Loving Me Is Not Easy (Oneirataxia Series #1)

117

HANNAH POV

Nang lumayas ang mga reporter sa conference room dumating din naman si Katelyn at Jake na magka-holding hands at lumapit sakin.

"Hi Hannah, na miss kita!" Sigaw niya at yumakap pa sakin.

Seyempre matangkad ako kaya ako na mag-aadjust.

"Ano ginagawa niyo dito?" Tanong ko ng humiwalay na siya sakin.

"Actually dapat kahapon pa ito pero wala ka kaya ngayon nalang, papapirma ulit, need lang 'yan para dun sa Tagaytay"

Kinuha ko ang folder na binigay niya sakin at pinirmahan na saka ibinalik sakanya.

"Call me nalang kung may kaylangan pa kayo, ako narin kakausap kay Franklin-"

"Naku huwag mong ipa-back out mga pinapagawa niya" pagputol niya sakin.

"Bakit naman?"

"Seyempre naka hukay na at gumagawa nang bakal 'yung parang poste ba'yun tapos marami ng nagawa-ah basta huwag mo nalang sabihin kay Franklin na ipa-back out niya dahil kami lang rin mahihirapan" mabilis na sagot niya.

"Kakausapin ko lang siya kung may papadagdag pa sa gagawin niyo" pagtutuloy ko sa totoong sasabihin ko.

"Ahhhh 'yun naman pala, bakit hindi mo kasi sinabi"

Napasingkit ang mata ko at napataas ang kaliwa kong labi sa mga pinagsasabi nito.

Kahit kelan di rin nagbago.

"Sorry for being talkative of my wife, Miss Sanchez" singit ni Jake.

Ngayon kung nagulat ako kanina na hindi padin nagbago si Katelyn pero dito sa asawa niya ito naman ang tutal na nagbago ng malala.

"Ano kaba naman Jake! Sanay na ako sa asawa mo kahit anong mangyari diyan madaldal padin 'yan"

"Wow, ayus ah parang Ikaw pa itong na amnesia kesa dito kay Jake-"

"Hey I'm your husband!" Sigaw naman nito.

"Eh bakit Jake nga 'yung gusto kong sabihin eh!"

"I'm still your husband! Love ang callsign natin not my name!"

"Ah basta 'yun nga gusto ko eh, manigas ka!"sigaw nitong Katelyn.

Napahilamos si Jake ng mukha at tinignan ng seryoso sa mukha si Katelyn pero dumila lang ito.

"I said call me love not Jake!"

"'Yun nga kasi gusto ko eh! Ano ba! Manigas ka diyan!"

Kinagat ko nalang ang labi ko dahil sa ginagawa nila, hindi naman ako nandidiri dahil sa mga ginagawa nila sa harap ko pero ang cute nilang panoorin. Napatingin sila sakin dahil narinig yata ang tawa ko.

"....Oh ano ka naman diyan tumatawa ka nalang? Maghanap ka ng lalaki para may kaaway karin na ganito!" Sigaw din ni Katelyn kaya inirapan ko ito.

"I don't need Man in my life Mrs. Alvarado" pinandilatan ko ito kaya nag-mocked face naman ito.

"Edi hindi, maingit ka nalang sa relasyon ng iba"

"Alam mo Jake, mabuti pang edistansya mo sakin asawa mo" pagbabanta ko.

"I'm sorry we have to go now-"

"Ano ba nagbibiro lang ako eh, seryoso naman nito"

"Oo nga ganito lang 'yan, next time siya naman papaalala ko sayo, hindi ka pa niya kasi masyadong kilala as kaibigan natin"

"Teka ano ba kasing nangyari? Bakit siya nakalimot?"

"Actually ang totoo niyan kala namin temporary amnesia lang dahil 'yun ang sabi ng Doctor pero ang ending halos lahat nakalimutan niya"