"Shinazugawa-sama, neden dikkati olmuyorsunuz!" Göğsünün ortasındaki yaraya bakarken söyleniyordun. İblislerle dövüşürken bazen kendini kasten yaraladığını bile düşünüyordun. Şimdi ise bir hana çekilmiştiniz, onun yarasını temizliyordun. "Fazla bağırıyorsun." Kaşların çatıldı. Yarayı temzilerken bilerek pamuğu biraz fazla bastırdın. O ise acıdığını belli eden bir ses çıkarmak yerine güldü. "N'oldu, sinirlendin mi?"
Onu doğrultup, "Siz burada bekleyin, ben sargı getireyim." Ayağa kalktığında bileğini yakaladı. Sıkı sıkı tuttuğunda ona döndün. O, "Konuşmamız yarım kalmıştı." diyerek girdiğiniz tartışmayı sana hatırlattı.
"Ne demek ondan nefret ediyorum?!" Kılıcını iblise sallarken sensei'ne ardı ardına sorular soruyordun. "Sırf bir nefes kullanamıyor diye kardeşinizden nasıl nefret edersiniz? Aklım almıyor!" Sanemi kükredi, "Aile içi olaylarım seni ilgilendirmez L/N!" Rüzgar nefesiyle iblise doğru adımlanırken sen de aynı şekilde onun yanında koşuyordun. "Bu yaptığınız haksızlık!" İblis birden arkanda yer aldığında Sanemi seni tuttuğu gibi fırlattı, bu ona pahalıya mal oldu.
"Hala hatalı olduğunuzu düşünüyorum. Kardeşinize haksızlık ediyorsunuz." Kolunu çekecekken seni birden oturttu. Fazla yakındı. "Seni ilgilendirmediğini söyledim. Sen sadece varisimsin. O lanet olasıca iblislerin soyunu kurutmak için nefes biçimimi devam ettiriyorum." Bakışların yeri boyarken ağzına dolan öfkeyi kustun. "Diğer varislerle sensei'leri arasındaki ilişkiyi bizim koruyamamız garip Shinazugawa-sama." Bulunduğunuz biçimi kastettin, "Kimse öğrencisini kucağına bu şekilde oturtup nasihat vermez."
Sanemi kolunu bırakıp kalkmana izin verdiğinde koşar adım kendini odadan attın. Derin bir nefes verip sırtını tahta duvara yasladın. "Kami-sama! Bu çok yakındı!" Sargı aramak için yürüdüğünde Sanemi odadan çıktı. Üstü çıplak olsa da kanlı haori'si kollarını ve sırtını örtüyordu. "Burada sargı var." Sana fırlattıpında tuttun, içeri girdiğinde yutkundun. Sende onu takip ettin. O tekrar yatağa oturmuştu. Haori'sini çıkarttıpında sırtındaki yara izlerini daha iyi görme fırsatı edinmiştin. Önüne adımlanıp sargıyı açtın. Ardından dikkatlice sarmaya başladın.
İkiniz de sessizdiniz. Fakat sessizliği bozan Sanemi oldu. "Dediğin konuyu düşüneceğim." Şimşekler beyninde çaktığında elektriklenen vücudun titredi. Sırıtmana engel olamazken nazikçe teşekkür ettin. Sargıyı bitirdiğinde doğruldun. "Siz dinlenin. Ben -" Sanemi devam etti. "Diğer konuda ise bir pişmanlığım falan da yok." Yutkunduğunda elindeki sargı yere düştü. "Oh -" Yere eğilmene izin vermedi. Sargıyı ayağının altına aldığında ona döndürdün bakışlarını.
Menekşeden koyu gözler sana bakarken tekrar yutkundun. Ellerin gevşemiş bir biçimde çakılı bedeninle öylece dururken belini kavrayan elini hissettiğinde miden bulanmaya başlamıştı. Yanağına ulaşan kemikli elleri ile yüzünü kendine bastırdığında gözlerine inanamazken dengeni sağlamak için dizini, onun bacaklarının arasına yerleştirdin. Dudakları sıcacıktı, gözlerini kapatmış senden gelecek adımı beklerken elini onun omzuna koydun.
Bundan sonrasında geriye dönüş yoktu.
Gözlerini yumup öpücüğü bir ileri adıma götürdüğünde Sanemi, belindeki elini sıkılaştırdı. Diğer elini de omzuna attığında geriye yaslandı. Sırtı yatakla buluştuğunda onun üstünde kalmıştın. Kızarmış dudakları gözlerin önündeyken doğrulmaya çalışsan da yakaladığı bileğinle sırtını yatakta bulduğunda bu sefer o senin üstündeydi. Boynunda yerini bulurken içine dolan merakla sordun. "Sensei, bu yaptığımız yanlış değil mi?"
Başını kaldırmadan sana cevap verdi. "Benim umurumda değil, senin?"
Gözlerini yumup ellerinle onun iki yanağını kavradın. "Benim de değil."
~•~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seni manga okuyucuları bilir be aşk adam. Hype'lanacaksın merak etme <3
