ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕ Artist san (ကျွန်တော့်ရဲ့ Artist san)(Completed)

17

ခြန္​ခ်မ္​းက အခန္​းျပတင္​း​ေပါက္​က​ေန ျမင္​​ေနရသည္​့ ​ေကာင္​းကင္​ဆီမွ သက္​ဆင္​းလာပါ​ေသာ မိုးဖြဲ​ေလး​ေတြကိုၾကည့္ကာ ထိုမိုးဖြဲ​ေလး​ေတြႏွင္​့ ထိ​ေတြ႔ခ်င္​စိတ္​ ျပင္​းပ်လာ၏။ ထိုမိုး​ဖြဲ​ေလး​ေတြကို သူခ​်စ္​သည္​။ ထိုမိုး​ဖြဲေလး​ေတြရဲ႕ထိ​ေတြ႕မႈက သူ႔ခံစားခ​်က္​​ေတြကို သစ္​လြင္​​ေစသည္​။ ထိုမိုး​ဖြဲ​ေလး​ေတြအား ထိ​ေတြ႔ရာမွ ခံစားရ​ေသာ ​ေအးစက္​မႈသည္​ကား သူ႔ရင္​တြင္​း႐ွိအပူမီးမ်ားကို ၿငိမ္​း​ေအး​ေစသည္​။ ထုိ႔အျပင္​ သူ႔မ်က္​ရည္​စက္​​ေတြအား ထိုမိုး​ဖြဲက​ေလးမ်ားသည္​ လူအမ်ားမျမင္​​ေအာင္​ ဖံုးကြယ္​​ေပးထားႏိုင္​သည္​မလား။ ထိုသို႔​ေသာစြမ္​း​ေဆာင္​ႏိုင္​ပါ​ေသာ မိုး​ဖြဲ​ေလး​ေတြကို သူႏွစ္​သက္​သည္​။ ထို႔​ေၾကာင္​့ ဆရာမသင္​ေနတဲ့ဂ်ပန္​စကား​ေတြကိုပင္​ သူ႔မွာအာရံုမစိုက္​ႏိုင္​ဘဲ မိုးဖြဲေလး​ေတြကို ၾကည္​့​ေနမိပါသည္​။

မၾကာခင္​ သူတို႔အတန္​းလည္​းဆင္​း​ေပၿပီ။ ဆရာမအား ႏႈတ္​ဆက္​ၿပီးတာႏွင္​့ ​ေက်ာပိုးအိတ္​ထဲ စာအုပ္​​ေတြကို​ေကာက္​ထည္​့ကာ ထီးျဖဴ ကိုယူ၍ အခန္​းအျပင္​သို႔ သူ႔​ေျခလွမ္​း​ေတြအား ခပ္​သြက္​သြက္​လွမ္​းလိုက္​၏။ သို႔​ေသာ္​လည္​း အခန္​း​ေ႐ွ႕​ေရာက္​​ေရာက္​ခ်င္​း သက္​ပိုင္ကို​ေတြ႔လိုက္​ရတာ​ေၾကာင္​့ သူ႔​ေျခလွမ္​း​ေတြသည္​လည္​း ရပ္​တန္​႔သြားရသည္​။

"ခ်မ္​းၿငိမ္​းရာ ဘယ္​သြားမလို႔လဲ ထမင္​းအတူစားမယ္​​ေလ"

သက္​ပိုင္​က ခြန္​ခ်မ္​း​ေ႐ွ႕သို႔တိုးကပ္​လိုက္​ၿပီး ကိုင္ထားသည့္ ​​ထမင္​းဘူးကို​ေျမာက္​ျပ၏။

ခြန္​ခ်မ္​းက သက္​ပိုင္​ကိုၾကည့္ကာ....

"​ေရကန္​နားသြားမလို႔"

"ဟင္​ မိုးဖြဲ​ေလး​ေတြက်​ေနတာကို"

သက္​ပိုင္​က မိုးဖြဲဖြဲက်​ေနသည္​့အျပင္​ကိုၾကည္​့ရင္​း ဆိုလိုက္​သည္​။

"ထီးပါတယ္​​ေလ"

ခြန္​ခ်မ္​းက သူ႔လက္​ထဲကထီးကို​ေျမာက္​ျပ၏။ သက္​ပိုင္​က မိုးဖြဲ​ေလး​ေတြကိုၾကည္​့​ေနရာမွ ခြန္​ခ်မ္​းလက္​ထဲ႐ွိ အျဖဴ ​ေရာင္​ထီးတစ္​လက္​ကိုၾကည့္ရင္​း ျပံဳးလိုက္​မိကာ ခြန္​ခ်မ္​း​​ေဘးသို႔သြား၍ ခြန္​ခ်မ္​းလက္​ဖဝါးကိုဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​၏။