မိုးသက္ေနာင္ကားထဲေရာက္သြားေတာ့သူရိန္ပါကားထဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
“အကိုသက္"
မိုးသက္ေနာင္သူရိန္႔ကိုလွည့္ၾကည့္သည္။
“ငါမင္းကိုစိတ္ဆိုးတယ္ကြာ”
“အကိုကၽြန္ေတာ့္ကိုအ႐ူးတစ္ေယာက္လို႔
မထင္ဘူးလား"
“ထင္တာေပါ့။မင္းမွမ႐ူးရင္ဘယ္သူ႐ူးမွာလဲ။ငါလိုအသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ေနတဲ့အဘိုးႀကီးကိုဘာမက္စရာရွိလို႔လဲ။အလုပ္အကိုင္ကလည္းမက္ေလာက္စရာမရွိ"
“အကို႔ရဲ႕အလုပ္အကိုင္ကဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ"
“ငါကသာမန္ရဲဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေလ။အရာရွိမဟုတ္ဘူး"
“အဲေတာ့ဘာျဖစ္လဲ။အကိုကရဲဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္။လူဆိုးေတြကိုလိုက္ဖမ္းေပးေနတာေလ။တာဝန္ေက်ပြန္တဲ့ရဲသားႀကီး"
သက္မင္းသူရိန္ကခ်စ္စႏိုးနဲ႔မိုးသက္ေနာင္ပါး
ေလးကိုသြားကိုင္ေတာ့မိုးသက္ေနာင္ကသူ႔လက္ကို႐ိုက္ခ်လိုက္သည္။
“ဖယ္စမ္းပါကြာ။မင္းကားထဲဝင္ထိုင္တာမင္း
အီစီကလီေျပာေနတာေတြနားေထာင္ဖို႔မဟုတ္ဘူး။ဟိုေကာင္စေနာက္ေနတာေတြမခံႏိုင္
လို႔"
“အကို…ကၽြန္ေတာ္ကတကယ္႐ူးေနတာပါ။အကိုကရဲဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေလ”
“အဲဒါဘာျဖစ္လဲ"
“ရဲေတြရဲ႕လက္သံုးစကားကကူညီပါရေစမဟုတ္လား။ကၽြန္ေတာ့္ကိုကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပး
ပါအကို”
သက္မင္းသူရိန္ကမိုးသက္ေနာင္ရင္ခြင္ထဲေခါင္းတိုးၿပီးဝင္လိုက္သည္။သူမ်ားျမင္လို႔မွမေကာင္း။သန္သန္မာမာထြားထြားက်ိဳင္းက်ိဳင္းသူ႔ခႏၶာကိုယ္
ၾကီးနဲ႔ေသးေသးေကြးေကြးမိုးသက္ေနာင္ရဲ႕ရင္
ခြင္ထဲအတင္းတိုးေခြ႕ေနသည္။
ကားမွန္ေတြကအျပင္လူေတြမျမင္ရလို႔သာေတာ္ေတာ့သည္။မိုးသက္ေနာင္ကသက္မင္းသူ
ရိန္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္သည္။
“ဖယ္ကြာ…ယားတယ္"
“ဘယ္နားကယားတာလဲ"
“အူယားတာ"
“ဟုတ္လား…ကၽြန္ေတာ္ကကုပ္ေပးမလို႔ေမးေနတာ”
“ေတာ္စမ္းပါ။ကေလးလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔အ႐ူးကြက္ေတြလာမနင္းနဲ႔။ေနာက္တစ္ခါငါ့တာဝန္ခ်ိန္ဆိုရင္ေနာက္ကလိုက္မလာနဲ႔"
ВЫ ЧИТАЕТЕ
My Cinderella boy (Completed)
Художественная прозаအရင္က fan fic အေနနဲ႔ေရးခဲ့တာေလးကိုျမန္မာဗားရွင္းေျပာင္းၿပီးျပန္ေရးထားတာပါ။အရင္ေရးထားတဲ့ fic နဲ႔မတူညီဘဲကြဲလြဲတာေလးေတြရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္🤗 >>>>>>> အရင်က fan fic အနေနဲ့ရေးခဲ့တာလေးကိုမြန်မာဗားရှင်းပြောင်းပြီးပြန်ရေးထားတာပါ။အရင်ရေးထားတဲ့ fic နဲ့မတူညီ...
