Ömer den
Nerde bu kadın ya? Ah be anne bir kere de saatinde gel şu eve! Ama yok annem ordan iyi para kazanıyor ya, o hasan denen it erken getirir mi? Koca müsveddesi.. saate baktığımda gece 1'di. Ve hala annem ve kocası denen hasan gelmemişlerdi. Annemin gece barlarda şarkı söylemesini hiç ama hiç istemiyordum.
- Ya abi sende bişey söylesene? Hiç mi merak etmiyorsun bu kadını?
Kadir- Mesaiye kalmışlardır. Sen niye taktın bu kadar lan?
- Yok yok bu böyle olmayacak.
Kadir- Nereye lan Ömer nereye? Oğlum kime diyorum ben?
Ayakabılarımı giyiceğim sırada kapının açılma sesini duyunca biraz rahatlamıştım. İçeri girdikleri gibi alkolün keskin kokusu burnumu sızlatmaya yetmişti. İkisi de bana bakış atmış ayaklabılarını çıkarıp içeri girmişlerdi.
Ayça- Aa aa oğlum Ömer sen nereye böyle?
- Nereye mi? Anne seni ne kadar merak ettiğimi bilmiyor musun? Niye böyle geç kaldın?
Ayça- Patron mesaiye bıraktı. E biliyorsun para da lazım.
- Haklısın. Yoksa nasıl ödenir bu kumar borcu haklısın anne haklısın.
Kumar dediğimde yanımdaki gözleriyle bana dik dik bakan sevgili üvey babama gönderme yapmıştım. Herkeste bunu anlamıştı zaten.. Biz abinle küçükken evet paramız yoktu yine gecekonduda yaşıyorduk. Ama mutluyduk. Anneme bakabilirdik. Tabi ansızın eve geç saatte gelen bir adamı karşımıza kocam diye çıkarmasaydı. Abimle şaşırmıştık. Böyle bir şeyi hiç beklemiyorduk. Tanımadığımız bilmediğimiz biri annem pat diye karşımıza cıkarıp bu hasan babanız.. Baba..
Odama geçtiğimde hoş küçük bir odaydı iki yataktan ve abimle beraber koydugumuz kıyafetler icin küçük bir gardrobu vardı. Abim kadir küçük yaşta okulu bıraktı çalışıp para kazanmak için, tabi ben lise sona kadar okumuş para olmadığı için üniversiteye gitmiyorum. Sorsalar hedefin ne diye üniversiteyi bitirip mesleğimi elime almak derim. İnsan hayalsiz yaşabilir mi? Hayal kurmadan ben yaşamayı öğrendim. Şuan tek derdim iyi para kazanıcağım yerde çalışıp annemi o sülük herife muhtaç etmemek tek isteğim bu..
Kadir- İyiki doğdun ömerim iyiki doğdun ömerim. Genç unuttum mu sandın yoksa hadi üfle bakalım.
Tabi ya doğru bugün benim doğum günüm abimin kek alıp üstüne mum dikip üfle demesine mi şaşmalı yoksa abimin ciddi anlamda bunu düşmesine mi şaşmalı, çünkü biz çok zıttık.
- Vay kadir eren neler yapıyormuşssunuz.
Kadir- Tabi len sen abini ne sandın? Hadi hazırlan bu burda biter mi oğlum.. Gidiyoruz.
Buyrun şaşırmama bir neden daha çünkü abim bu zamana kadar hiç böyle sık dokuyup sık eleyen biri olmamıştır. Yani ince hesapların adamı değildir.
Kadir- Ee hadi oğlum ya aval aval bakıcak mısın? Hazırlansana.
- İyi de abi nereye?
Kadir- Sürpriz gidince görürsün. Hadi kaldır kıçını!
Benzinliğe girdiğimizde cerezler içeçekler bölümüne bakarken abimin bana fısıldayan sesiyle ona döndüm. Dışarı işaret ediyordu.
