Loving Me Is Not Easy (Oneirataxia Series #1)

113

Paris again

HANNAH POV

Kinabukasan nun nakimpaki na ako kahit ka unti lang ang tulog ko, tinawagan ko narin si Trixie pero ang sabi niya andun nadaw siya sa airport inaasikaso mga papeles na binigay niya sa Paris, hindi ko alam kung hanggang kaylan kami pero baka wala pa ng isang linggo.

"Miss naka-ready na 'yung sasakyan na maghatid sainyo"

"Sige papunta na-Ah Manang kayo na bahala sa aso ko ah ayusin niyo pagpapainom niyo sakanya" pagpapaalala ko dahil baka kung ano na naman gagawin nila.

"Sige po Miss, ako na po bahala" ngumiti siya at iniwan ako.

Kinuha ko nalang ang bag ko saka bumaba na, hindi na ako nagpaalam dahil baka ayaw na naman ako paalisin ni Thalia, pagkaposok ko ng kotse inayos ko muna mga gamit ko.

"Ah Madam tara na ho ba?" Tanong ni Mang Roben.

"Opo Kuya" sagot ko habang inaayos padin ang gamit ko.

May isang oras rin bago kami makarating sa airport at hinabilin ko muna kay Mang Roben na tignan niya ng mabuti mga kapatid at pamangkin ko.

"Oh siya Mang Roben ingat nalang ho kayo pauwi"

"Sige po Madam" kumaway pa sakin at ganun din ako.

Pumasok na ako ng airport habang hila-hila ang isang maleta ko, hinanap ko si Trixie dahil nasa labas daw siya ng office ng manager ng airlines, pumunta muna ako dun dahil marami daw siyang dala, nasalubong ko pa siya na may mga bitbit na bag at papeles, kasama narin maleta niya.

Tinulungan ko nalang siya sa maleta habang hawak niya mga papeles at sariling bag, pumasok na kami ng kotse dahil tinatamad na kaming maglakad, lalo na si Trixie, tinulungan nalang siya ng mga crew na ipunta mga hawak niya sa loob ng eroplano kaya nakahinga pa siya ng maluwag.

Natulog nalang ako dahil kulang pa tulog ko sa bahay kagabi, nagising nalang ako sa pagyugyog ng kung sino sa katawan ko.

"Madam dito na tayo" dinig kong bulong ni Trixie.

"Oo ito na" sagot ko habang nakapikit padin.

Pagmulat ko ng mata nag-unat muna ako ng katawan bago kinuha mga gamit ko, habang ng lalakad ako papunta sa pinto ng eroplano may nasa lubong pa akong pilot at ngumiti siya sakin, ngumiti nalang ako at nagpatuloy sa paglalakad.

Lumabas ako ng eroplano at padahan-dahang bumaba ng hagdanan, nakita ko si Trixie na may kausap na lalaki sa gilid ng kotse kaya tinignan ko nalang siya at pinatapos sa mga ginagawa niya.

"Ay Madam andyan na pala kayo" gulat na sabi niya at tinulungan ako sa bag ko.

"Anong bang ginagawa mo diyan?"

"Madam, nagki-kwentuhan lang kami, ito nga pala si Captain Miller tapos andun pa 'yung pilot na Isa Madam, 'yung nagpalipad ng airplane" malanding sabi ng airplane.

"Nice to meet you po Madam" Sabi nung Captain Miller daw.

"Nice to meet you too, but please don't call me Madam, si Trixie lang nagsasabi nun sakin" mahinahon at nakangiting sabi ko.

"Ahh sensya na po-"

"Huwag mong tawagin na po" bulong ni Trixie.

"I mean pasensya na Hannah" kangiting sabi niya habang magkahawak parin kamay namin.

Binitawan na namin ang magkaparehong kamay, Sabi ni Trixie antayin muna namin 'yung isang captain.

"Ayan na Madam" kinikilig na sabi ni Trixie at hinampas hampas pa ako.