Come To Me (Follow Your Heart) *COMPLETE*

Chapter 19

Calix POV

"You want our pretend relationship to become real?"

Tumango siya. Halata mo pa rin sa itsura niya na nanghihina siya. Ang pula pa rin kasi ng mukha niya.

"Nahihibang kana ba?"

"Siguro." Ngumisi pa ang loko. Ngayon pa talaga siya nagbiro. "I want us to be real. I don't want to pretend anymore. Hindi ako kuntento sa kung anong meron tayo ngayon. I want you always in my side.."

Sinipat ko ang noo niya. Sobrang taas na siguro ng lagnat niya kaya nagdedeliryo na siya. Kung ano-ano na kasi ang lumalabas sa bibig niya.

"Lagi naman akong nasa tabi mo kaya hindi na siguro kailangan na totohanin pa. Let's just stick to this agreement. I'm here as your stand-in boyfriend. I'm just a call away."

He held my hand. "Calix.."

What with his husky voice? Medyo paos din kasi ang boses niya. "What now?"

He sighed before he speak. "I want to kiss you, hug you, hold you like the last time that's why I want you to be mine."

Is he for real? "Hindi ako nakikipagbiruan sa iyo, Jerome. Saka isa pa, I'm gay. And you like women, nagagawa mo naman lahat yan sa kanila ng walang halong commitment so hindi na kailangan para gawin mo pa sa akin yan. Okay na yong ganito lang tayo. Nothing more, nothing less."

"So what if you're gay? I don't see you that way. To me, you're more like a real woman, and I'm serious about that. I'm confused about my feelings and not sure if I can continue being with women. You're different; you're an exception."

Inalis ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya. "I'm sorry, but I don't love you. I only like you as a friend. Pretend lang ang kaya kong ibigay sa iyo, Jerome."

He smiled bitterly. "You just like me as a friend? You're the first to turn me down since my first heartbreak. I'm still confused about myself, but I tried anyway and failed. And the worst part is, you're the only one I've asked to be my boyfriend."

Maraming babae ang naghahabol kay Jerome. Hindi pa ba sapat yon sa kanya. Bakit hindi na lang siya mag-stick sa babae? Bakit kailangan niya pa na pahirapan ang sarili niya? Hindi naman niya kailangan subukan eh. Alam niya na ayaw ko sa playboy.

"I'm sorry. Malinaw naman siguro ang sinabi ko sa iyo kanina. At saka napag-usapan na natin ito before 'di ba." Tumayo na ako saka inayos ang gamit ko. "Its late. I have to go." Ani ko.

Hinawakan niya ako ulit sa kamay. "Don't leave me.."

Bakit biglang lumakas ang tibok ng puso ko? Yung tono ng boses niya, tono ng boses ng nagmamakaawa. Napatingin ako sa mukha niya na bahagyang nakatingin sa akin. Napansin ko na parang may tumutulo ng luha sa mga mata niya. Huminga ako ng malalim saka bumalik sa pagkaka-upo sa kama niya.

"Pero hindi ko kayang ibigay ang gusto mo."

"It's fine. I understand. But you know, this kind of feeling here.." Tinuro niya yong sa bandang puso niya.  "Kapag mag-isa ako, ikaw ang laging hinahanap ko. Hindi na ako sanay na hindi kita nakakasama at nakikita. I'm still confused, yes, but I don't care anymore. I like you, even if you're gay, Calix. I really do."

Hindi nagsi-sink-in sa utak ko ang sinasabi ni Jerome. Too much information. He confessed. My heart is reacting. Hindi na talaga normal ito. Medyo confused na din tuloy ako. Kasalanan ni Jerome ito.

"But.."

"You don't like me? I know and I understand. Then let's just stick to our deal, okay?"

I nodded saka inayos ang mga gamot na nakapatong sa side table. "I will and I'm here to take care of you as your pretend boyfriend."