I REALLY LOVE YOU (Complete)

Pt58✨: សុំទេាសដែលរំខានពេលវេលាលេាក

Pt58

•SKIP

     ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ជុងគុក ចេះតែរកផ្លូវចូលទៅជិតខ្លួនថេ ទេាះថេគេស្តីអេាយថាអេាយយ៉ាងណាក៏គេមិនស្តាប់ដែរ ដូចដែលនិយាយទាល់តែមុខក្រាស់បន្តិចទេីបបាន។ ហើយសួរថាខំធ្វើមុខក្រាស់ជាងមួយអាទិត្យនេះបានផល់ទេ? វាបានតែវាមិនមែនមួយរយភាគរយទេ ថេនៅតែសម្តីអាក្រក់ដាក់គេដូចដេីមនិងគ្រាន់តែមិនដូចកាលមុនពេក ហើយរិទ្ធិតែធ្វើអេាយនាយប្រាកដចិត្តនេាះគឺ ឥឡូវពេលគេបបួលថេហ្យុងទៅញាំុអី រាងតូចក៏ព្រមមិនផ្តាច់ការដូចមុនពេកទេ គ្រាន់តែថានាយតាមអង្វរយូរដែរទម្រាំតែព្រមទៅ។
     ឯពេលនេះជុងគុក កំពុងតែដើរថេតត្រុក សុំថេទៅជាមួយដែរ ថ្ងៃនេះថេមានណាត់និយាយជាមួយអតិថិជនថ្មី។
     "ថេឈប់សិនថេ អេាយបងទៅជាមួយដែរមកណាៗថេណា"
     "ខ្ញុំទៅនិយាយការងារលោកទៅធ្វើអីដែរ? តាមមិនចេះហត់"
     "មិនដឹងទេបងចង់ទៅ"
     "លោកទៅមានការងារអី?"
     "អូខេ អូនមិនអេាយបងទៅជាមួយវាជារឿងផ្ទាល់ខ្លួន ឥឡូវបងទៅក្នុងនាមជាអ្នកដែលមានភាគហ៊ុននៅទីនេះ!"
     "???"
     "ខ្ចិលនិយាយ" នាយធ្វើជាពេបមាត់ដេីរទៅបេីកទ្វាឡានរបស់រាងតូចចូលទៅអង្គុយ ថេក៏ឈរមេីលទាំងហួសចិត្ត តាមស្អិតមេីលតែស្ករតាំងម៉ែ។ឋ១ាដេរ
     "ស្អីគេនេះ? ហេីុយចំមែន" រាងតូចក៏ចូលទៅក្នុងឡាន ជុងគុកដែលអង្គុយកៅអ៊ីម្ខាងទៀតក៏ងាកមកញញឹមដាក់គេ តែរាងតូចបែរជាសម្លក់ឡើងភ្នែកបិិុនៗពងមាន់ឃេីញ។
[...]
     "ខ្ញុំឃើញវាឡើងឡានទៅជាមួយប្រុសម្នាក់ហើយ"
«ល្អឯងតាមដានវាអេាយជាប់ទៅកុំទាន់អាលធ្វេីអី ចាំស្តាប់បញ្ជាពីយើង ហើយចំណែករឿងលុយយេីងនិងអេាយគេវេទៅអេាយឯង»
     "បាទលោក"...

•SKIP

     មកដល់ភេាជនីយដ្ឋានមួយ ថេនិងជុងគុកក៏ដេីរចូលដំណាលគ្នា។
     "សួស្តីលេាកឆាន"
     "អ្ហ៎សួស្តីលោកគីម" ពួកគេចាប់ដៃគ្នាទៅវិញទៅមក ឯជុងគុកឃេីញបែបនេះក៏ងាកមកសម្លឹងមុខថេភ្លែរ។
     "ខ្ញុំមកយឺតពេលដែលទេ? សុំទេាសដែលអេាយលេាកចាំ"
     "មិនយឺតទេលេាកមកទាន់ពេលល្អណាស់! ហើយចុះនេះ?"
     "នេះគឺលោកជេខេជាអ្នករួមហ៊ុនក្នុងWI.KIM" ថេហ្យុងណែនាំអេាយលេាកឆានបានស្គាល់នាយជុងគុកក៏ញញឹមបន្តិចមុននិងតប៖
     "សួស្តីខ្ញុំជេខេរីករាយដែលបានស្គាល់" ហុចដៃទៅចាប់លេាកឆានក៏តបវិញ។
     "បាទរីករាយដូចគ្នា"
     "ខ្ញុំថាពួកយេីងអង្គុយវិញទៅ" ពួកគេក៏នាំគ្នាអង្គុយ។
     "ខ្ញុំថាយេីងគួរតែចាប់ផ្តេីមការងារទៅ" លេាកឆាន
[...]
     "ខាងយេីងរីករាយណាស់ដែលបានរួមការងារជាមួយនិងលេាកឆាន"
     "ខ្ញុំក៏ដូចគ្នា បានសហការជាមួយក្រុមហ៊ុនលំដាប់លេខមួយ ថែមទាំងបានជួបអ្នកគ្រប់គ្រង់ដ៏ស្រស់សង្ហារវ័យក្មេងថែមទៀត"
     "លោកសរសើរពេកហើយ" ថេញញឹមបិទមាត់មិនជិត ដែលមានគេសរសើរបែបនេះធម្មតាទេដែលគេអៀននេាះ។ តែមិនបាច់មេីលមុខជុងគុកគេ មុខពេលនេះដូចគេចាប់ចងចឹង។ គេមិនចង់គិតទេ តែអាលេាកឆនស្អីនេះ និយាយស្តីដូចមិនស្រួលជាមួយថេសេាះ បេីគេកំពុងតែលេបខាយថេគិតយ៉ាងមិច?
     "នេះបើខ្ញុំមានកូនស្រីណា ខ្ញុំនិងណែនាំអេាយលេាកគីមបានស្គាល់ហេីយ តែខ្ញុំមានតែកូនប្រុសស្តាយពិតមែន"
     "អ្ហឺ..." ថេពេលឮបែបនេះហេីយក៏គាំងចម្លេីយ សេីចតិចៗទាំងមិនសម ចង់ណែនាំកូនស្រីអេាយបានស្គាល់យ៉ាងមិច?
     "..." ឯជុងគុកកាលដែលឮលេាកឆាននិយាយបែបនិង ក៏ហាក់អស់សំណេីច គេលេីកដៃមកខ្ទប់មាត់រួចសេីចតិចៗដេីម្បីកុំអេាយថេឃេីញ តែថេក៏ឃេីញដដែលទេីបងាកមកសម្លក់នាយ។
     "អ៊ូយ" នាយក៏ឈប់សេីច រហ័សប្តូរទឹកមុខវិញ ព្រោះតែក្រសែរភ្នែក គួរអោយខ្លាចកំពុងតែសម្លឹងមកដូចចង់ហែកសាច់គេទាំងរស់។
     "មានអីហេស៎?" លេាកឆានដេាយសារតែឃេីញសកម្មភាពរបស់ថេហ្យុងនិងជុងគុកចម្លែកទេីបសួរ។
     "អ្ហ៎ អត់មានអីទេ" គេញញឹមតិចៗ តែចិត្តកំពុងតែខឹងអ្នកក្បែរនេាះដូចគ្នា។