ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕ Artist san (ကျွန်တော့်ရဲ့ Artist san)(Completed)

Final

ခြန္​ခ်မ္​းက အလင္​းမ႐ွိ​ေသာ ဖုန္​းမ်က္​ႏွာျပင္​သို႔သာ စိုက္​ၾကည္​့၍ ငိုင္​​ေနသည္​။ အ​ေဖ့ဆီသို႔ ဖုန္​း​ေခၚလိုက္​ရမည္​လား၊ မ​ေခၚလိုက္​ရဘူးလားဆိုသည္​့အ​ေၾကာင္​းအား ဖုန္​းဖန္​သားျပင္​မွာ​ေပၚ​ေနသည္​့ ကိုယ္​့မ်က္​ႏွာကိုယ္​ၾကည္​့၍ စဥ္​းစား​ေနမိတာပင္​။ ​ေခၚခ်င္​​ေသာစိတ္​သ႑ာန္​႐ွိ​ေသာ္​ျငား မာနဆိုတဲ့စိတ္​သ႑ာန္​က တားဆီးထားသည္​။ မာနဆိုတဲ့စိတ္​သ႑ာန္​အား သူ႔စိတ္​အတြင္​း၌ အမွန္​ပင္​ ျပန္​၍ခြဲျခားပိုင္​းျဖတ္​ကာ ယခုအခ်ိန္​၌ သူ႔စိတ္​အိမ္​အတြင္​း ထားသင္​့လား၊ မထားသင္​့လား ျပန္​လည္​ပိုင္​းျဖတ္​ၾကည္​့လွ်င္​ ခ်စ္​ျခင္​းတရားမွာ မာနမလိုအပ္​​ေၾကာင္​း အ​ေျဖသာရ႐ွိသည္​။ သို႔​ေသာ္​လည္​း မ​ေဖ်ာက္​ဖ်က္​ႏိုင္​။

"ဟူး အိပ္​တာပဲ​ေကာင္​းတယ္​"

ဟုတ္​သည္​။ ပင္​ပန္​းစရာအ​ေတြးမ်ား ဘာမွမ​ေတြးတာဘဲ​ေကာင္​းသည္​။ မည္​သည္​့အ​ေတြးမွ မ​ေတြးမိ​ေတာ့​ေအာင္​ အိပ္​စက္​လိုက္​တာပဲ​ေကာင္​းသည္​။ ကိုင္​ထားသည္​့ဖုန္​းကို စားပြဲ​ေပၚတင္​ကာ ​ေမြ႔ရာ​ေပၚလွဲအိပ္​လိုက္​၏။ အိပ္​ၿပီးခ်င္​း၌ အခ်ိန္​ကိုက္​မည္​လာ​ေသာ ဖုန္​းျမည္​သံ​ေၾကာင္​့ စားပြဲ​ေပၚ႐ွိဖုန္​းကို လွဲလ်က္​ယူလိုက္​သည္​။ မထင္​မွတ္​စြာ ဖုန္​း​ေခၚသူသည္​ အ​ေဖ့ဆီမွျဖစ္​​ေနသည္​။ သက္​ျပင္​းက်ယ္​က်ယ္​ခ်ရင္​း ရင္​၌ျဖစ္​တည္​လာပါ​ေသာ အမုန္​းတရားတို္​့ကို သတိျဖင္​့ထိန္​း၍ ဖုန္​းကိုင္​လိုက္​၏။

"သား ခြန္​ခ်မ္​း အ​ေဖပါ"

ခြန္​ခ်မ္​းဘာမွမ​ေျပာမိ။

"အ​ေဖ သားနဲ႔စကား​ေျပာခ်င္​တယ္​ကြယ္​၊ အ​ေဖ သက္​ပိုင္​နဲ႔​ေတြ႔တဲ့ကိစၥက သားထင္​သလို သားတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ကိုခြဲဖို႔ မဟုတ္​ပါဘူးကြယ္​"

"သက္​ပိုင္​​ေျပာပါတယ္​"

ခြန္​ခ်မ္​းရဲ႕​​ေျဖသံၾကားမွ ဦးသန္​႔စင္​ခင္​ဗ်ာ ရင္​ဝမွာတစ္​​ေနပါ​ေသာ စိုးရိမ္​စိတ္​ကို ​ေျဖ​ေလ်ာ့ႏိုင္​​ေတာ့သည္​။

"အ​ေဖ သားနဲ႔​ေတြ႕လို႔ရမလား၊ အ​ေဖ မနက္​ျဖန္​ျပန္​ရ​ေတာ့မယ္​ မျပန္​ခင္​ သားနဲ႔​ေတြ႔လို႔ရမလား"