අපි කට්ටියම ලෑස්ති වෙලා බෑග්ස් අරන් පල්ලෙහාට ආවා.
"දැන් කොහොමද යන්නේ කියපල්ලා..." සාකේත අයියා සෙටියෙන් ඉඳගන්න ගමන් කිව්වා.
"චිරාත්ගේ කාර් එකේ යමුද...?" ඩියෝන් ඇහුවා.
"ඉතින් බයික් තුනේ යමුකෝ....." මං යෝජනා කරේ කාර් එකට වඩා ඒක මේ හදිස්සි වෙලාවේ ලේසි නිසා. අනික අපි 5 දෙනාම ආසම වැඩක් තමා බයික් වල දුර ගමන් යන එක. පොඩී නිවාඩුවක් හම්බුනත් 5 දෙනා එකතු වෙලා බයික් වල රට වටේ යන එක අපේ පොදු හොබී එකක් වෙලා තිබ්බා.
"අන්න වැඩේ. වැඩි වෙලාවක් යන එකකුත් නෑ" ඩියෝන් කියනකොට අනික් අයත් ඒකට එකඟ වෙලා නැගිට්ටා.
"ඒත්....සාකේතට පුලුවන්ද....තනියම එක දිගට....." චිරාත් අයියා අහනකොට බැක්පැක් එක පිටේ දාගෙන බකල්ස් තද කරන ගමන් ඉඳපු සාකේත අයියා හයියෙන් හිනා වුනා.
"බලහන් ඉතින්..යාලුවා මං ගැන දන්න තරම...ඕයී...තොපි නැතුව යන්න පිටත් වුනා නම් ඒ යන්නෙත් බයික් එකේම තමා....අවුරුදු ගානක් දැන් රෑ වෙලා නිවාඩු හම්බුනාම මායි යශුයි යන්නේ බයික් දෙකේ තමා....ප්ෆ්ෆ්ට්ට්ට්...." සාකේත අයියා චිරාත් අයියට නෝන්ඩියක් දැම්මා. අපි හැමෝම හිනා වෙනකොට චිරාත් අයියා ඔරෝගෙන ගිහින් බයික් එකට නැග්ගා. අපි කට්ටිය ගෙදර දොරවල් වහලා ලයිට්ස් ඕෆ් කරලා නගිනකොට චිරාත් අයියා යතුරත් දාලා ස්ටාර්ට් කරලත් ඉවරයි.
"උඹ ගෙනියනවද?" ඩියෝන් චිරාත් අයියගෙන් ඇහුවා. "මට දීපන්....මං අරන් යන්නම්..."
"බ්ලෑහ්හ්....තොට වඩා හොඳට මට බයික් පදින්න පුලාන්....නැගපන් ගුටි නොකා." චිරාත් අයියා හෙල්මට් එක ඩියෝන්ට දෙන ගමන් කියනකොට ඌත් හිනාවෙවී සද්ද නැතුව නැග්ගේ චිරාත් අයියා කිව්වොත් ආයේ ඒක සක්කරයටවත් වෙනස් කරන්න බැරි නිසා. සිරාවටම උන් දෙන්නා මාර විදියට වෙනස්කම් ගලපන් ජීවත් වෙන ඩබලක්. සමානකමක් ඇත්තෙම නැති තරන් උන් දෙන්නගේ.
"ඕ ඉතින්...රෑට රෑට පදිනවා නැතෑ...." යශ් කුණුහරුප කතාවක් කියාගෙනම මගේ අතින් ඇදන් බයික් එකට නගිද්දි චිරාත් අයියා බයික් එක රේස් කරගෙන අපේ එකට ඉස්සරහට ගන්න ගමන් යශ්ට හොඳ පාරක් උරහිසට ගැහුවා.
YOU ARE READING
Drizzle
General Fictionරළු දෙඅත'තර ගැවසෙමී නුඹෙ ආලේ තරමත් දන්නෙමී මුදු වදන් දෙන්නෙමී නුඹ අහිංසක බව දන්නෙමී _කොල පාට ඇස්_ තුරුල්ලේ සඟවමී නුඹව කාටත් නොමදෙමී රැකගමී තුටු කරනෙමී නුඹ මගෙම බව සපථ කරනෙමී _රත්තරන් ඇ...
