Ses Hashirası Uzui'nin isteğiyle önden toplamak için gittiğin köyde giydiğin garip kimono fazla renkliydi senin için. Üstelik eşlerinden birine de rastlamamıştın. Kaldığın büyül varlıklı kadının evinde odalardan birini temizlerken saçlarının tutamları önüne geliyordu sürekli.
Terlemiş olan alnını silip oturduğunda yerler resmen ayna kesilmişti. İçeri giren evin sorumlusu seni yemeğe çağırmıştı.
Yemeğe gittiğindeyse şok içinde ağzın açık kalmıştı. 'O-o, Inosuke mi?!'
Gülmemek için dudaklarını birbirine bastırmış ve bacaklarını çimdikliyordun. Yüzündeki makyaj ve üstündeki kimono onu resmen bir kadın gibi göstermişti ve sen... Onun bu halini absürt bir şekilde komik ve tatlı bulmuştun.
Inosuke biraz hayvansı bir yapıya sahip olduğu için bu medeniyet ona fazla gelmişti anlaşılan. Çöp şişi tek elinde birleştirmek ona zor geliyordu. Normalde eliyle yediği yemeği şuan yiyememesi seni gülmeye zorlasa da aklına dahiyane bir fikir gelmişti.
Yemeğin ardından yanına yanaştın. "Selam.."
O ise karşılık vermemişti?
"Aramızın kötü olduğundan haberim yoktu fakat al," eline tutuşturduğun bohçayı saklaması için önüne ittirdin. "Bir yerde yersin."
Oradan uzaklaşırken o ise çoktan gözden kaybolmuştu.
Masanın toplanmasına yardım ettin. Yer yataklarını serip kendi yatağına girdin. Uzun bir gün olsa da bu gece uyumaman ve rapor vermen gerekiyordu. Sonuçta destek ekibi gelmişti ve Hashira'yı bulman ve ne yaptığını, neler öğrendiğini vs. anlatman lazımdı.
Uzui'yi bulduğunda uzun ve zincirle bağlı makas kılıçlarını temizler vaziyetteydi. Üstündeki kimononun bel kumaşını sıkılaştırdın. "Y'akşamlar Uzui-sama."
"Y/N, nasılsın?"
Gülümsedin ve çatıdaki sert zemine oturdum. "Ben iyiyim fakat istediğiniz bilgiye ulaşamadım. İblisin varlığı hala saklı ve eşlerinizden de bir iz yok. Özür dilerim -"
"Merak etme, yarına kadar halletmiş olurum. Gayet iyi iş çıkardın."
Oradan ayrılırken görevinin devam etmesi ve ekibe dahil edilmen seni sevindirmişti. Yatağına uzandığındaysa her şeyin yolunda gitmesi için tanrıya tekrar dua ettin.
Sabah olduğunda seni dürtten kişi Inosuke'ydi. Şaşırtıcı bir şekilde ayağıyla yapmamıştı bunu. "Günaydın."
Gene cevap vermemişti. Kıkırdadın. "Bana da günaydın o zaman?"
Bohçayı sana uzatıp oradan çıktı. Bohçadaki her şey yenmişti. Kimononu düzeltirken bohçayı da bir yere sıkıştırmıştın.
~
Inosuke ile çatıda Tanjiro'yla buluşmuştunuz. 'Tanrım, yüzü -'
"Sana... Söylüyorum! O iblis benim kaldığım evde, tamam mı?!" Bunu söylerken fazla ciddiydi. "Hey! Benimle neden konuşmuyorsun -"
"Şey -" Tanjiro bile seni önemsememişti.
"Sana söylüyorum, şöyle bir şeydi," ellerini havada hareket ettirerek konuşuyordu. "Bilirsin, böyleydi!"
"Inosuke -"
"Evet, tabii, uh..." Tanjiro anlamayan gözlerle onu izliyordu. "Peki, şimdi anladın mı?" Ellerini örümcek gibi şekle sokmuş parmaklarını oynatıyordu. "Çocuklar -"
"Uzui-san ve Zenitsu yakında kontrol etmeye gelecektir, bu yüzden -"
"Böyleydi işte, tamam mı?! Benim için apaçık ortada!"
Onlar resmen seni umursamadan tartışıyorlardı.
"Sana söylüyorum, o iblis benim evimdeydi, bu yüzden şimdi benimle gelsen iyi olur! " Tanjiro'nun yanağını mochi gibi esnetiyordu resmen! "Inosuke, yapma!"
Onları ayırmaya çalışırken sırtına vurmaya başlamasıyla kıkırdadın. "Inosuke, vurma -"
"Hey! Bana vurmayı keser misin?" Acı içinde söyler bir hali vardı Tanjiro'nun. Onları ayırmayı başarsan da uzun bir gece seni bekliyordu. Kendi evinize giderken söyleniyordu.
"Biliyorum, ama sende farkındasın. Tanjiro'nun görev yeri o ev. Uzui-sama'nın talimati olmadan oradan ayrılması doğru olmaz."
"Size söylüyorum! O iblis bu evde -"
"Anladım. Merak etme, ben buradayım. Hem sen neden benimle konuşmadın tüm gün boyunca?" Kaşlarını çatmış alayla soruyordun.
"O söyledi, konuşmamam gerektiğini.."
"Uzui-sama'mı?"
"Festivallerin Tanrısı'ymış işte."
Sen gülerken o ise çatıdan inmiş kollarını seni de indirmek için açmış bekliyordu. "T/N, Hadi!"
"Adım Y/N, Inosuke!"
~•~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
