numb ~ vmin

17. Üç

İyi okumalar...

"Efendim?" Yorgun ses tonu telefonun öte ucuna ulaşırken arayan adamın kaşları çatıldı. Yanındaki boş yere bir bakış atarak konuştu.

"Neredesin? Saat gecenin üçü." Fısıldıyordu, genç kız ve sevgilisi bir yan odada uyuyorlardı çünkü. Onları uyandırmak istememişti. Hoş, Doyeon yine çok içip muhtemelen ağır bir uykuya dalmıştı ve Jungkook da bir önceki gece uyanık kalmanın acısını bu geceki derin uyumasıyla kapatıyordu ancak yine de riske atmadı. Yanında uyuyor olması gereken bedenin yokluğu kendini hissettirerek Jimin'i fazlasıyla uyandırmıştı zaten, bir uyanığa daha gerek yoktu.

"Şirketteyim." Taehyung'un sesi uykulu, yorgun ve bezgin geliyordu. Şu an uyuması gereken adamın gecenin bir vakti şirkette ne işi olduğunu düşündü Jimin. Beynini gece diyalog kurmaya alıştırmamıştı, bunun yerine dudaklarından döküldü sorusu.

"Gecenin üçünde şirkette ne yapıyorsun Taehyung? Akşam birlikte yattık yatağa, ne oldu da gittin?" Taehyung sesli bir nefes aldı, derince esnedi ve Jimin tüm bunları evin sessizliğinde çok net duyduktan sonra bir cümle çıktı Taehyung'dan.

"Patron çağırdı." Bu yetmezdi, geçerli bir sebep sayılmazdı. Bu yüzden Taehyung diğerinin aksine çalışan zihniyle tane tane anlattı. "Projede bir sorun çıkmış ve sabaha teslim var. Onu halletmek için geldim."

"Senin projelerin tamamlandı ve bir sonrakinin son tarihine üç ay var sanıyordum." Sesinin tavırlı çıkmasını engelleyemedi çünkü siz de yatağa birlikte girdiğiniz sevgilinizin gecenin üçünde nefret ettiğiniz patronunun yanına gitmesini istemezdiniz. İşi bile olsa bu durum Jimin'i rahatsız ediyordu. Taehyung da kadını seviyor değildi ama ona yeterince sabır gösterdiğine inanıyordu Jimin.

Okuldan mezun olmadan hemen önce staj yapmaya başladığı atölyenin sahibi, yerini bu kadına bırakıp yurt dışına yerleşmişti. Sadece parası olduğu için atölyeyi aldığı belliydi kadının. Zaten ilk etapta kalifiye müşteri profilini bırakıp kendi arkadaş çevresi için projeler çizdirmesi ve bunları çok komik fiyatlara hazırlatmak istemesi bunun göstergesiydi. Kadının emek kavramından haberi bile yoktu muhtemelen. Ancak Kim Taehyung stajdan sonra işe alımı garanti bir mimardı ve kadın daha gelmeden alacağı maaş belirlenmişti. İyi çizim yapan mimar bulmak zordu, hem kadına katlanabilecek çok kişi de yoktu, işe kadından sonra giren 15 kişinin 14'ü işi bırakmıştı, bu yüzden Kim Taehyung bir tercih olmasa da bir zorunluluktu. Üstelik ona muhtaç olan bu atölyeyi bir kere bile kendi lehine kullanmamıştı 27 yaşındaki mimar. İzinlerini sınırlı miktarda kullanırdı, çoğu zaman izinde bile çalışırdı ve her işini zamanından çok daha önce tamamlardı. Jimin'i bu oldukça şaşırtıyordu. Hiçbir yaratıcı işin zamanından önce bitebileceğine inanmıyor ve kendisi de son saatleri bekliyordu yaptığı her iş için. Sevgilisinin bu kadar zıttı bir karakterle Jimin'e aşık olması karşıtların birbirini çektiğini kanıtlıyordu sanki.

"Evet sevgilim, doğru söylüyorsun. Bu proje diğer ekibin." Taehyung başka birinin işini yapmazdı, üniversite yıllarında bile grup projelerini herkese bölüştürmeyi teklif edip sadece kendi kısmını tamamlayarak bıraktığına çok kez şahitti Jimin. Şimdi atölyedeki başka bir ekibin projesini yapmasına, üstelik bunun için sabahlayacak olmasına anlam veremedi.

"Sen neden diğer ekibin projesini yapıyorsun demek beni kötü bir sevgili yapar mı?" Taehyung güldü. Yorgunluğuna rağmen gülebilmesi Jimin'i de gülümsetmişti.

"Yapmaz bebeğim. Bu tanıtım projesi, eğer bu onaylanırsa çok daha büyüğü için anlaşma yapılacak. O yüzden müdahale etmem gerekti. Üç beş rötuşluk bir iş zaten ama patron nerede bilmiyorum şu an, anca altı gibi gelirim eve." Jimin iç çekti. Bunu saklamaya bile girişmemişti.