Loving Me Is Not Easy (Oneirataxia Series #1)

114

HANNAH POV

Asa Eiffel Tower pero malayo dun, sa tapat niya lang dahil may bench na nakalagay, nakaupo lang kami habang ako kumakain ng ice cream habang ang kasama ko binabantayan lang yata ako nito.

Hindi ko na alam kung saan na sila Trixie ngayon pero mukhang maayos naman siya dahil nagdi-date yata 'yung dalawa, napatingin ako sa kamay ko dahil bigla niya itong hawakan.

"Let's go" aya niya at hinila na ako paalis sa bench.

"Teka bakit?"

"Someone took a picture of us"

Tumingin ako sa paligid at may mga sumunod saamin na mga camera at mas lalo akong nataranta dahil sa mga sumunod saamin, nang malapit na sila saamin ay may naririnig na akong salita nila.

".... Don't look at them, just walk faster" Sabi ng kasama ko.

"Axel" pagtawag ko sa pangalan niya niya mas lalo niyang hinigpitan pagkakahawak sa kamay ko.

Nilagay niya ang kamay niya sa balikat ko at hinablot ang ice cream ko saka itinapon ito, tinakpan niya ang mukha ko gamit ang kamay na pagkakaajbay niya sakin, huminto kami at doon ko nalang narinig ng mas malinaw kung anong mga sinasabi nila.

"Miss Hannah is that your new boyfriend?"

"Your manager says you ran away from them to get stuck in this country, us that true?"

"Miss Hannah Isn't that a photoshot? Is there a problem with your career?"

"Fuck" bulong ng kasama ko.

Nararamdaman kong bibigay na mga hita ko pero sakto namang pagkatumba ko hinila na ako ni Axel para pumasok sa taxi.

"à l'hôtel chouchou" Sabi nito sa driver at bumaling sakin. "You're okay?" Tanong niya.

Tumango nalang ako at isinandal niya ako sa balikat niya, nakaakbay parin siya sakin kaya mas lalo akong naiilang saamin.

"Balik na tayo" bulong ko sakanya.

"Pupunta na nga tayo sa hotel, just calm down muna" pinisil-pisil pa niya braso kong hawak niya kaya kumakalma narin ako.

Pagkarating namin sa tapat ng hotel binigay niya sakin 'yung sumbrero at scarf niya at pinulupot sa leeg ko para matakpan ang iba kong mukha, may iniabot pa siya sa driver at dun lang kami lumabas.

Humawak na naman siya sa balikat ko at mabilis kaming pumasok sa loob deretsyo sa elevator, hindi ako nagpanic sa elevator pero nagpapanic padin ako sa mga reporter.

"Calm down now, don't worry we're far from them" bulong niya.

Pagkabukas ng elevator mabilis padin ang paglakad namin hanggang sa makarating kami sa room namin ni Trixie, binuksan ko ito at pumasok na, napansin kong nasa labas padin siya kaya tinignan ko ito.

"Hindi ka papasok?"

"No without your permission" at iniwas niya tingin sakin.

"Okay Captain Axel Sullivan, you my permission to that you can enter to my room" kangiting sabi ko at narinig ko siyang tumawa ng mahina.

Pumasok siya kaya tinggal ko narin mga jacket, cap at scarf na nakapulupot sa katawan ko, tinignan ko si Axel kung anong ginagawa niya pero nakatingin lang saakin pero agad naman niya itong iniwas ang tingin.

"I think, I should go to my own room-"

"Why? Baka mamaya may mga reporter na naman sa labas"

"Just call me and I'll protect you to them" seryosong sagot niya.