မိုးကပုဇြန္ေတြအခြံခြာၿပီးပန္းကန္အလြတ္ထဲထည့္ေပးသည္။ဘုန္းမာန္ကမိုးကိုလက္ပိုက္ၿပီးထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ပုဇြန္တုပ္ႀကီးေတြကအဆီတ
ဝင္းဝင္းနဲ႔နီရဲၿပီးေမႊးႀကိဳင္ေနသည္။တစ္ေကာင္ခ်င္းစီကလက္သီးဆုပ္ေလာက္ရွိသည္။မိုးစိတ္ထဲကေနေရတြက္ၾကည့္ေနတာစုစုေပါင္းအေကာင္
ႏွစ္ဆယ္။
ဒီလူႀကီးအေကာင္ႏွစ္ဆယ္လံုးမကုန္ေလာက္ပါဘူး။သူစားလို႔မကုန္ရင္ငါ့ကိုေကၽြးရင္ေကာင္းမွာပဲ။မိုးစိတ္ထဲကေတြးေနမိၿပီးမွေခါင္းခါရမ္းလိုက္
မိသည္။အစားအေသာက္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးသိကၡာရွိစမ္းပါ။ငါ့အေမလည္းငါ့ကိုထမင္းဝေအာင္ေကၽြးႏိုင္ပါတယ္။ပုစြန္တုပ္စားရမွဗိုက္ျပည့္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
မိုးရဲ႕မ်က္ႏွာအမူအရာနဲ႔အျပဳအမူကိုဘုန္းမာန္ကအေသးစိတ္ၾကည့္ၿပီးေလ့လာအကဲခတ္ေနသည္။မိုးပုစြန္အခြံခြာတာအေကာင္ႏွစ္ဆယ္လံုးခြာ
ျပီးသြားေတာ့ဘုန္းမာန္က-
"အဲဒီပုစြန္ေတြေရာ့ကီကိုခြံ႕ေကၽြးလိုက္"
"ဘာဗ်"
"အဲဒါေရာ့ကီကိုေကၽြးမလို႔ခြာခိုင္းတာေလ"
"ဟမ္"
မိုးရင္ထဲေအာင့္သက္သက္ျဖစ္သြားရသည္။ကံဆိုးလိုက္တဲ့ငါ့ဘဝေလး။မစားရအေညႇာ္ခံပဲ။ပုစြန္တုပ္ခြာရတာေခြးေကၽြးဖို႔တဲ့လား။မိုးကပုစြန္တစ္ေကာင္ယူၿပီးေရာ့ကီကိုေကၽြးေတာ့ေရာ့
ကီကမိုးလက္ထဲကပုစြန္ကိုယူစားသည္။
ေခြးေတာင္မွအစားစားတာအိေျႏၵရွိလိုက္တာ
(ႂကြက္ျမင္တဲ့အခ်ိန္ကလြဲရင္)။အငမ္းမရမစားဘူး။မိုးလက္ထဲကေနလက္ကိုမထိေအာင္ေျဖး
ေျဖးသာသာပဲယူစားသည္။ဆယ္ေကာင္ေလာက္စားၿပီးသြားေတာ့ဗိုက္ျပည့္သြားလို႔ထင္ပါရဲ႕။ဆက္မစားေတာ့ေပ။
"ေခြးကမစားေတာ့ဘူး"
"သူဗိုက္ျပည့္သြားလို႔ေနမွာေပါ့။ပိုေနတဲ့ပုစြန္
ေတြမင္းစားလိုက္"
"ဘာဗ်"
"မင္းခြာထားတာပဲေလ။မင္းလက္ကသန္႔တယ္မို႔လား။စားလိုက္ပါ"
မိုးေဒါသထြက္လြန္းလို႔အသားေတြေတာင္တဆတ္ဆတ္တုန္သည္။ေခြးမကုန္တာလူကိုစားခိုင္းတယ္တဲ့လား။ယုတ္မာလိုက္တဲ့လူႀကီး။ဒါအႏု
နည္းနဲ႔ႏွိပ္စက္တာမဟုတ္ဘူးလား။မိုးတစ္ရႉးေဘာက္ထဲကတစ္ရႉးေတြကိုဆြဲထုတ္ၿပီးသူ႔လက္
ကေပေနတဲ့ဆီေတြကိုသုတ္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
My Cinderella boy (Completed)
General Fictionအရင္က fan fic အေနနဲ႔ေရးခဲ့တာေလးကိုျမန္မာဗားရွင္းေျပာင္းၿပီးျပန္ေရးထားတာပါ။အရင္ေရးထားတဲ့ fic နဲ႔မတူညီဘဲကြဲလြဲတာေလးေတြရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္🤗 >>>>>>> အရင်က fan fic အနေနဲ့ရေးခဲ့တာလေးကိုမြန်မာဗားရှင်းပြောင်းပြီးပြန်ရေးထားတာပါ။အရင်ရေးထားတဲ့ fic နဲ့မတူညီ...
