Part 3 (Zawgyi)

46 0 0
                                    

စာသင္ခ်ိန္ၿပီးလို႔ ေနာက္စာသင္ခ်ိန္အကူး ဆရာမမလာေသးတာမို႔ အ႐ုပ္ေလးနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မိမိေက်ာ္တို႔ စာေရးေနၾကသည္။ထိုစဥ္ ေက်ာင္းအုပ္ကိုယ္တိုင္ အခန္းထဲ ဝင္လာတာမို႔ အားလုံးမတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၾကသည္။

"မဂၤလာပါ ဆရာမႀကီး"

"ေအးေအး ထိုင္ လက္ေဆာင္မြန္က ဘယ္သူလဲ မတ္တပ္ရပ္စမ္း"

အ႐ုပ္ေလး မ်က္လုံးေလးျပဴးသြားၿပီး ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္ လို႔ေတြးမိသည္။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး သူ႔ကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ၿပီးမွ အနားလာကာ ခုံကိုလက္ညႇိုးနဲ႔ထိုးရင္း

"လြယ္အိတ္ထုတ္"

"ရွင္ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့"

ဘာမွန္းမသ္ိဘဲ ထုတ္ေပးလိုက္ရသည္။မိမိေက်ာ္ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း မ်က္လုံးေလးပင့္ ေမးကေလးေငါ့ၿပီး ေမးေန၏။ ဘာမွမသိတာေၾကာင့္ ေခါင္းသာခါျပလိုက္သည္။

"ဒါ ညည္းပစၥည္းလား"

"ဟို မဟုတ္ပါဘူး ဆရာမႀကီး ဘယ္လိုေရာက္...."

"ဘာလို႔သူမ်ားပစၥည္းက္ိုခိုးရတာလဲ"

"မ မခိုးပါဘူး သမီးမခိုးဘူးဆရာမႀကီး ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သမီးလြယ္အိတ္ထဲ ေရာက္လာလဲမသိဘူး"

"ညည္းမထည့္ထားဘဲ ဘယ္သူလာထည့္မလဲ ပန္း႐ုံက သူ႔စိန္ကလစ္ေပ်ာက္သြားတယ္လို႔ လာတိုင္တယ္ အခုညည္းဆီမွာေတြ႕တယ္ ဝန္ခံရင္ဝန္ခံ ဝန္မခံရင္ အျပစ္ပိုႀကီးသြားမယ္"

"ဟင့္အင္း သမီးမယူပါဘူး ဆရာမႀကီးရယ္ တကယ္ပါ သူ႔ဘာသာသူ လာထည့္ထားတာျဖစ္မွာပါ"

"နင္ငါ့ကိုစြပ္စြဲေနတာလား ငါကဘာလို႔ တန္ဖိုးရွိတဲ့ကလစ္ကို နင့္လြယ္အိတ္ထဲ ထည့္ရမွာလဲ ငါမ႐ူးဘူးဟဲ့"

"ေတာ္ေတာ္ ဒါသမီးကလစ္လား ေသခ်ာၾကည့္ပါဦး "

"ဟုတ္ပါတယ္ဆရာမႀကီး ဒီကလစ္က တန္ဖိုးရွိတယ္ဆိုတာထက္ ေမေမေမြးေန႔လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးထားလို႔ပါ"

"ဟုတ္ပါၿပီ ေရာ့ သမီးလည္းေနာက္ဆို တန္ဖိုးႀကီးတာေတြ ေက်ာင္းကို ဝတ္မလာခဲ့နဲ႔ ....လိုက္ခဲ့ လက္ေဆာင္မြန္ ငါ့႐ုံးခန္းကို"

မင်းရဲ့ပိုင်ရှင်Where stories live. Discover now