အချိန်ကာလတွေကို ပြုံးတစ်ခါငိုတစ်လှည့်နဲ့ဖြတ်ကျော်ရင်း အောင်စာရင်းထွက်ချိန်ရောက်လာခဲ့သည်။ကိုကိုသည်လည်း အလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့မို့ အိမ်သိပ်မကပ်လှ။ကြီးကြီးတို့လည်းအရင်လို သိပ်ပြီးမခိုင်းတော့ပေ။သူတို့ဘာသာသူတို့နေတော့သည်။ကိုကိုနဲ့ဟိုတစ်ခါပြဿနာဖြစ်ပြီးကတည်းကပါ။ဒီတော့ အရုပ်လေးဝမ်းသာရသည်ပေါ့။
အရာရာဟာ အဆင်ပြေလာသည်။ပန်းရုံသည်လည်း တစ်နေ့တစ်နေ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အပြင်ထွက်ကာ လျှောက်လည်နေကြတာမို့ အရင်လိုမတွေ့ဖြစ်၍ သူ့ရဲ့အထေ့အငေါ့စကားတွေမကြားရတော့။သူမဘဝ စိုပြေလာရုံရှိသေး အောင်စာရင်းက ဝင်ရှုပ်တော့မည်။
မနက်လေးနာရီလောက်ထဲက နိုးနေသည်။လူက ဂနာမငြိမ်ဘဲ ဟိုလျှောက်ဒီလျှောက်လုပ်နေသည်။ကိုကို့အခန်းရှေ့သွားပြီးကြည့်တော့ အိပ်တုန်းဖြစ်သည်။ဘငယ် အောင်စာရင်းသွားကြည့်တာကြာပြီဖြစ်သည်။ခုထိပြန်မလာသေး။ပန်းရုံလည်းအိပ်တုန်းဖြစ်သည်။သူကတော့ အေးဆေးနေနိုင်တာပေါ့ ။သူမမှာသာ ကိုယ်ဖြေခဲ့တာကိုယ်ပဲသိတာမို့ ကြောက်နေသည်။အောင်ပါ့မလားတောင်မသိ။
ထိုစဉ်အိမ်ရှေ့မှ ဆိုင်ကယ်သံကြားတာကြောင့် ထွက်လာလိုက်သည်။ပြီးတော့ ဘငယ်ကို ဘာပြောမလဲလို့ မေးလေးပင့် မျက်လွှာလေးပင့်၍ ကြည့်နေရင်း...
"ဘငယ်"
"သမီးအောင်တယ်သမီးရဲ့"
"ဟင် တကယ်လားဘငယ် ပျော်လိုက်တာ ဪ ပန်းရုံရောဟင် အောင်တယ်မို့လား"
"အောင်တယ် ဂုဏ်ထူးသုံးဘာသာပါတယ်"
"အရုပ်လေးကရော..."
ထိုစဥ် အနောက်မှာဘယ်အချိန်ထဲက ရောက်နေမှန်းမသ်ိတဲ့ သောကရှင်းရဲ့အမေးကြောင့် သူမလန့်သွားပေမယ့် ဘငယ်က ဝမ်းသာအားရနဲ့ ဖြေလိုက်ပါသည်။
"သမီးလေးအောင်တယ်လူလေးရ ဂုဏ်ထူးတော့မပါဘူး အောင်ဖို့က အဓိကပဲလေမဟုတ်ဘူးလား..."
သူဘာမှပြန်မပြောဘဲ ပြန်လှည့်ထွက်သွားတော့ သူမနဲ့ဘငယ်လည်း အိမ်ထဲဝင်လိုက်ကြသည်။ဂုဏ်ထူးနဲ့အောင်မှန်းသိတော့ ပန်းရုံအပျော်ကြီးပျော်နေသည်။ဒေါ်မေကြည်တို့မျက်နှာမှာ အပြုံးတွေဝေဆာလို့ပေါ့။မပြုံးနိုင်တာက ဘငယ် ဖွားစော နဲ့သူမသာ။ကိုကိုကတော့ စိတ်မဝင်စားတဲ့ပုံစံနဲ့ဘာမှမပြော။ပန်းရုံကို ဘာလိုချင်လဲမေးပေမယ့် သူမကိုတော့ တစ်ခွန်းမျှမေးဖော်မရ။
YOU ARE READING
မင်းရဲ့ပိုင်ရှင်
Romanceလက်ဆောင်မွန် (အရုပ်လေး) ဆိုတဲ့ မွေးစားခံ ကောင်မလေး နဲ့ သူမကို မွေးစားတဲ့ ကိုကို သောကရှင်းတို့ကြားက သံယောဇဉ်နဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပုံဖော်ထားတာပါ လက္ေဆာင္မြန္ (အ႐ုပ္ေလး) ဆိုတဲ့ ေမြးစားခံ ေကာင္မေလး နဲ႔ သူမကို ေမြးစားတဲ့ ကိုကို ေသာကရွင္းတို႔ၾကားက သံေယာဇ...
