Ömer'in annesinin vefatından 1 ay geçmişti. Her gün yanında olmuş beraber gülmüş, üzülmüş gözyaşı dökmüştük. Gülmüş dediğime bakmayın yüzündeki yapmacık bir gülmekti. İçi kan ağlıyordu. Anneydi sonuçta üstelik bu dünyadan oğluna dargın ayrılmış bir anneydi. Ömer bazen sessiz kalıyor içindeki çığlıkları bir şekilde bastırmaya çalışıyordu. Bazen ise içindeki çığlıklar susmayıp taşıyordu. Bu böyle gider miydi? Ömer annesiyle üvey babası gelene kadar çok güzel bir aileymiş. Bir an kendi annemi düşündüm bizde tartışır darılırdık. Ama sonra bazen zıt bir şekilde aramız düzelirdi. Ömer'in ki vicdan azabıydı. Göğüs kafesi sıkışıyor kalp ritmini bozuyordu.
Ömer'i böyle görünce benimde moralim bozuluyordu. Böyle görmek istemiyordum. Bir şeyler yapmalıydım ama ne olabilir.
Ömer- Güzelim nerdesin sen? Okula da gitmemişsin.
Süsen- Ömer ya diyorum ki akşam bir şeyler mi yapsak, ne zamandır dogru düzgün vakit geçiremiyoruz.
Doğru mu yaptım yoksa yanlış mı yaptım pek emin olmasam da sormuştum. Hem Ömer'in belki biraz da olsa keyfi yerine gelirdi. Tereddütlü bir şekilde Ömer'e bakmıştım. Vericeği cevabı merak ediyordum.
Ömer- Ben seninle hiç bişey yapmasam şuanki gibi otursam bile emin ol keyfim yerine geliyor.
Diyip yanağımı okşamıştı.
Ömer- Ama çok istiyorsan yaparız.
Diye de eklemişti. Ellerimle sevinç hareketimi yapıp ömerin boynuna ahtapot gibi sarılmıştım. Bu akşam çok güzel olmalıydı. Bütün hüzünlerimizi kederlerimizi yaşadıklarımı bu akşamda bırakıp önümüze bakmamızı sağlamalıydım.
Son kez aynayla bakısıp göz kırpmadan cıkamazdım. Mutluydum. Çok mutluydum. Hatta uzun süre sonra bu kadar mutluydum. Ömerle dün akşam aklıma gelince dudağımı ısırmadan yapamadım. Bana beni ne kadar çok sevdiğini anlatmıştı. Bu olanları ben olmasam kolay kolay atlatamayacağını da eklemişti. Ömerle cok güzel bir yerde yemek yememiz için rezervasyon ayırmıştım. Ama Ömer kabul etmemişti. Biraz da bozulmuştu. Nedenini biliyorsunuzdur. Böyle yerde yer ayırdıgım zaman kendini huzursuz hissediyormuş. Ömer daha güzel bir fikrinin olduğunu söyleyip sahil kenarında köfte ekmek yemeye gitmiştik. Ne yalan söyleyeyim ilk defa böyle bir yerde yemek yiyordum. Ama hayatımda hiç olmadığım kadar mutluydum. Ömerle nasıl anlatsam simit bile yesem dünyanın em mutlu kızı olabilirdim.
O sahil bugüne kadar gittiğim yurtdışı seyahatlerinden daha anlamlıydı. O köfteci bu zamana kadar gittiğim lüks yerlerden daha özeldi. O köfte bile o kadar güzel ve lezzetliydi ki dün akşam çok başkaydı işte anlatamam..
Tabii Ömer annesinden bahsederken gözleri dolmuştu. Elimle gözyaşlarını silip avucumun içine almıştı öpmeye doyamadığım yanaklarını!
Hadi süsen hadi bu transtan çık ömerle daha çok böyle anlarımız olacak...
Ömer den..
Annem, annem ben geldim. Ömer oğlun geldi.. Sabahın erken saatlerinde mezarlığa gelmiştim. Yavaş yavaş mezar taşının ucuna oturup avucumu annem gibi kokan toprağın üzerinde gezdirdim. Elimdeki papatya demetini toprağın üzerine bırakıp derin bir nefes aldım.
Hani bana bir keresinde söz vermiştin. Hatırlıyor musun? Seni hiç bırakmıycam diye niye bırakıp gittin anne.. Niye beni bıraktın. Keşke, durup tekrar derin bir nesef cekip bıraktım. O adamı niye hayatımıza soktun. Onsuz biz mutluyduk be annem mutluyduk. Ama en acısı da ne biliyor musun? Seninle küs ayrılmamış olmadı be anne olmadı. Bu ayrılık ne sana ne bana yakışmadı. Abim hapiste hala uzun süredir gitmedim. Haftaya onunda duruşması var. Bakalım avukat çıkabileceğini söylüyor ama görücez. Süsen, hayatımın mucizesi, herşeyim oldu. Beni bıraktığın karanlıkta elimi tutup çıkardı. O olmasaydı belki de benim yaramı kapayan olmazdı. Seni süsenle tanıştırmayı çok istemiştim. Ama herşey gibi o da olmadı. Hayatıma onunla yeni bir sayfa açtım. O beni dipsiz kuyudan çıkardı. Ve biliyor musun senden sonra ilk defa bir kadının da beni sevebiliceğime, sevebiliceğine inandırdı.
Yaklaşık iki saattir oturmuş yıllardır bu anı bekliyormuş gibi anneme olan biteni anlatıyordum. Sanki beni duyuyor ve görüyormuş gibi göğe bakıp sıktığım gösyaşlarım annemin toprağın üzerine kendini salmıştı. Son kez bir avuç toprak alıp koklayarak öpüp geri yerine bıraktım. Öyle bir histi ki annemin yanaklarından öpüyormuş gibiydim.
İçimi kaplayan bir huzurla ordan ayrıldım..!!
#Herkese merhabalar tekrar biliyorum uzun süredir hatta baya uzun süredir bölüm atamadım. Bunun için üzgünüm.
#Başımdan bir kaç olay geçti yazmaya vaktim inanın hiç olmadı. Bazen işler umduğumuz gibi gitmez değil mi?
#Bu bölüm ise kısa oldu farkındayım ama şimdilik bunla idare edin.. Bir dahaki bölümde görüşmek üzere SüsÖm severler...
#Okuduysanız bol bol yorum atmayı beğenmeyi ve arkadaşlarınıza önermeyi unutmayın..
SüsÖm 🪐
