Roberts #1: My American Apparel Underwear #netties2016#netties2016

6. Blake: Brood schijnt tegenwoordig erg interessant te zijn.

6: Blake: Brood schijnt tegenwoordig erg interessant te zijn.

Blake sloeg van schrik zijn handen voor zijn beste lichaamsdeel - allebei zijn handen om precies te zijn.
‘Wat doe jij nou?’ gilde hij. Met een gilletje draaide Bailey zich om. Slechte zet, Blake. Nu zag ze hem daar staan, in al zijn glorie.
‘Dat ziet er niet verkeerd uit.’ Blake trok zijn wenkbrauwen op en keek haar vreemd aan. Hij zag hoe Bailee in één klap rood werd.
‘Wat doe ik? Wat doe jij?’ Bailee’s ogen hingen nog steeds op een punt, waar Blake zich ongemakkelijk bij begon te voelen. Nou ja, het was niet echt een punt, maar meer een ronding.
‘Ik sta te douchen, mens. Dat zie je toch? Jij wandelt gewoon naar binnen.’ Hij draaide snel met zijn rug naar haar toe. Beter dat ze zijn achterwerk zag dan zijn voorwerk. Hij schraapte zijn keel, terwijl hij over zijn schouder keek en fronste zijn wenkbrauwen nog eens, in een poging zijn hint duidelijk te maken.

Er verscheen een gemene grijns op Bailee’s gezicht.
‘Nou meneer de propjesgooier, dan had je de deur maar op slot moeten draaien.’ Blake keek haar verbaasd aan, terwijl zij zich omdraaide. Hij zag hoe ze tandpasta uit het kastje pakte, het op haar tandenborstel smeerde en vervolgens de kraan opendraaide. Zijn ogen verwijdden zich en hij sprong net op tijd een stukje aan de kant, voordat hij levend gevild werd onder het hete water.

Bailee stopte triomfantelijk haar tandenborstel in haar mond, terwijl hij haar ontzet aanstaarde. Hij draaide zich om naar zijn sproeier en stopt zijn hand eronder. Zodra die helemaal doorweekt was draaide hij zijn bovenlijf en spetterde om de douchewand naar haar.
Bailee draaide zich met een gil om en keek hem woest aan, terwijl hij grinnikte.
‘Ik heb geen andere kleren, sufferd!’ Hij haalde nonchalant zijn schouders op en besloot dat hij gewoon verder ging met douchen. Als ze hem niet wilde zien, moest ze maar gaan. Het was niet zo dat ze het eerste meisje zou zijn, die zijn grote vriend zou zien. Hij draaide zich om, om de shampoo te pakken en hoorde Bailee nog eens gillen.
‘Niet doen!’ Blake liet nu een bulderende lach horen.
‘Ja hoor eens, ik moet toch douchen en als jij niet weg wil gaan, dan gebeuren dit soort dingen.’ Bailee ging weer onder de kraan hangen, waardoor hij voor de tweede keer onder de sproeier uit moest springen. Hij rolde met zijn ogen, terwijl zij haar mond spoelde.
‘Ik ben al weg!’ riep ze en ze liep met een hand voor haar ogen en een hand voor zich uit, richting de badkamerdeur, dat ging alleen niet bijster snel.Blake snoof en liep de douche uit. Hij pakte haar hand en wilde haar naar de deur duwen, maar doordat hij water drupte, gleed ze uit. Ze kwam met een vaart naar achter zeilen en hij ving haar net op.

Dit was de meest gênante situatie ever. Blake stond in zijn blootje met een meisje in zijn armen dat hij amper vierentwintig uur kende. Blake voelde hoe het bloed naar zijn wangen gepompt werd en hij begon op slag te stamelen.
‘Sor-ry. Dat was niet de bedoeling.’ Hij zette Bailee in één klap recht. Bailee draaide niet naar hem om, maar liep met een sneltreinvaart de badkamer uit.
Wat was er zojuist gebeurd?

 Blake liep in zijn boxershort zijn slaapkamer in, terwijl hij nog steeds piekerde over de situatie van net. Het was, zo dacht hij, de meest gênante situatie waar hij ooit in beland was. En hoe was hij er in godsnaam in beland? Nou ja, dat hoe wist hij wel. Het was allemaal Bailee’s schuld. Als ze gewoon had opgelet, had ze geweten dat hij onder de douche stond. Hoofdschuddend liep hij naar zijn kledingkast en pakte er een random setje kleren uit, dat hij aantrok.

Daarna liep hij de trap af en greep in de keuken zijn pakje sigaretten van het aanrecht. Hij trok er een sigaret uit, stopte hem tussen zijn lippen en liep de achtertuin in, daar stak hij het ding aan. Toen hij opkeek, keek hij recht in Bailee’s verschrikte ogen. Een grijns speelde rond Blake’s lippen, waarna hij de rook uitblies.
‘Ey,’ zei hij opgewekt en knipoogde erbij. Bailee’s blik verplaatste zich meteen - via zijn kruis - naar haar tenen, waarna ze richting de deur schuifelde.
‘Ga je me nu ontlopen?’ vroeg hij spottend, terwijl hij nog een hijs van zijn sigaret nam. ‘Je bent toch wel wat gewend?’ Bailee richtte haar blik terug op zijn gezicht.
‘Ik ben wel wat beters gewend, ja,’ antwoordde ze spottend. Blake grinnikte om de opmerking, waardoor de rook er in stoten uitkwam. Bailee trok de achterdeur woest open en beende naar binnen. Blake schudde alleen zijn hoofd en trapte zijn sigaret uit.