BAŞ BELAM{B×B}

☆2.BÖLÜM☆

Sonun da uçaktan indim her yerim tutulmuş ve yorgunluktan ölmek üzereydim . " Uçaklardan nefret ediyordum" diye kendi kendime mırıldandım . Boynumu çıtlattım , hafifçe esneyerek gerildim. Başımı sağa sola salladım kendime gelmeye çalışıyordum. Uyku sersemi olduğum için hâlâ bir çok şeyi kavrayamıyordum yanaklarıma bir kaç kere vurdum .

Artık uyanmam lazımdı bu davranışım üzerine bir kaç kişi bana değişik değişik bakmıştı ama onları umursamadım. Başımı kaldırdım ve etrafa bakınmaya başladım abimi arıyordum ama görünürlerde yoktu gözlerimi devirdim . " Hem beni çağırıyor, hemde almaya gelmiyor . Off abi off " Abim bazen beni delirtiyordu .

Evet abim beni hava alanından alacağını söylemişti ama gelmemiş belli ki muhtemelen unutmuştu. Saçlarımı ellerimle karıştırdım zaten uykudan dolayı karma karışık olan saçlarım. Şimdi tamamen darma duman olmuştu , dışardan gören kişiler kesin bana hortlak gözüyle bakarlardı yorgunluktan nerdeyse yere yığılıcaktım.

Esnemekten ağzım yırtılıcaktı neden geri geldim ki ben ya offf acaba geri mi dönsem . Bence mantıklı uçak rötar yaptığı için geri dönmek zorunda kaldım derim . Bence gayet mantıklı evet ondan sonra annem beni terlikle kovalasın dimi ben seni bekliyordum sen nasıl gelmedin diye artık susmazdı .

Artık geldik Tine geri dönüşü yok .

Gidip bir köşede oturmak istiyordum ama önce kendime kahve alırsam daha iyi olacağımdan emindim .
" Ama şimdi kim gidip kahve alacak . " dedim ve sürüne sürüne kahve almaya gitmeye başladım . Size söylemedim değil mi ben biraz üşengeç biriyim hele ki istemediğim bir iş olsun hiç bir güç bana onu yaptıramaz . (Tabi annem dışında.)

Her neyse dediğim gibi kahve almaya gitmeye başladım fakat ne yapacağımı bilmiyordum bu havaalanı ne kadar değişmiş . Başımı indirdim nereye gittiğime bakmadan öylece yürüyordum. Bir kaç kişinin omzuna çarpmıştım bana bağırıp, kızsalar da umursamadım , zaten çok yorgundum , dün hiç uyuyamadım sadece uçakta buraya inmeden 1 saat uyuyabilmiştim birde milletle mi uğraşacaktım.

Ben nereye gittiğimi bilmediğim bir şekilde yürürken birden bir yerlerden çığlık sesleri gelmeye başladı o kadar dalmışım ki ilk başta korktum sonra ise yüzümü buruşturdum. Kim böyle anırıyor şaka mısın sen ya nerden geliyor bu enerji ne oldu dünyayı falan mı kurtardın da bu kadar heyecanlandın .

Gözlerimi devirdim onları umursamadım , belli ünlü biri falan var her halde . "Neyse ya banane ben kahve almaya gidiyorum " dedim kendi kendime.

Mırıldana mırıldana yürüyordum bir kaç kişi bana bakarak kendi kendine mi konuşuyor bu , iyi mi acaba yada deli mi bu der gibi bakışlar atıp fısıldaşıyorlardı . Omuzlarımı silktim şuan zerre umrumda değillerdi. Tek istediğim kahve alıp bu tuhaf lanet yerden ve bakışlardan bir an önce kurtulmaktı.

Bir mağazanın önünden geçiyordum ki , vitrinde ki mankenin üstünde gördüğüm kıyafetler dikkatimi çekti şık duruyorlardı hoşuma gitti. Üstüme baktım , umutsuzca iç çektim. Şuan aşırı kötüydüm sanırım durumum gerçekten vahimdi. Yani siz vasatın bir üstü diyebilirsiniz .

Benim acil üstümü değiştirmem gerekiyordu. İçeri girdim ve bakınmaya başladım. Telefon dün gece geldiği için bende zar zor bir uçak bileti bulduğum için buraya acele ile gelmiştim . Yanıma bir kaç parça eşya almıştım ama hepsi valizdeydi ve çıkarmakla uğraşamazdım.

İçeri girdim ve öylece bakınmaya başladım. Güzel şeyler vardı dışarıdan gelen kişilere bakılırsa galiba dışarısı soğuktu . " Aslında kalın birşeyler alsam iyi olur . " dedim ben böyle kendi kendime mırıldanırken çalışan yanıma geldi ve bana hayran gözlerle bakmaya başladı şuan ki halime bile hayran gözlerle bakıyorsa düzgün halimi görünce her halde kalpten falan gidecek .