အပိုင္း ၂၂

13 2 0
                                    

ဒီဓာတ္ေလွကားေတြက လိုအပ္တာထက္ပိုၿပီး ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးဖူးသည္။ အထူးသျဖင့္ Solo ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေန႔တိုင္းေခၚသြားေနၾက VIPဓာတ္ေလွကားေပါ့…

ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ အရမ္းက်ဥ္းၾကပ္ေနၿပီး ေျခခ်စရာမရွိေတာ့ဘူးေတာင္ ထင္ေနမိသည္။ ေစာနက ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင့္ အခုအခ်ိန္မွာ ကသိကေအာက္ႏွင့္ ေနရခက္တဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထားျဖစ္ေနသည္။

Soloက ဓာတ္ေလွကားအတြင္းဘက္ေထာင့္နားေလးမွာ ရပ္ေနသည္။ သူ႔ရဲ႕ေဘးမွာက ကၽြန္ေတာ္… သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာက ေစာနကအတိုင္း မေျပာင္းလဲဘဲ ေအးစက္စက္ပံုစံျဖစ္ေနၿပီး သိပ္အေျခအေနမေကာင္းတဲ႔အေငြ႕အသက္ေတြ ထုတ္လႊင့္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ခံစားလာရသည္။ ဓာတ္ေလွကားရဲ႕တစ္ဖက္ျခမ္းမွာေတာ့ Khun Jayက ဓာတ္ေလွကားနံရံကို မွီၿပီး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ ရပ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲမွာ ရပ္ေနတဲ႔ၾကားလူျဖစ္ေနသည္။

အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ အခုလိုမ်ိဳး ကေမာက္ကမအျဖစ္အပ်က္ႀကီးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမေျပာႏူိင္ဘဲ ဆြံ႕အေနမိသည္။

'အစ္ကို ဘယ္အထပ္မွာေနမွာလဲ မသိဘူး'

ကၽြန္ေတာ္ တိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြဲတဲ႔အေနနဲ႔ Khun Jayကို ေမးလိုက္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အထပ္အတူတူဘဲလို႔ေတာ့ ေျပာလာရင္ ဒါက အမွန္မဟုတ္ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲ႔အထပ္တစ္ခုလံုးက ေခြးေပါက္စေလးရဲ႕သီးသန္႔ေနရာျဖစ္ပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အခန္းရဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ အခန္းတစ္ခုရွိတယ္ဆိုေပမယ္႔ လူေနတာကို မေတြ႕ရဘူး။

'ေအာက္ထပ္မွာပါ' သူက လွည့္လာၿပီးေတာ့ ခပ္မွိန္မွိန္အျပံဳးေလး ျပံဳးျပလာသည္။ ဓာတ္ေလွကားက သူေနတဲ႔အထပ္သို႔ ေရာက္တဲ႔အခါမွာေတာ့ တံခါးက ပြင့္သြားသည္။ 'ဒီအထပ္ေလ…'

'ဘာလို႔ ဒီကို ျပန္လာတာလဲ' ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ရပ္တန္႔သြားတာမဟုတ္… ဓာတ္ေလွကားထဲကေန ထြက္ဖို႔လုပ္ေနတဲ႔ Khun Jayရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကလည္ ရပ္တန္႔သြားပံုရသည္။ ၿပီးတဲ႔အခါ သူက အေနာက္သို႔ လွည့္လာၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္႔ေဘးနားက Soloရဲ႕မ်က္လံုးေတြကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။

OXYGEN - ออกซิเจน (မြန်မာဘာသာပြန်) [Completed]Where stories live. Discover now