Süsen den..
Ömer uyumuştu. Bir insan uykusunda bile bu kadar masum olabilir miydi. Ömer oluyordu. Berk'le Ömer'in gelmesini beklerken selim abi gelmişti. Ama yanında Ömer yoktu. Bizde içeri geçmiştik. Selim abinin anlattıkları aklıma gelmiş. Ve ömerin moralinin neden bozuk olduğunu ömer gelmeden önce öğrenmiştim. Şimdi tahmin ettiğim gibi üzülüyor ama bunu belli etmemeye çalışıyordu.
3 saat önce..
Ayla- Nolucak peki selim? O adam yine karısını döver mi?
Selim- Bilmiyorum ayla inan bilmiyorum. Olan Ömer'e oldu. Çocuk perişan durumda..
Berk- Ömer Nerde şimdi baba?
Bende bu soruyu bekler gibi bütün odağımı selim abiye vermiştim. Bu sorunun cevabını herkesten çok merak ediyordum. Nerdeydi? Napıyordu? Nasıldı? Canlı canlı gömülen bir çocuk nasılsa ömer de o durumda sayılırdı.
Selim- Bilmiyorum. Yürüycem diyip indi. Hayır benim korktuğum tek şey o işe yaramaz adam yüzünden Ömer'in başının derde girmesiydi.
Olabilir miydi? Üvey babası bu kadar gaddar mıydı? Üvey babadan bahsediyoruz. Bu devirde üvey ne anneler, ne babalar vardı?
Selim abiyle arada göz göze geliyorduk. Acaba sarıldığımız zaman anlamış mıydı? Bu yüzden mi bana öyle bakıyordu. Ama Ömer'in olayını yanımda anlatmıştı. Bu da güzel bişeydi.
- Ben artık gideyim. İyi akşamlar..
Ayla- Yine gel Süsencim..
- Gelirim.
Şimdiki Zaman dilimi..
Yanına uzanmış yüzümüzü yaklaştırmıştım. Derin bir uykuya dalmıştı. Ellerimle yüzünün her santimini ezberlemek ister gibi elimi yüzünde dolaştırmıştım. Ömerin olayını bu şekil öğrenmiştim.
- Sana söz veriyorum hep yanında olacağıma!
Yanağından öpüp geri çekilmiştim tam kalkıcağım sırada bir el buna müsade etmedi.
Ömer- Gitme!
Şuan ısırmamak için kendimi zor tutuyorum. Gitme derken bile çok tatlıydı. Bende bu istediğini geri çeviricek değildim. Üzerimize pike alıp ömerle yan yana uzanmıştık.
Çoktan sabah olmuştu. Yüzüme güneşin vurmasıyla hep şikayet eden ben, şuan hiçte öyle durmuyordum. Ömer yanımdaydı. Doğru ya biz gece birlikte uyumuştuk. Ömer bir kaç defa annesini sayıklasa da yatıştırmayı başarmıştım.
Ömer- Süsen sen burda mı uyudun?
Dediğine küçük kız çocukları gibi başımı sallamıştım. O da gözünü ovuşturarak uyanmays çalışıyordu.
Ömer- Sizinkiler sorun etmesin?
Doğru ya bizimkiler, ömerle uyumanın verdiği heyecan yüzünden bizimkiler tamamen aklımdan çıkmıştı. Her ne kadar Ömer'i burda bir de yeni uyanmış çekik gözleriyle arkamda bırakıp gitmek istemesem de gitmeliydim.
Ömer'in yanağından kocaman öpüp kalkıcakken Ömer beni kendine doğru hızlıca çekerken bedenlerimiz buluşmuştu. Gözümün önüne düşen saçlarımı kulağımın arkasına yerleştirip önce burnumdan ardından dudağımdan öpmüştü.
Ömer- Yine gel..
- Gelirim..
Eve geldiğimde içim her ne kadar Ömer'i tek başına bırakmak istemese de eve gelmek zorundaydım. Yoksa biliyordum ki annem yine söylenmeye başlardı. Nerdeydin? Kimleydin? 5N 1K sorularını duymamak için eve gelmiştim.
