Part 16 (Zawgyi)

23 0 0
                                    

ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ၿပီမို႔ မင္းဘုန္းျမတ္ရန္ကုန္ကို ျပန္လာခဲ့သည္။သူေရာက္ေနမွန္းသိေတာ့ စိုင္းရာဇာေရာက္ခ်လာသည္။ပန္း႐ုံမွာ သူနဲ႔အတူမေနဘဲ သန္လ်င္မွာ အေဆာင္ငွားေနသည္။သူမက သန္လ်င္က နည္းပညာတကၠသိုလ္မွာ ဗိသုကာပညာအထူးျပဳနဲ႔တက္ေရာက္ေနတာျဖစ္သည္။

"ဘယ္လိုလဲ အဆင္ေျပခဲ့တယ္မို႔လား"

အိမ္ျပန္ရင္ အ႐ုပ္ေလးကို ဖြင့္ေျပာမယ္လို႔ ေျပာျပထားသည့္အတြက္ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ေခါင္းခါျပလိုက္တာေၾကာင့္ ရာဇာ အံ့ၾသသလိုျပဳရင္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ခ်လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္...

"အဟား ဒီေခတ္မွာ အဲ့လိုမိန္းကေလးေတြက်န္ေနေသးတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ မင္းပဲညံ့တာလား ဟမ္"

"မင္းမသိပါဘူး သူက သူမ်ားနဲ႔မတူဘူး အေနအရမ္းေအးလြန္းတယ္ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္သိမွာမဟုတ္ဘူး ကၽြတ္ "

"ကၽြတ္မေနနဲ႔ဟိတ္ေကာင္ သူကေတာ္ေတာ္လွတာေနာ္ ဒီကလ္ို makeup ေတြ ထူေနေအာင္ဖို႔ အတုေတြတပ္ၿပီး လွတာမ်ိဴးမဟုတ္ဘူးကြ သူ႔အလွကသဘာဝကေပးတဲ့အလွစစ္၊ မင္းေနာက္ဆုတ္လိုက္လည္း ေရွ႕တိုးခ်င္တဲ့ေကာင္ေတြက တစ္ပုံခ်ည္း၊ အေတြးမမွားနဲ႔ေနာ္ ေနာက္မွ ေနာင္တေတြရေနမယ္"

"ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့...."

"မဲ့မေနနဲ႔ ရေအာင္လိုက္၊ အဲ့ဒါခဏထားလိုက္ဦး မင္းကိုအေရးႀကီးေျပာစရာရွိတယ္"

"ဘာလဲ"

"မင္းငါ့ကို မထိုးပါဘူးလို႔ အရင္ကတိေပး"

"မေပးဘူး "

"မင္းကလည္း ထားပါေတာ့၊ ဒီလိုကြာ မင္းျပန္မလာခင္က ပန္း႐ုံနဲ႔ငါေတြ႕တယ္ကြ "

"ေတြ႕တာပဲအထူးအဆန္းလုပ္လို႔"

"ဟာ ဒီလိုကြာ ငါဒဲ့ပဲေျပာေတာ့မယ္ ငါနဲ႔ပန္း႐ုံနဲ႔ခ်စ္သူေတြျဖစ္ေနၾကၿပီ"

"ဘာ! ဘာေျပာတယ္ "

"စိတ္မဆိုးပါနဲ႔သူငယ္ခ်င္းရာ ငါ႐ုံ႔ကိုတကယ္ခ်စ္တာပါ ေနာ္ေဟ့ေကာင္"

"႐ုံကမင္းကိုတကယ္ခ်စ္တာေကာေသခ်ာလို႔လား မျဖစ္နိုင္တာ၊ သူမင္းအေပၚဒီေလာက္အျမင္ကပ္ေနတာကို"

မင်းရဲ့ပိုင်ရှင်Where stories live. Discover now