Roberts #1: My American Apparel Underwear #netties2016#netties2016

One-shot: Bailee wint een meet en greet met Blake's favoriete band!

En toen deed @dunTax mee aan een wedstrijd (die btw allang is afgelopen en nooit af is gemaakt) en kreeg een opdracht waarbij Blake en Bailee meteen een verhaal schreeuwde. Jullie hebben dus geluk...

Nog een klein stukje in een one-shot van Blake en Bailee. Vanuit Blake, want tjah... Bai is dus geschreven door @theclockworkheart en ik woon toch een beetje in Blake's hoofd ;)

Veel plezier en heel erg bedankt dat jullie zo trouw zijn aan ons!

Liefs @dunTax en @theclockworkheart

-------------------------------

Bailee wint een meet en greet met Blake's favoriete band!

"She said to me, forget what you thought 'cause good girls are bad girls that haven't been caught."Bailee's telefoon lag op de tafel en Blake keek er geïntrigeerd naar. Bailee kwam de keuken ingerend.

'O nee, echt?' zei ze tegen zichzelf voor ze de telefoon beantwoordde. Blake keek haar vragend aan, terwijl hij een slok van zijn thee nam.

Bailee begon te gillen in de hoorn. 'Echt? Wauw! Super gaaf!' Blake keek haar steeds vragender aan, maar Bailee had geen oog voor hem. Wie had ze eigenlijk aan de lijn? Hij beet op zijn lip.

Een paar minuten later begon Bailee haar naam en adres op te noemen. Hij snapte er werkelijk geen snars meer van. Het leek hem dat je toch wist naar wie je belde?

Bailee legde de telefoon op de keukentafel en danste door de keuken. Ze trok hem aan zijn armen overeind en draaide Blake rond.

'Wat doe je? En waarom moest je je naam doorgeven?' vroeg Blake verward.

'Jij gaat Kensington ontmoeten,' zei Bailee vrolijk. Blake fronste zijn wenkbrauwen. Waar had ze het over? Hij ging niet eens naar het concert want hij was te laat geweest om kaarten te kopen. De kaarten waren tijdens hun roadtrip in de verkoop gegaan en ze waren al uitverkocht geweest toen ze thuis waren gekomen.

'Cupcake, waar heb je het over?' Blake had haar hand nog vast, terwijl ze vrolijk door danste.

'De radio belde net. Ik heb een meet en greet gewonnen met Kensington! Daarom moest ik mijn naam doorgeven.' Ze gilde nog eens hard tegen hem. Het nieuws drong nog steeds niet helemaal door.

Daar stond hij dan. Samen met Bailee voor de ingang van Paradiso. Een VIP-pas in zijn hand en de andere in Bailee's hand. De hele week had hij naar deze dag toegeleefd. Wat zeg je, de hele maand! Eerst mochten ze het concert bijwonen en daarna ging hij hen ontmoeten! Hij wist nog steeds niet wat hij tegen hen zou zeggen. Wat zei je tegen zo iemand, want je kende die persoon niet echt. Alleen de muziek en die was geweldig, maar hoe vaak zouden ze dat al wel niet gehoord hebben?Nu hij er zo over nadacht werd hij alleen maar zenuwachtiger.

'Gaat het wel?' vroeg Bailee. 'Je ziet een beetje witjes.' Hij knikte alleen maar.

Hand in hand liepen ze de zaal in en doordat ze zo vroeg waren, stonden ze praktisch vooraan. Er stond één meisje voor Blake en dat was het. Bailee haalden twee bekers cola voor hen en hij hield ondertussen de plek bezet.

Kensington kwam al snel het podium op en begon met "Home". Ze speelden bijna het dak van het gebouw af. Ook zijn lievelingsnummer kwam langs: "Ghosts".

'Goedenavond Paradiso!' riep Eloi door de microfoon en de hele zaal ging uit zijn dak. 'Gaat het goed met jullie?' Weer veel gegil van achter hem.

'Voor het volgende nummer willen we graag mensen omhoog zien. Dus ga zoveel mogelijk op elkaars schouders zitten.' Blake keek Bailee aan, maar die schudde wild haar hoofd.

'Nee, Blake. Dat durf ik niet.' zei ze geschrokken.

'Ah kom op Bai, Ik laat je heus niet vallen.' Hij zakte door zijn knieën en Bailee ging tegen haar zin in zitten. Met haar op zijn schouders, ging hij weer staan. Het verraste hem iedere keer weer, hoe licht ze was.

Kensington begon weer te spelen en Bailee zwaaide met haar handen. Eloi gaf haar zelfs een high five en daar moest Blake om lachen. Ze viel natuurlijk ook op met haar rode haar.

De zaal liep leeg en Blake gaf Bailee een zoen. Hij trok haar zacht tegen zich aan en liet zijn tong over haar lippen glijden.

'Bedankt Bai,' mompelde hij tegen haar lippen.

'We zijn nog niet klaar,' murmelde ze.

'Weet ik, maar dit was al geweldig.' Hij knipoogde en liet haar weer los.

Samen liepen ze richting een zijdeur waar VIP's opstond.

'En nu?' vroeg Blake toen ze voor de deur stonden. Bailee klopte op de deur en haalde haar schouders naar hem op. Haar blik leek te zeggen: 'Ik weet het anders ook niet.'

De deur ging langzaam open en een brede man keek om de hoek.

'Ja,' blafte hij.

Bailee hield haar pasje omhoog. 'Uhm, hoi. Wij hebben zo'n pasje,' stamelde ze, ondertussen naar het pasje wijzend. De man opende de deur een stuk verder en liet hen naar binnen gaan.

'Rechtsaf en de derde deur rechts.' De man keek hen niet eens aan toen hij het zei.

Voorzichtig gingen ze op de deur af. Blake had geen idee wat hen te wachten stond. Zou Kensington achter die deur zitten? Of moesten ze daar doorgeven dat ze er waren? Voorzichtig klopte hij op de deur en wachtte op antwoord. De deur ging open en een hoofd met donker haar verscheen in de deuropening: Casper. Er verscheen een grijns op Blake's gezicht en alles wat hij uitbracht was: 'Hoi.'

'Hoi,' reageerde Casper en toen viel het gesprek stil. Bailee porde Blake in zijn ribben.

'We hebben een meet en greet met jullie gewonnen?' zei Bailee op een vragende toon. Casper maakte de deur verder open.

'Jongens, Blake en Bailee zijn er!' gilde hij de ruimte in. 'Dat klopt toch?' vroeg hij toen aan hem. Ze knikten tegelijkertijd. Casper grinnikte.

Langzaam betraden ze de ruimte en werden begroet door de vier bandleden.

'En? Wat vond je van het concert?' Eloi nam een slok van zijn water en keek hen vragend aan.

Blake vond zijn stem terug. 'Het was te gek!'

'Mooi!' zei Casper droog. 'Daar doen we het voor. Als je wilt hebben we nog wat dingetjes voor je. Tenzij je liever wilt dat wij ze houden?' Hij grijnsde er bij.

'Wat denk je zelf?' zei Bailee terwijl ze speels het puntje van haar tong uitstak.

Eloi zuchtte: 'Ik ben bang dat we het kwijt zijn aan jullie en wij achterblijven met niets.'

'Goed geraden,' antwoordde Bailee knipogend.

Een uurtje later liepen ze terug naar de auto. Ze hadden nog wat met de band gekletst en die jongens waren echt heel aardig. Zo normaal ook. Ze hadden gelachen om een paar grapjes die Casper had verteld en Jan bleek graag computergames te doen in zijn vrije tijd, maar die was de laatste tijd nogal schaars.

Blake had een Kensington T-shirt in zijn hand, het plectrum van Eloi en drumstokjes van Niles. Bailee had een damesversie van het shirt in haar hand en ook een plectrum. Zij had ook nog de nieuwe cd en dvd vast, waaropde jongens hun handtekening hadden gezet.

Met een zucht ging Blake in de bijrijdersstoel zitten. Hij boog over de pook heen en legde zijn hand om Bailee's kin.

'Bai, het was supergaaf. Super super super bedankt!' Langzaam boog hij zich naar voren en kuste haar vurig.