme...