သမီး... ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ..'
ႏြယ္က အတတ္နိုင္ဆုံး ႐ုပ္ကိုတည္ကာ..
' ဟမ္.. ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အေမရဲ့...'
ႏြယ္လည္း အရမ္းသိသာေနလားဟု ေတြးမိကာ နံရံေပၚမွာကပ္ထားသည့္ မွန္ေလးဆီ ေစာင္းၾကည့္လိုက္သည္။
' သမီး မေန႔က အိမ္ျပန္လာကတည္းက တစ္ေယာက္တည္း ရယ္လိုက္ျပဳံးလိုက္နဲ႔.. စိတ္မွန္ပါေသးတယ္ေနာ္..'
ႏြယ္က အားရပါးရရယ္လိုက္ၿပီး အေမ့အတြက္ ေဆးေသာက္ဖို႔ ေရတစ္ခြက္ ထခပ္လိုက္သည္။
' ဟာသကားၾကည့္ထားလို႔ ေတြးမိတိုင္း ရယ္ခ်င္ေနတာ...'
ႏြယ့္အေမကေတာ့ ႏြယ္လွိမ့္သမၽွ မယုံခ်င္ယုံခ်င္ႏွင့္ ယုံေနရကာ.. ႏြယ့္လက္မွဒဏ္ရာကို လွစ္ခနဲ ျမင္လိုက္သည့္ပုံေပၚသည္။
' သမီး.. လက္က ဘာျဖစ္တာလဲ..'
ႏြယ္က ဒဏ္ရာကိုဝွက္လိုက္ရင္း ျပဳံးျပကာ
' ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အေမရဲ့.. ဆိုင္မွာဓားရွတာ..'
' ဓားရွရေအာင္ ညည္းက ဟင္းခ်က္ရတာက်ေနတာပဲ.. ေပးေပး.. ေဆးျပန္ထည့္ရမယ္..'
ဟု ဆိုကာ ႏြယ့္လက္ကို အတင္းဆြဲရင္း ကပ္ထားသည့္ပလာစတာကို ခြာမည္လုပ္ေတာ့ ႏြယ္က အလန႔္တၾကားျဖစ္သြားသည္။
' နိုး.. နိုး.. မခြာနဲ႔ အေမ..'
ဟု ဆိုကာ ကြာသြားေသာေနရာေလးကို လက္ျဖင့္အသာဖိထားလိုက္သည္။
' မေန႔ညထဲကဟာေလ.. ေရာဂါပိုးေတြ ဝင္ကုန္မွာေပါ့..'
' ရပါတယ္ အေမရယ္.. အပိုကုန္တယ္ ထားလိုက္ပါ.. ၿပီးရင္ ေပ်ာက္သြားမွာပါ...'
ႏြယ္က ဆံပင္ကိုအေျပာင္သိမ္း.. ေသခ်ာစုစည္းလိုက္ကာ မွန္ထဲတြင္ ဟိုလွည့္လိုက္ ဒီလွည့္လိုက္ၾကည့္ၿပီး အိမ္ထဲက ထြက္လာခဲ့သည္။ ႏြယ္သည္ မ်က္ႏွာေပၚ ခပ္ျဖာျဖာက်လာေသာ ေနေရာင္ကို လက္ျဖင့္ကာလိုက္ၿပီး ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အျဖဴေရာင္တိမ္တိုက္ေလးေတြက အဆုပ္လိုက္ အဆုပ္လိုက္..။ ႏြယ္သည္ အိမ္ေရွ႕ပန္းအိုးထဲမွာ စိုက္ထားေသာ cosmos ပန္းအဝါေလးကို ေခါင္းေပၚမွာစိုက္ကာ.. သီခ်င္းေလးတညည္းညည္းျဖင့္ ေလၽွာက္လာခဲ့သည္။
YOU ARE READING
ချစ်ရပါသောနွယ်
Romanceတစ်ပါးသူတစ်ယောက်ကို အမှီပြုပြီးမှရှင်သန်ရတဲ့ဘဝမျိုးကို မင်းသိလား...၊ ခပ်မြင့်မြင့်ရောက်ချင်လွန်းလို့ တွေ့ကရာဖက်တွယ်ပြီး ရှင်သန်ရတဲ့နွယ်မျှင်တွေနဲ့တော့ တို့ကမတူဘူး ကိုယ်ဟာ တိမ်မျှင်တွေပေါ်က စိမ်းမြနွယ်...၊
