Kadına yardım ederken Giyuu ise bebekle ilgileniyordu. Gece çoktan çökmüş ve çocukları yatırmak için ev sahibi olan kadınla beraber yer yataklarını yerleştirmeye başladınız. Sizin yarda yataklarınızı küçük bir odaya almıştı sermişti. Giyuu, herşey yolundaymış gibi umursamamıştı. Herkes uyumak için odalara çekildiğinde üstünüzü değişmek için her hangi bir seçeneğiniz olmadığı için haori'lerinizi çıkarttınız. Tulumlarınızla yatağa girdiğinizde Giyuu'nun uzaktan sırtını izlemek bile seni heyecanlandırırken dışarıda kopan kar kıyameti camları zangır zangır titretiyordu.
* * *
Kapı kırılma sesiyle birden doğruldun. Giyuu'da aynı şekilde doğruldu. İçeriden gelen çığılıklarla hızla kılıçlarınızı kaptığınız gibi salona daldınız. Büyükçe bir iblisle karşılaştığınızda elindeki büyük çocuğu yemek üzereydi. Elindeki kılıcı iblisin omzuna attın. Saplanan kılıçla sana döndü, sen çoktan ona doğru koşuyordun. Çocuğu elinden aldığında Giyuu Su Nefesi tekniği ile iblisin icabına bakmıştı. Ağlayan erkek çocuğuna sarılırken annesi onu hızla elinden aldı, iyi olduğundan emin olurken içeri dolan soğukla kırılan kapıya lanet okudun. Hava karanlıktı.
Giyuu içeri girdiğinde sana kılıcını getirmişti. Siz aileye bakarken ne yapacağınızı düşünüyordun. Herkesi bir odada toplayıp iç içe uyumaktan başka bir çözüm gelmiyordu aklına. En azından ısı korunumu sağlanırdı. Fakat kırılan kapı güvenliği sıfıra düşürmüştü.
"Tomioka-san, herkesi bir arada yatırıp nöbet mi tutsak? Yarın da kapıyı hallederiz." Fikrini ona sunarken soğuk bakışlarını göremesen de iliklerine kadar hissettiğin gerçeğini kimse değiştiremezdi. "Hn." Kısa kestiği cevaba sinir olsan da kadına döndün. "Evin en merkez odası neresi?"
Kadın, "Sizin kaldığınız oda." cevabını verince gülümsedin. "Merak etmeyin, biz sizi koruyacağız." Kadın onayladığında yatakları taşımaya başlayan Giyuu'ya yardım ettin. Çocukları hızlıca yatırdınız. Kadın uyanık kalmada ısrar etse de uyuyakaldı. Giyuu ve sen baş başa kaldığınızda ona döndün, "Sen uyu Tomioka-san, ben nöbet tutarım." Bir şey söylemediğinde onayladığını sansan da sakince, "Sen uyu. Ben hallederim." Kaşların çatıldı. İşe yaramak istiyordun. "Lütfen, sen dinlen. Ben yorgun değilim." Tekrar seni reddedip odaya soktuğunda kapıyı da arkandan kilitledi. Kılıcın da dışarıda kalmıştı. Kapıya vuracağın sırada esneyen çocuğu duyduğunda bu fikirden vazgeçtin.
Onların yanına uzandığında sırtını kadın ve çocuğuna döndün. Gözlerinin hizasında kalan kapının altından yüzüne vuran soğukla titredin. Ayağa kalkıp haori'ni katlayıp kapının altına koydun. Soğuğu engelledin. Camı da kontrol edip soğuk girmediğinden emin oldun. Ardından yatağa girdin. Sıcacık olan yerinde uyuşan bedeninle gözlerin kapanmıştı.
Uyandığında başının ucundaki bebeğin saçını çekmesi canını acıtmıştı. Çocuk ise annesiyle kahvaltı için odaya bir kaç şey getirip götürüyorlardı. Giyuu'nun ayak ucunda olduğunu görünce gözlerin fal taşı gibi açılmıştı. Hemen doğruldun. Seni bu şekilde görmemeliydi. Kim bilir nasıl görünüyordun? Saçını bağlayıp gözlerini ovaladın. Gerinip yer yatağını toplamak için ayağa kalktığında Giyuu yatağının içine girdi. Daha da şaşırdığında uyumak için hızla gözlerini kapattığında bebek onun uzun saçlarına yapışacakken Giyuu, bebeği yanına uzattı. Bebek onun yakasıyla oynarken sen şaşkın şaşkın ikisini izliyordun. "Oh, günaydın L/N-san!" Kadına günaydın deyip oradan uzaklaştın. Kapının çoktan tamir edildiğini gördüğünde kenara çekilip çocuğun geçmesine izin verdin. Ardından yerde uzanan Giyuu'ya döndün.
'Tüm gece bunun için uğraştığını biliyorum...'
~•~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
