SENSİZ BEN...

SARHOŞ

Merhabalar benim tatlı, minik, sevimli mi sevimli baykuşlarım 🦉. Nasılsınız? İyi misiniz? Umarım hepiniz iyisinizdir. Lafı çok uzatıp canınızı sıkmadan hemen susuyorum. Hepinize iyi okumalar, sizleri seviyorum... ❤️ ❤️ ❤️

TİBET'TEN

"Merhaba güzellik."
"Siz de kimsiniz?"
"Sana, seni gelip alacağımı, bir daha ayrılmayacağımızı söylemiştim değil mi? Senin için geldim, bizim için geldim Serçe'm."
"Ne saçmalıyorsun sen Balkır? Ne almasından bahsediyorsun?"
"Ama daha bugün konuştuk canım. Hatırlamıyor musun yoksa?"

İğrenç bir kahkaha attığı sırada Cevza'yı arkama doğru çekmeye çalıştım. Zor da olsa başardığımda sinirle Balkır'a ve adamlarına bakmaya başladım.

"Bas git lan. Elimden bir kaza çıkacak yoksa."
"Ahahah senin elinden çıkacak kazadan ne olur be. Tutun şunu."

Üzerime doğru gelen iki adamı nasıl atlatacağımı düşünene kadar ne kadar uğraşsam da çoktan yakalanmıştım.

"Bırakın beni. Cevza korkma güzelim ben buradayım."
"Ne korkucam iki veletten ya. Parmağımda oynatırım ben onları."

"Eski halin olsaydı yapabilirdin ama vurdurduğum için artık eski gücünde değilsin. Alın kızı."
"Hayır, hayır bırakın onu."

Cevza'nın üzerine doğru giden iki adamı durdurmak için yanımdakilerden kurtulmam gerekiyordu. Çırpınmaya başladım. Tam ellerinden kurtulmuştum ki karnıma yediğim yumrukla iki büklüm oldum. O sırada iki adam Cevza'yı kollarından yakalamıştı ve Cevza da çırpınmaya başlamıştı.

"Balkır bırak Tibet'i."
"Tabii canım ne demezsin. Dövün şunu da aklı başına gelsin."

Verilen emirle yanımdakiler bana vurmaya başladı. Yerimden kalkıp Cevza'nın yanına gitmeye çalıştıkça daha sert şekilde vurmaya devam ettiler.

"Hayııır. Balkır yeter. Vurmayın ne olur. Rahat bırakın onu. Ne istersen yaparım Balkır lütfen canını daha fazla yakmayın."
"Öyle mi güzelim?"
"Cevza saçmalama, iyiyim ben. Konuşma şu herifle. Aahh."
"Balkır dedim."
"Tamam, kesin vurmayı. Benimle geliyorsun Serçe."
"Nereye?"
"Cevza."
"Susturun şunu."

Saçımdan tutup kafamı geriye çekerek ağzımı eliyle kapattı. Hiçbir işe yaramıyordum. Cevza şu anda tehlikedeydi ve ben onu kurtaramıyordum.

"Kızı arabaya götürün. Şu çocuğu da bir yere atın artık."
"O iş biraz zor Akçalı."

Göz ucuyla gelenlere bakmaya çalıştım fakat iki siyah giyimli adamdan başka bir şey görmüyordum. Ama sesin sahibini tanıyordum.

"Ooo Berke gelmiş. Görüşmeyeli bayağı oldu, değil mi? Kızı yere yatırın biriniz başında beklesin bir de onunla uğraşmayalım."
"Kızı rahat bırak Balkır. Aranıyorsun, kaçsan iyi edersin."
"Rahat dursana kızım."
"Kalk üstümden şerefsiz. Adil davran da bir güzel benzeteyim seni."
"Patron şu kızına bir şey söyle rahat dursun. Bir de kafa tutuyor benzetecekmiş beni."
"Bence Cevza'yı küçümseme koçum. Emin ol iki kişiyi tekte alır. Daha doğrusu alırdı siz onu vurmadan önce."

Konuşurken arkasını dönüp bakmamıştı bile. Gözleri sadece Berke'ye kilitlenmişti. Cevza sırtında oturan adam yüzünden can çekişiyordu. Balkır'ın yanındaki adamların sayısı zaman geçtikçe çoğalıyordu. Benim yanımdakilerden bir tanesi de onun yanına gitmiş ve dövüşmeye hazır şekilde bekliyordu.