"Bu yol elbet bir gün bitecekti ama yol bitmeden gücümüzün tükeneceğini kim bilebilirdi..."
---
Çilem ailesinin isteğiyle eğitimini devam ettirmek üzere Eskişehir'e yolculuğa çıkar. Çıktığı bu yolculukta başına geleceklerden habersizdir. Onun gibi...
Herkese tekrardan merhaba:') Az önce test çözdüm. Siz neler yapıyorsunuz? Yukarıdaki şarkıyı dinlerseniz sevinirim. Lost On You;). Bayadır şarkı paylaşmıyordum. Şimdi sizleri yeni bölümle karşılıyorum. Aşağıya Çilem'in olduğu bir gif paylaştım. İyi okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
11.BÖLÜM: SEÇİM (ASEL'İN AĞZINDAN) (yarım saat önce) Sabah kalktığımda etrafa az da olsa güneş ışığı geliyordu. Gözlerimi kısarak etrafa baktığımda ilk gördüğüm Çilem oldu, uyuyordu. Sanırım dün gece ben yattıktan sonra uyumamıştı veya geç yatmıştı bilmiyorum. Uzun zamandır yatamıyorduk bundan kaynaklı da olabilirdi. Olduğum yerde doğruldum ve ayağa kalktım. Diğerleri neredeydi? Fakat bizim dışımızda da birisi buradaydı. Çünkü bana gelen notlar...
Evet bana notlar geliyor. Hatta 2, 3 kere ve bunlar gizemli notlar. Anlamlarını veya kim tarafından yazıldığını bilmiyorum. Çilem'e böyle notlar geliyor muydu? Bunları ona söylememem gerektiğini düşünüyorum. Çünkü daha fazla telaşlanır ve daha korumacı davranır. Üzerinde hepimizin yükü varmış gibi davranıyor. Bizleri çok fazla korumaya çalışıyor. Onu daha fazla üzmek istemiyorum.
Ayağa kalktım ve bir kaç adım atıp birileri var mı diye bakınmaya başladım. Fakat kimse yoktu. Çok fazla ses çıkarmadan yürümeye başladım ve ilerideki koltuklara doğru ilerledim. Koltukların arasında gezinirken bir tane zarf buldum. Bu sefer not gibi değildi çünkü daha önce hiç zarf bulmamıştım.
İçini açtığımda kolye çıktı. Ucunda Yin Yang vardı. Fakat sadece yarısı. Kolyenin ucunda beyaz tarafı vardı içinde de herkesin bildiği küçük siyah nokta. Bana neden bu verilmişti? Ne ifade etmeye çalışıyorlardı? İlk defa böyle bir şey buluyordum. Dikkat çekmemesi için cebime attım ve Çilem'in olduğu yere doğru yürümeye başladım. Koltuğa oturdum ve arkama yaslanıp gözlerimi kapatıp açtım. Tek yapmam gereken Çilem'in uyanmasını beklemekti.
Bir kaç dakika sonra Çilem gözlerini araladı. Ona doğru bakıyordum ve uykulu bir sesle adımı söyledi. Tebessüm ederek yüzüne bakmaya başladığımda onun da ayılması zor olmadı. Hiç konuşmamıştık. Etrafta çantasını aramaya başladı fakat bulamadı. "Nasıl unuturum!" diyerek söylenmeye başladı. "Çantan nerede?" diye sorduğumda ise yolcu koltuklarının olduğu yerde unuttuğunu söyledi.
Çantasını gidip alabileceğimi belirtsem de itiraz etti. Uzun süre ısrar etsem de çabalarım boşaydı. Kendisi gitmek istediği söyledi. Ayakta doğruluğundan ben hala olduğum yerde oturuyordum. Biraz süre geçmişti fakat hala Çilem gelmemişti. Başına birşey gelmiş olabileceği korkusuyla kalkıp yanına gittiğimde beni gördü ve hızlı bir şekilde toparlanmaya başladı.
"Ne oldu?" olduğum yerde duruyordum ve o bana boş gözlerle bakıyordu. Soruma karşılık olarak "Birşey yok çantamda bir şey arıyordum ama gelip orada bakıcam" hızlı bir şekilde kalktı ve yanımdan geçip gitti. Olduğu yere baktım fakat hiçbir şey yoktu. Neden bu kadar telaşlanmıştı?
