Pt59
@ខុនដូជុងគុក
"ចូលទៅខាងក្នុងសិនទៅ" ជុងគុកប្រាប់ទៅកាន់ថេហ្យុង។
"ហេតុអីចាំបាច់ត្រូវចូល លេាកគ្រាន់តែយកមកអេាយខ្ញុំមកគឺរួច ខ្ញុំនឹងប្រញាប់ទៅវិញកុំអេាយរំខានលេាក" គេនិយាយទាំងមុខស្មេី ព្រោះតែគេអន់ចិត្តនិងសម្តីនាយមុននេាះ។ ជុងគុកឮបែបនេះគេរិតតែក្រឺតនិងចរិកនេះមួយតង់ទៀត។
"ចូលសិនទៅ" ជុងគុកនិយាយមុខស្មេីសម្លឹងមុខរាងតូច។
"ហឹស" ថេក៏ព្រមដេីរចូលមកខាងក្នុង នាយក៏ដេីរចូលមកតាមក្រេាយ។
ក្រឹប~
"លោកបិទទ្វារធ្វើអី? យកទូរសព្ទមកអេាយខ្ញុំមក" គេចាប់ផ្តើមចងចិញ្ចើមពេលដែលនាយ ស្រាប់តែបិទទ្វារចាក់កន្លឹះថែមទៀត។ នាយមិនតបគេក៏ដេីរទៅយកទូរសព្ទរបស់រាងតូចដែលបានដាក់នៅលេីតុហុចទៅអេាយគេ។
"បងមិនទាន់អេាយទៅ នៅនិយាយគ្នាសិន" នាយដេីរទៅឈរពាំងផ្លូវ និយាយទាំងទឹកមុខមាំុ។
"និយាយ? ខ្ញុំគ្មានរឿងអីត្រូវនិយាយទេ"
"មិញនេះអូនខឹងបង"
"ខ្ញុំមិនបានខឹង ព្រោះលោកមិនត្រូវជាអ្វីនិងខ្ញុំ"
"មុននេះបងអាចនិងនិយាយជ្រុលបន្តិច តែអ្នកនាងហ្វានិងបងគ្មាន-"
"ខ្ញុំមិនចង់ស្តាប់" គេប្រុងដេីរទៅតែនាយចាប់ដៃជាប់មុន។
"ថេស្តាប់ហេតុផល បងម្តងបានទេ?"
"គ្មានអីដែលខ្ញុំត្រូវស្តាប់ទេ"
"អូនតែបែបនេះមិនដែលព្រមស្តាប់ហេតុផលបង ទេីបពួកយេីងមកដល់ថ្ងៃនេះ" គេនិយាយខ្លាំងចិត្តពេលនេះកំពុងតែខឹង ឯសារធាតុថ្នាំក៏ចេះតែបញ្ចេញរិទ្ធិបន្តិចម្តងៗក្តៅលេីសដេីមទៀត។
"មែនហើយ ខ្ញុំវាបែបនេះចរិកយ៉ាប់ៗ តែរឿងទាំងអស់វាមកពីលេាកខ្លួនឯង បេីលេាកមិនធ្វើវាក៏ចប់ តែធ្វើហើយទើបមកនិយាយថាចាំបកស្រាយតានក្រេាយ" រាងតូចតបផាំងៗទៅវិញ ពេលនេះពួកគេកំពុងតែតឹងសរសៃក រៀងខ្លួនៗ។
"បងធ្វើព្រោះមានហេតុផលរបស់បង អូនយល់ខ្លះទេ?"
"រឿងមិញនេះនិងហេស៎?"
"ប្រាប់ហើយថាបងនិងគេគ្មានអ្វីពាក់ព័ន្ធគ្នាយេីងគ្រាន់តែស្គាល់គ្នាធម្មតា"
"លែងដៃខ្ញុំ"
"អូននៅតែចចេះមិនយល់ពីហេតុផលរបស់បង វាជារឿងការងាររបស់បង" ជុងគុកគេពិបាកនិយាយណាស់ពេលដែលរាងតូចគេធ្វេីចរិកបែបនេះ។
"ណាត់ជាមួយមនុស្សស្រី ផឹកស្រាសាសងគ្នាជាមួយមនុស្សស្រី មិនចង់អេាយខ្ញុំទៅរំខាន ហើយហេតុផលវាជារឿងការងារ?"
"រឿងដែលបងធ្វើសុទ្ធតែមានហេតុផល"
"មានហេតុផលហេតុមិនប្រាប់ពីដំបូង ដូចរឿងកាលមុននេាះចឹង បេីប្រាប់មុនក៏ចប់"
"បងបកស្រាយហើយ តែមកពីអូនមិនព្រមស្តាប់ ហេតុអីក៏អូនបែបនេះ?"
"ខ្ញុំជាមនុស្សបែបនិងឯងគ្មានហេតុផល មិនបាច់តាមខ្ញុំទៀតទេ" និយាយហើយក៏ក្រវាសដៃនាយចេញ ប្រុងនិងដេីរចេញតែ ត្រូវនាយទាញមកវិញ អេាបចង្កេះ រួចទម្លាក់បបូរមាត់បឺតជញ្ជក់មាត់របស់រាងតូច ទាំងកម្រេាលព្រេាះថា ពេលនេះជាតិថ្នាំនៅក្នុងខ្លួនរបស់គេឡេីងដល់កម្រិតហេីយ បូករួមទាំងចរិកមាន្នះរបស់រាងតូច រិទ្ធិតែធ្វើអេាយគេមានចិត្តកម្រេាលឡេីងបេីតាមធម្មតានាយអាចនិងទប់ជាប់ខ្លះ តែមកពីលេីកនេះគេនៅជាមួយនិងថេហ្យុងទេាះទប់ជាប់ក៏គេមិនទប់ដែរ។
"អ្ហឹម...លែងខ្ញុំភ្លាមទៅចន ជុងគុក *ផាច់" គេច្រាននាយចេញពីខ្លួន រួចក៏ទះមួយកំភ្លៀង នៅភ្នែកក៏ចាប់ផ្តេីមមានទឹកភ្នែកដក់មក។
"មនុស្សគម្រក់ ស្មេាកគ្រេាក"
"ចង់ទៅណា!" នាយទាញរាងតូចទៅផ្អឹខ្លួនជាប់និងជញ្ចាំង។
"ធ្វើស្អីរបស់លោក លែងខ្ញុំភ្លាមទៅ មនុស្សឆ្កួត"
"មែនបងជាមនុស្សឆ្កួត គម្រក់បន្តិចទៀតអាគម្រក់ម្នាក់នេះវានិងក្លាយជាប្តីរបស់អូនហេីយ"
"អឹម" ជុងគុកក៏ទម្លាក់បបូរមាត់គ្រប់គ្រងមាត់រាងតូចបឺតជញ្ជក់ខ្លាំង ខាំក្រញិចទាំងចិត្តខឹង ដល់ថ្នាក់ថេគេចាប់ផ្តេីមយំ។ ឯដៃរបស់គេម្ខាងក៏ចាប់ដៃរាងតូចជាប់ទាំងពីរម្ខាងទៀតគេមិនបានអេាយនៅទំនេរនេាះទេ គេចាប់ផ្តេីមអង្អែលរាងកាយតូចច្រឡឹងនេាះ បណ្ដាញចុះពីខ្នង មកដល់ក្បាលពេាះ ហួសទៅដល់ដេីមទ្រូង។
"អូយ៎ ថេ..." ខណៈពេលដែលកំពុងតែស្លុងអារម្មណ៍ជាមួយនិងការថេីបនាយភ្លេចខ្លួនថេក៏ខាំមាត់គេ ដល់ថ្នាក់ដាច់រលាត់ស្បែកបបូរមាត់នាយ។
"កុំចូលមកជិតខ្ញុំចេញអេាយឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ" ថេយំ ថែមទាំងយកថូរផ្ការដែលនៅក្បែរនេាះ យកមកគម្រោមនាយមិនអេាយចូលមកជិតខ្លួន។
"អូនគិតថាប្រេីវិធីនេះអូនរួចខ្លួនហេស៎?"
"បើលោកហ៊ានតែចូលមកលេាកនិងស្លាប់ហេីយ អ៎ាយ *ប្រាវ" ខណៈពេលដែលរាងតូចកំពុងតែនិយាយ នាយក៏ដេីរចូលមិនខ្លាចរអាលេីលីរាងតូចបេាះទៅលេីពូក ឯថូរផ្កានេាះក៏បានធ្លាក់មកលេីឥដ្ឋបែកខ្ចាត់ខ្ចាយ។
"ហឹកៗ លែងខ្ញុំទៅកុំធ្វេីបែបនេះអី" រាងតូចស្រែកយំស្រស្រាក់ស្រែកអង្វរក តែនាយមិនស្តាប់គិតពីឈ្មុះឈ្មុលនៅកញ្ចឹងក សខ្ចីក្លិនរាងតូចកំពុងតែពន្វក់គេ។
ដឹបៗ ដឹបៗ
"ជុងគុកខ្ញុំសុំអង្វរឈប់ទៅ" គេយំកាន់តែខ្លាំង យកដៃមួយចំហៀងដែលនៅទំនេរនេាះកក់ខ្នងនាយ ដេីម្បីអេាយគេបញ្ឈប់សកម្មភាព។
ខ្វេាក~
"ហឹកអាយ៎" អាវសាច់កំណាត់ដែលរាងតូចបានពាក់ពេលវាត្រូវរហែកខ្ទិចខ្ទីដេាយសារតែស្នាដៃរបស់នាយ។
"ខ្ញុំស្អប់លោកចន ជុងគុក ខ្ញុំស្អប់-អ្ហឹុម" រាងតូចត្រូវបានរាងក្រាស់ថេីបបំបិតមាត់ម្តង ដៃរបស់គេក៏ចាប់ផ្តើមប្រតិបត្តិការ ស្ទាបអង្អែលលើរាងកាយ សាច់ម៉ត់រលោងនេាះយ៉ាងរេាលរាបំផុត ឯវត្ថុរឹងដែលនៅក្នុងខេានេាះក៏ងេីបឡេីងស្ទេីតែផ្ទុះទៅហេីយ។
"ហឹកៗ" រាងក្រាស់ចាប់ផ្ដើមថេីបបណ្ដាញពីមុខចុះមកដល់កញ្ចឹងក ឯដៃដែលនៅទំនេរគេក៏ប្រលេសលេវអាវរបស់ខ្លួនឯងចេញអស់។
"អឹស" រាងតូចធ្លេាយមាត់ថ្ងូរចេញមកទាំងភាពសៀវស្រេីបនៅក្នុងបំពង់ក គេខំទប់ក៏មិនជាប់ដែរព្រោះពេលនេះនាយកំពុងតែបឺតជញ្ជក់ទ្រូងដែលមានសាច់ពេីងៗរបស់គេខ្លាំងៗពីមួយចំហៀងហេីយមួយចំហៀងទៀតដល់ស្លេកពណ៍អស់។ ពេលដែលបឺតជញ្ជក់អស់ចិត្តនាយក៏ចាប់ផ្តើមថេីបចុះ មកដល់ក្បាលពេាះរៀបស្មេីដែលកំពុងតែភេីតថតចុះឡេីងនេាះ រាងតូចក៏ហាក់ដូចជាស្លុងអារម្មណ៍ជាមួយនឹងការប៉ះពាល់របស់រាងក្រាស់ ដៃនាយមិនអេាយទំនេរគេក៏យកដៃទៅទាញខ្សែរក្រវ៉ាត់និងសម្រាតខេារបស់ខ្លួនចេញទុកនៅតែខេារក្នុងមួយអេាយនៅសិន។
"ជុងគុកសុំអង្វកុំអី" រាងតូចងេីបខ្លួនឡើងមកបន្តិច បន្ទាប់ពីស្លុងអារម្មណ៍ទៅតាមនាយមុននេះ គេក៏មានស្មារតីឡើងវិញ សម្លឹងមើលទៅនាយឃាត់គេទាំងក្រវីក្បាល សស្រាក់ ពេលដែលឃេីញនាយបម្រុសនិងសម្រាតខេារបស់ខ្លួន។
"ចេញទៅ" រាងតូចស្ទុះយ៉ាងលឿនចេញពីពូក តែត្រូវនាយចាប់ជាប់មកមុន ប្រេីដៃម្ខាងសង្កត់ដៃរាងតូចជាប់សារជាថ្មីលេីកផុតដល់ក្បាល ឯម្ខាងទៀតក៏ចាប់ទាញខេារសាច់កំណាត់របស់ថេចេញអស់យ៉ាងលឿនមិនអេាយសល់សូម្បីតែខេាក្នុង។
"ហេតុអី ហឹកធ្វើបែបនេះធ្វើអី" ជុងគុកឡេីងទ្រេាបពីលេីកាយតូចសារជាថ្មី ឆ្លៀតចូលចន្លោះជេីងរបស់ រាងតូចទាញខេាក្នុងរបស់ខ្លួនឯងចេញ ធ្វើអោយវត្ថុរឹងនេាះទល់ទៅប៉ះនិងភាពទន់ជ្រាយរាងតូចពេញៗ និងតែមិនទាន់បានធ្វើអ្វីនោះទេ គេកំពុងតែសម្លឹងមើលមុខរាងតូច ដេាយមានអារម្មណ៍ថាខុសជាខ្លាំងនៅពេលនេះ។
"អឹស ថេបងសុំទេាស អ៎ក..." និយាយផុតនាយក៏បញ្ចូលភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់រាងតូចយកតែម្តង ធ្វើអោយថេចំហមាត់ទឹកភ្នែកនៃភាពឈឺចាប់ក៏ហូរមកមិនដាច់ទល់តែសេាះ នាយទទួលស្គាល់ថានាយមិនបានថ្នមទេ វាខ្លាំងណាស់ហើយនាយក៏មិនអាចនៅចាំម្តងបន្តិចៗបានដែរ ទេីបគេដាក់ចូលបន្តិចក៏អុកមួយផ្លាប់ដល់គល់តែម្តង។
"អ្ហ៎ក..." រាងតូចអួលឡើងចំហមាត់ចង់និយាយអ្វីក៏មិនចេញ ពេលនេះគេពិតជាឈឺចាប់នៅត្រង់ចំណុចនេាះខ្លាំងណាស់ ដូចជាត្រូវគេវះសាច់ចេញមកទាំងដុំៗអញ្ចឹង។
"បងសុំទេាស សុំទេាសៗ" នាយចាប់ផ្តេីមពិបាកចិត្តរិទ្ធតែខ្លាំងពេលដែលឃេីញថេយំមិនឮសម្លេងបែបនេះ។
"កុំយំបានទេ សម្លឹងមើលមុខបងមក" គេទាញមុខរាងតូចអេាយបែរមកសម្លឹងមុខគេ។
"..." ដេាយសារតែមិនមានការឆ្លើយតប នាយក៏ទម្លាក់បបូរមាត់ថេីបរាងតូចដេីម្បីលួងលេាម រួចក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាចង្កេះមួយៗ ពីលឿនរហូតដល់លឿនទៅៗ។
"អ្ហាស៎...លេាក...អ្ហឹស" រាងតូចចាប់ផ្ដើមធ្លេាយសម្លេងថ្ងូរចេញមកតែវាមិនមែនជា សម្លេងនៃភាពសុខស្រួលទេវាជាសម្លេងនៃភាពឈឺចាប់ ខុសពីនាយ។
"អ្ហឹសថេ...អស្ចារ្យខ្លាំងណាស់" នាយងេីយក ស្លឺភ្នែកឡេីងលេី ឯរាងតូចក៏ខ្ញាំខ្នងនាយ ដេាយភាពឈឺចាប់ ទាំងឈឺទាំងផ្សារនៅត្រង់ចំណុចនេាះ វាមិនអាចបាត់ងាយៗនេាះទេ ព្រោះជាលើកទីមួយរបស់គេ ហើយនាយមិនបានថ្នាក់ថ្នមគេទៀត គិតតែសម្រុកយកៗទាំងគម្រេាល។
"អ្ហឹសជុងគុក..ហឹកខ្ញុំឈឺ...ឈឺខ្លាំងណាស់ហឹកៗ" ជុងគុកឮបែបនេះនាយក៏បានបញ្ឈប់សម្មភាពសម្លឹងទៅរាងតូចភ្នែកគេឡេីងក្រហមព្រេាះតែយំខ្លាំង។
"ថេ~"
"ខ្ញុំឈឺ...វាឈឺខ្លាំងណាស់" គេយំឯដៃរបស់គេនៅកាន់ស្មាខ្នងនាយជាប់នៅឡេីយ នាយក៏កេីតចិត្តអាណិតដែរ ពេលនេះមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់បំផុតកំពុងតែស្រែកយំមិនព្រមឈប់ ហើយហេតុទាំងអស់វាកេីតឡេីងមកពីគេនេះឯង។ ទេាះនាយចង់បញ្ឈប់ពេលនេះក៏មិនអាចដែរព្រេាះតែពេលនេះជាតិថ្នាំនៅក្នុងខ្លួននៅមិនទាន់អស់ដាច់ខាតគេត្រូវបន្តធ្វើវា។
"បងសុំទេាសពិតមែន តែបងមិនអាចបញ្ឈប់វាបានទេ..អ្ហឹស" នាយចាប់ផ្តើមធ្វើចលនាចង្កេះម្តងទៀត ឯរាងតូចបានត្រឹមយំ។
ផ្លាប់ៗៗៗ~
"អ្ហឹសៗ...អ្ហឹម..."
"ថេ..." សម្លេងស្អកនិយាយនៅក្បែរត្រចៀករាងតូច គេថេីបស្រង់ក្លិនពីរាងកាយដ៏ឥតខ្ចេាះមួយនេះ ឯដៃក៏ច្បាមច្របាច់ដេីមទ្រូងរបស់រាងតូច លេងដេីម្បីអេាយកេីនអារម្មណ៍មួយទៀត។
ផ្លាប់ៗ ផ្លាប់ៗៗៗ~
"អ្ហឹស/អ្ហឹក" មិនយូរប៉ុន្មានពួកគេក៏ដល់គេាលដៅដំណាលគ្នា ជុងគុកសង្ងំបញ្ចេញសារធាតុខាប់ចូលទៅក្នុងខ្លួនរាងតូចមានខ្លះក៏ហៀរចេញមកប្រលាក់សាច់ភ្លៅសខ្ចីរបស់ថេទៀត ធ្វើអេាយជុងគុកសម្រេចចំណង់របស់ខ្លួនបានមួយកម្រិតហេីយតែវានៅមិនទាន់អស់នេាះទេ។ ឯរាងតូចបន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់ភាពឈឺចាប់រួចរាល់អស់ហេីយគេក៏ដេកស្តូកនៅលេីពូក ដកដង្ហើមញាប់ស្អេកមិនចង់ដល់គ្នា។
"អ្ហឹស ធ្វើអីទៀតហើយ?" ថេចងចិញ្ចើមចូលគ្នាព្រេាះនាយបានបញ្ចូលភាពរឹងមាំុរបស់ខ្លួនចូលក្នុងខ្លួនម្តងទៀត ឯភ្នែកនៅមិនទាន់បាត់យំនៅឡេីយទេ។
"ជួយបងបន្តិចទៀតទៅ...អ្ហាស" នាយញាប់ផ្តេីមធ្វេីចលនាចង្កេះញាប់ជាមុន ហើយប្រេីកម្លាំងចូលទៅជ្រៅទៀត។ ឯរាងតូចមានតែស្រវ៉ាអេាបក នាយជាប់ ទេាះនេះជាលេីកទីពីរក៏ដេាយ គេនៅតែមានអារម្មណ៍ថាឈឺដដែលគ្រាន់តែថាវាមិនដូចពីដំបូងពេក ព្រោះតែមានជាតិរំអិលច្រើនទេីបវាជួយសម្រួលគេខ្លះ។
"អ្ហឹសៗៗៗ លោក"
"ងេីបអង្គុយវិញ" ជុងគុកចាប់លេីកថេអេាយងេីបអង្គុយនៅលេីភ្លៅរបស់គេដេីម្បីអេាយងាយស្រួលជាងមុន។
ផ្លាប់ៗៗៗ~
"អ្ហាស..លេាក..អ្ហឹម...កុំ..កុំលឿនពេក..អ្ហឹសខ្ញុំ..អ្ហាស..ខ្ញុំហត់ណាស់..អ្ហឹស.."
"មិនបានទេបែបនេះហេីយ" នាយយកដៃទៅកាន់ចង្កេះរាងតូចលេីកត្រកៀករបស់គេអុកចុះឡេីងៗ លេីភាពរឹងមាំរបស់គេតែកាន់ខ្លាំងមិនអេាយដាច់សង្វាក់ឡេីយ។
"អ្ហឹសស្រួលខ្លាំងណាស់"
"អ្ហាសលោកខ្ញុំ...ខ្ញុំអាស...វាជិត-"
"កុំទាន់ចាំបងសិន" ថាហើយនាយក៏បន្ថែមកម្លាំងដេាលពីក្រេាយខ្លាំងជាងមុន។
ផ្លាប់ៗៗ ផាច់ៗ~
"អ្ហាស"
"ថេ~អ្ហឹស"
"អ្ហាស/អ្ហឹស" ពួកគេបានដល់គេាលដៅជាលេីកទីពីរ ថេក៏បានសន្លប់ស្តូកស្តឹងនៅលេីស្មារបស់នាយ។
"អរគុណ...*សឺត" ជុងគុកថេីបថ្ពាល់រាងតូចមួយខ្សឺតវែង។
នាយសង្ងំបញ្ចូនសារធាតុ ដែលជាក្តីសុខទាំងអស់ចូលទៅក្នុងខ្លួនរាងតូច បន្ទាប់មកគេក៏បីរាងតូចចូលបន្ទប់ដេីម្បីសម្អាតខ្លួនចេញ ព្រោះមានឈាមហូរមកប្រឡាក់ពេញភ្លៅរបស់ថេ។
បន្ទាប់ពីសម្អាតខ្លួនអេាយរាងតូចរួច គេក៏យកអាវសាមីពណ៍សមួយ យកមកពាក់អេាយរាងតូច រួចក៏បីរាងតូចទៅដាក់លើពូក។
"ពេលនេះអូនជារបស់បងហេីយ...សឺត" នាយអេានទៅថេីបថ្ពាល់និងបបូរមាត់របស់រាងតូចថ្នមៗ រួចគេក៏បានគេងអេាយថេហ្យុង រហូតទាល់ភ្លឺ។ នេះម៉ោងទេីបតែ8យប់ទេ ពួកគេចាប់ផ្តើមធ្វើរឿងនេះជាមួយគ្នា ពេលម៉េាងជិត6ទៅហេីយ។
To be continue...
មិនដែលសរសេរវគ្គចឹងៗទេ លើកទី1ឡើងភ្លាវ🙃🙏🏻
ESTÁS LEYENDO
I REALLY LOVE YOU (Complete)
Romance"ចប់ហើយមែនទេ?" "ថ-ថេ? អូនមកទីនេះយ៉ាងមិចបាន?" "ថេអូនកុំយល់ច្រឡំអី រឿងទាំងអស់វាមិនដែលអូនគិតទេ បង-" "កុំចូលមកជិតខ្ញុំ! ថយអេាយឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ" "ថេ~" "ប្រាប់ថាកុំចូលមកជិតខ្ញុំឮទេ?" [...] "ថេស្តាប់ហេតុផល បងម្តងបានទេ?" "គ្មានអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវស្តាប់ទេ" "អូនត...
