"let me do it keshav...." ලෙඩාගේ ඇඳ ලඟ ඉඳන් cpr දිදී හිටපු දාඩිය පෙරාගෙන ඉඳපු පොඩි එකාට අමාරුයි කියලා තේරුන නිසා මං ටක්ගාලා එයා එක්ක තැන් මාරු කරගත්තා. මං උපරිම ශක්තියෙන් ඇඳේ හිටපු මැදි වයසේ ගැහැණු කෙනාට cpr දෙන්න පටන් ගත්තා. විනාඩියකින් විතර පස්සේ ඒ හාර්ට් එක ආයෙම ගැහෙන්න ගත්තේ මාව එතන ඉඳපු චිරාත් අයියගේ ඇඟට හේත්තු කරවමින්.
"good job පුතා....well done" ජෙනරල් සර්ජරි ඩිපාර්ට්මන්ට් එකේ සර් මගේ පිටට තට්ටුවක් දාගෙන ගියා. මං කවුරුහරි ගෙනත් දුන්න පුටුවට කඩාගෙන වැටුනේ දාඩිය පිහිදන ගමන්. මං එහෙම්මම වටපිට බලනකොට කේශව් පුටුවක ඉඳගෙන හති අරිනවා. මං එයා දිහා බලලා ස්තූති පූර්වක බැල්මක් දානකොට පොඩි එකා හිනාවුනා. මට ඇතුලේ ඉන්න බෑ වගේ හිතුන නිසා චිරාත් අයියා එක්ක ඉස්සෙල්ලා හිටපු තැනටම ආවා.
"උඹ නම් මාරයී මල්ලි. කොච්චර මහන්සි වුනත් උඹ කිසි දෙයක් අතාරින්නෑ" චිරාත් අයියා මගේ තෙත කොණ්ඩේ අස්සෙන් ඇඟිලි යවන ගමන් කියද්දි මං හිනා වුනා.
"වොශ් එකක් දාගෙන එමුද අයියේ...? මට දාඩියයි..." මං චිරාත් අයියට කිව්වා.
"යං...."
..............................................................
අපි දෙන්නා වොශ් එකක් දාගෙන පොඩ්ඩක් එලියට ආවේ අපෙ තේ කොල ඉවර වෙලා තිබුන නිසා. ඩියෝන් ගෙදර ගිහින් නිසා මිසක්...නැත්තන් එයත් අපි එක්ක එලියට එනවා. යක්කු ගස් නගින වෙලාවට තමා අපි පාරට බහින්නේ. අවුලක් නෑ සුපර් මාර්කට් එක 24 අවර්ස් ඕපන්. අපි දෙන්නා සීතලට ගැහි ගැහි එස්කිමෝ කොල්ලෝ දෙන්නෙක් වගේ ග්ලවුස් , මෆ්ලර්ස් දාගෙන පාර දිගේ හෙමිහිට දිව්වා. තේ කොලත් අරගෙන මාර්කට් එකේ වටේකුත් දාලා අපි දෙන්නා බිල් එක ගෙවන්න ගියා. සීතලට රතුවෙලා ඉඳපු අපි දෙන්නා දිහා බල බල කැශියර් කෙල්ලෝ ටික හිනාවෙනකොට මං එයාලට ඇහැකුත් ගහගෙනම එලියට ආවා. අපි දෙන්නා එලියට එද්දිම,
"ආ වීරයා.....හහ්....මං මේ හම්බෙනකන් ඇඟිලි ගැන ගැන හිටියේ...." කවුද මනුස්සයෙක් අපේ ඉස්සරහට ඇවිත් කියද්දි මං චිරාත් අයියව අතින් පස්සට කරා.
YOU ARE READING
Drizzle
General Fictionරළු දෙඅත'තර ගැවසෙමී නුඹෙ ආලේ තරමත් දන්නෙමී මුදු වදන් දෙන්නෙමී නුඹ අහිංසක බව දන්නෙමී _කොල පාට ඇස්_ තුරුල්ලේ සඟවමී නුඹව කාටත් නොමදෙමී රැකගමී තුටු කරනෙමී නුඹ මගෙම බව සපථ කරනෙමී _රත්තරන් ඇ...
