မိုးသက္ေနာင္ကလူနာခန္းကိုစူးစမ္းဟန္ႏွင့္မ်က္လံုးေဝ့ၿပီးၾကည့္လိုက္သည္။အထူးခန္းထင္ပါရဲ႕။အခန္းရဲ႕အျပင္အဆင္အသံုးအေဆာင္ပရိေဘာဂေတြကႀကီးက်ယ္ခမ္းနားလိုက္တာ။ဟိုတယ္ဇိမ္ခံခန္းႀကီးလားေအာက္ေမ့ရသည္။
“ငါအခုဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး။ေနေကာင္းေနၿပီ"
“အခုမွသတိရတာကိုမ်ား"
“ငါအေကာင္းႀကီးကြ။မင္းေၾကာင့္မို႔ျဖစ္ရတာ"
“ဟုတ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ပါ"
“ငါသတိလစ္ေနတုန္းမင္းငါ့ကိုအခြင့္အေရးယူလိုက္ေသးလား"
“ယူတာေပါ့။အကိုအခုကၽြန္ေတာ့္မိန္းမျဖစ္သြား
ၿပီ"
“ေခြးေကာင္"
မိုးသက္ေနာင္ကလက္သီးနဲ႔ထိုးေတာ့သူရိန္ကလက္သီးဆုပ္ကိုဖမ္းထားသည္။ႏွစ္ခါအထိုးခံရရင္သူအသံုးမက်တဲ့သူျဖစ္ေတာ့မယ္"
“အကိုကလည္းစဥ္းစားေလ။ေတြးေခၚေလ။
ငယ္ေတာ့တဲ့အရြယ္လည္းမဟုတ္ဘူး။ကၽြန္ေတာ္သာအခြင့္အေရးယူခဲ့ရင္အကိုအခုလိုမိ်ဳးအ
ေကာင္းႀကီးအတိုင္းရွိေနမယ္ထင္လို႔လား"
မိုးသက္ေနာင္ကမ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္သည္။
“အဲလိုမ်က္လံုးႀကီးနဲ႔မၾကည့္နဲ႔ဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္အသည္းယားတယ္။ဒီလက္ႀကီးကလည္းၿငိမ္ၿငိမ္ေန။ေဆးသြင္းထားတာျပဳတ္ထြက္ကုန္မယ္"
“ငါအိမ္ျပန္မယ္"
“ဒီပံုစံနဲ႔ျပန္ခ်င္ေသးတာလား"
“ဒီပံုစံျဖစ္ေအာင္မင္းလုပ္တာေလ။ငါ့ဟာငါေနတုန္းကအေကာင္း။ငါ့အဝတ္ေတြေရာ"
“ေလွ်ာ္ထားလိုက္ၿပီ”
“ဟင္…အဲဒါဆိုငါကဘာဝတ္ရမွာလဲ"
“အခုအဝတ္မပါလို႔လား…ဒါႀကီးကအကႌ်မဟုတ္ဘူးလား"
“ဒါလူမမာေတြဝတ္တဲ့အကႌ်ကြ။ငါကလူမမာမဟုတ္ဘူး။ငါကလူေကာင္း။ငါေနေကာင္းတယ္"
သူရိန္အကိုသက္ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုစိုက္ၾကည့္ပစ္လိုက္သည္။လက္ကအပ္တန္းလန္း။မ်က္ႏွာကျဖဴ
ေဖ်ာ့လို႔။အိပ္ယာကထလာတာမို႔ေခါင္းမၿဖီးရေသးတဲ့ဆံပင္ေလးေတြကဖြာလန္က်ဲ။တစ္ညလံုးအိပ္မထားရေတာ့မ်က္ဆံေလးပါေခ်ာင္။ေဆးရံု
ဝတ္စံုနဲ႔တကယ့္ကိုလူမမာ႐ုပ္ေပါက္ေနသည္။
ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္လို႔မေတြးရဲဘူး။ဖက္နမ္းမိမွာစိုးလို႔။
YOU ARE READING
My Cinderella boy (Completed)
General Fictionအရင္က fan fic အေနနဲ႔ေရးခဲ့တာေလးကိုျမန္မာဗားရွင္းေျပာင္းၿပီးျပန္ေရးထားတာပါ။အရင္ေရးထားတဲ့ fic နဲ႔မတူညီဘဲကြဲလြဲတာေလးေတြရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္🤗 >>>>>>> အရင်က fan fic အနေနဲ့ရေးခဲ့တာလေးကိုမြန်မာဗားရှင်းပြောင်းပြီးပြန်ရေးထားတာပါ။အရင်ရေးထားတဲ့ fic နဲ့မတူညီ...
