ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕ Artist san (ကျွန်တော့်ရဲ့ Artist san)(Completed)

12

ခြန္​ခ်မ္​းက ဆိုင္​ကယ္​​ေနာက္​ၾကည္​့မွန္​က​ေနတစ္​ဆင္​့ ျမင္​​ေနရသည္​့သက္​ပိုင္​ရဲ႕ပံုစံ​ေၾကာင္​့ ဆိုင္​ကယ္​အ႐ွိန္ကို တစ္​ျဖည္းျဖည္​း​ေလ်ာ့ကာ ​ေျမျပင္​မွာ​ေျခ​ေထာက္​​ေထာက္​ ဆိုင္​ကယ္​ရပ္​၍ မွန္​ထဲမွာျမင္​​ေနရသည္​့သက္​ပိုင္​အား ၾကည္​့​ေနမိ၏။ သူသာ ျပန္​မလွည့္ဘဲဆက္​သြားရင္​ သက္​ပိုင္​က သူ႔ရဲ႕သ​ေဘာထားကိုသိ၍ ​ေတာင္း​​ဆိုမွာမဟုတ္​​ေတာ့။ တကယ္္​လို႔ သူသာ သက္​ပိုင္​ဆီသို႔ လွည္​့သြားလိုက္​ရင္​ သက္​ပိုင္​က ထပ္​​ေတာင္​းဆို​ေနဦးမွာပင္​။ မွန္​ထဲမွာ​ေပၚ​ေနသည္​့ သက္​ပိုင္​ရဲ႕ပံုရိပ္​​ေလးအားၾကည္​့ရင္​း လွည္​့သြားျခင္​းႏွင္​့မသြားျခင္​းၾကား သူ႔စိတ္​​​ေတြက​ေယာင္​​ေခ်ာက္​ျခားျဖစ္​​ေန၏။

"ကိုယ္​့လမ္​းကိုယ္​သြားတာအ​ေကာင္​းဆံုးပါပဲ"

​ေသခ်ာသည္​့ဆံုးျဖတ္​ခ်က္​ခ်ၿပီး​ေနာက္​ ဂ႐ုမစိုက္​ဖို႔ရြယ္​၍ ဆိုင္​ကယ္​ကိုအ႐ွိန္​ျပန္​တင္​ကာ ​​ေမာင္​းထြက္​သြားဖုိ႔လုပ္​သည္​။ သို႔​ေသာ္​ျငား ​ေ႐ွ႕တည္​့တည္​့သို႔ ဆိုင္​ကယ္​ဘီးႏွစ္​လွိမ္​့​ေလာက္​ လွိမ္​့လိုက္​​ခ်ိန္​မွာပဲ ႏွလံုးသားရဲ႕​ေစရာကို မလြန္​ဆန္​ႏိုင္​စြာ ​လက္​ကိုင္​အား ​ေနာက္​သို႔ျပန္​လွည္​့ဦးတည္​လိုက္​ပါသည္​။ ​ေခါင္​းကိုငံု႔၍ ​ေျမျပင္​​ေပၚ​ေျခဆင္​းထိုင္​​ေနသည္​့သက္​ပိုင္​​ေၾကာင္​့ သူ႔ႏွလံုးသားမွာ ဆစ္​ခနဲနာက်င္​လာကာ ဆိုင္​ကယ္​အ႐ွိန္​အား ပို၍တင္​လိုက္​သည္​။ စိုးရိမ္​စိတ္​​ေတြက ​မီးခဲျပင္​းျပင္​းျဖင္​့ အပူ​ေပးထား​ေသာ ေရ​ေႏြးလို ပြက္​ပြက္​ဆူလာကာ ထားခ့ဲဖို႔​ေတြးမိတဲ့ကိုယ္​့ကိုယ္​ ​ေသြးသံရဲရဲျဖစ္​သြား​ေအာင္​ထိ ထိုးလိုက္​ခ်င္​သည္​။ သက္​ပိုင္​အနား​ေရာက္​တာႏွင္​့ ဆိုင္​ကယ​္​​ေသခ်ာရပ္​ ဦးထုပ္​ကိုခြၽတ္​ရင္​း ဆိုင္​ကယ္​​ေပၚကအျမန္​ဆင္​းကာ ဦးထုပ္​အားမွန္​မွာခ်ိတ္​ၿပီး သက္​ပိုင္​ဆီသို႔အျမန္​​ေျပးသြားလိုက္​သည္​။  ထို႔​ေနာက္​ သက္​ပိုင္​အနား၌ ဒူး​ေထာက္​ထိုင္​ကာ သက္​ပိုင္​လက္​ဖဝါးကို ဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​သည္​။