ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕ Artist san (ကျွန်တော့်ရဲ့ Artist san)(Completed)

22

ျမင္​ရတဲ့တစ္​ထပ္​အိမ္​က​ေလးကို ႏွစ္​​ေယာက္​သား ရပ္​ၾကည္​့​ေနမိၾကသည္​။ ခြန္​ခ်မ္​းက သူ႔​ေဘးမွာရပ္​​ေနသည္​့ သက္​ပိုင္​အား ​ေစာင္​းငဲ့ၾကည္​့ကာ သက္​ပိုင္​ရဲ႕လက္​ဖဝါး​ေလးကို ဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​သည္​။ လွည္​့ၾကည္​့လာသည္​့ သက္​ပိုင္​ရဲ႕အၾကည္​့​ေတြအား ​ေႏြး​ေထြးစြာႀကိဳဆိုၿပီး​ေနာက္​ သူ႔ဘက္​မွ​ေျခလွမ္​းစလွမ္​း၍ အိမ္​ထဲသို႔သြားရန္​ဦးတည္​လိုက္​၏။ ခ်စ္​သူအျဖစ္​ အတူလက္​တြဲၿပီျဖစ္​၍ ထိုသို႔လက္​တြဲၿပီျဖစ္​​ေၾကာင္​း သက္​ပိုင္​ရဲ႕အ​ေမ့အား အသိ​ေပးမည္​ျဖစ္​သည္​။ ခြန္​ခ်မ္​းက သက္​ပိုင္​ရဲ႕လက္​ဖဝါး​ေလးကို ပိုတင္​းၾကပ္​စြာဆုပ္​ကိုင္​ၿပိး အ​ေမ႐ွိမည့္အိမ္​ထဲသို႔ ဝင္​ခ့ဲသည္​။ သက္​ပိုင္​ကလည္း ခြန္​ခ်မ္​းလက္​ဖဝါးကို ခပ္​တင္​းတင္​းဆုပ္​ကိုင္​ကာ ယံုၾကည္​မႈမ်ားျဖင္​့ အိမ္​ထဲသို႔ဝင္​ခ့ဲသည္​။

အ​ေမ မီးဖုိခန္​းထဲမွာပဲ႐ွိမည္​ျဖစ္​၍ ႏွစ္​​ေယာက္​သား မီးဖိုခန္​းထဲသို႔ပဲ ဝင္​ခဲ့ၾကသည္​။ မီးဖိုခန္​းထဲ၌ ​စားဖို႔​ေသာက္​ဖို႔ျပင္​ဆင္​​ေနပါ​ေသာ အ​ေမ့ကို​ေတြ႕သည္​့အခါ သက္​ပိုင္​ျပံဳးလိုက္​မိသည္​။

"အ​ေမ"

သက္​ပိုင္​ရဲ႕​ေခၚသံ​ေၾကာင္​့ ​ေဒၚသူက သက္​ပိုင္​ဘက္​သို႔လွည္​့ကာ....

"​သား​ေလး ေက်ာင္​းျပန္​လာၿပီလား အယ္​ ခြန္​ခ်မ္​း​ေကာလား"

"ဟုတ္​က့ဲဗ်"

ခြန္​ခ်မ္​းက အျပံဳးတစ္​ပြင္​့ျဖင္​့​ေျဖလိုက္​သည္​။

"လာ​ေလ လာ ​ေရ​ေလး​ေသာက္က်ဦး အ​ေမာ​ေျပ"

​ေဒၚသူက လာဖို႔​ေခၚလိုက္​ၿပီး ဖန္​ခြက္​ႏွစ္​ခြက္​ထဲသို႔ ​ေရထည္​့​ေနလိုက္​၏။ သို႔​ေသာ္​လည္​း ​ေလွ်ာက္​မလာက်သည္​့ သားႏွစ္​​ေယာက္​ေၾကာင္​့ ​ေဒၚသူက သားႏွစ္​​ေယာက္​ဘက္​သို႔ ျပန္​လွည္​့လိုက္​သည္​။ ထိုအခါမွ တြဲထားက်သည္​့သားႏွစ္​​ေယာက္​ရဲ႕လက္​တစ္​စံုကို ​ေတြ႔သည္​့အခါ တစ္​ခုခုမ်ား​ေျပာစရာ႐ွိလို႔မ်ားလားလို႔ ​ေတြးမိသြားသည္​။