နူးညံ့လြန္းသည္။ ဤမွ်ေလာက္ႏူးညံ့သည့္ အထိအေတြ႔ေလး ႐ွိပါဦးမည္လား။ ထိကပ္ေနရရံုပင္ သူ႔စိတ္မွာ မတင္းတိမ္ႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ သက္ပိုင္ပါးကေလးအားေပြ႔ကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြအား ပို၍ထိကပ္ေစပါ၏။ ေလာဘႀကီးစြာၿငိတြယ္မိလွ်င္လည္း မေကာင္းေသာအေျခအေနက ကပ္လိုက္လာသျဖင့္ အနမ္းအားရပ္တန္႔ၿပီး သက္ပိုင္မ်က္ႏွာေလးကိုပဲ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ နမ္းခံရတာေတာင္ မႏိုးတဲ့သက္ပိုင္ေၾကာင့္ ျပံဳးလိုက္မိေသးသည္။ တကယ္အိပ္ပုပ္ပဲ။
အိမ္ေမာက်ေနပါေသာ သက္ပိုင္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးအား ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေငးၾကည့္ေနမိလဲ သူမသိပါ။ ေလေျပေလးေတြ တစ္ေဝွ့ၿပီးတစ္ေဝွ့ တိုက္ခိုက္သြားသည္။ သင္းပ်ံ့လာေသာပန္းရနံ႔ေလးေတြအား ခဏခဏ ႐ွဴ ႐ိႈက္ရင္း သက္ပိုင္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုသာ အၾကည့္မလႊဲစတမ္း ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ယခုလည္း ေငးၾကည့္ေနဆဲျဖစ္ပါ၏။ သူၾကည့္ေနတုန္း သက္ပိုင္ရဲ႕မ်က္ခြံေလးေတြ လႈပ္႐ွားလာသျဖင့္ သက္ပိုင္ႏိုးလာေပေတာ့မည္။ ခြန္ခ်မ္းက ျပဳံးရင္းသာ သက္ပိုင္ရဲ႕ႏိုးထလာပံုကို ေငးၾကည့္ေနမိ၏။။
အိပ္စက္ျခင္းဆီမွကင္းလြတ္သည့္အခါ ပစၥဳပၸန္ကာလဆီသို႔ ျပန္၍အသက္ဝင္လာခ့ဲသည္။ သက္ပိုင္က လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေျမာက္ အေက်ာဆန္႔၍ မ်က္ခြံလႊာတံခါးကိုဖြင့္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတာက သူ႔ေဘးမွာလွဲအိပ္ေနကာ သူ႔ကိုျပံဳးၾကည့္ေနသည့္ ခြန္ခ်မ္းမ်က္ႏွာကို။
"မင္းအိပ္ပုပ္ႀကီးတယ္"
ခြန္ခ်မ္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ သက္ပိုင္က ဟီးခနဲရယ္လိုက္မိကာ......
"ခဏေလးပဲအိပ္တာပါ"
"မင္းရဲ႕ခဏေလးက နာရီခ်ီၾကာတယ္ေနာ္"
သက္ပိုင္က ခြန္ခ်မ္းအား အေျဖမေပးဘဲ ျပံဳးၾကည့္ေနမိသည္။ တစ္ေမြ႔ရာခင္းထဲ အတူေက်ာခ်အနားယူရျခင္းသည္ကား သူ႔အတြက္ၾကည္ႏူးစရာျဖစ္၏။ ခြန္ခ်မ္းရဲ႕ေႏြးေထြးတဲ့အၾကည့္ေတြအား သူ႔ဘဝေနာက္ဆံုးထြက္သက္ထိ မွတ္မိေနေအာင္ သူ႔ႏွလံုးသားထဲမွတ္သားလိုက္ပါသည္။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ Artist san (ကျွန်တော့်ရဲ့ Artist san)(Completed)
Romanceခြန္ခ်မ္းၿငိမ္း ႏွင့္ သက္ပိုင္သူ ခွန်ချမ်းငြိမ်း နှင့် သက်ပိုင်သူ